Georgië

8 augustus 2013 Akhaltsikhe – Gyumri

Om acht uur zitten we aan een goed verzorgd en overvloedig ontbijt. Voor negen uur vertrek de bus richting Armeense grens. Eerst koopt MJ brood voor bij de picknick. We hebben een aantal fotostops. Het landschap is prachtig. Het wordt allemaal wat kaler. Ruige bergen met een stromende rivier. In de verte zien we de grottenstad Vardzia liggen. MJ koopt de tickets en met een busje rijden we naar boven.

Daar staat de gids al te wachten. Ze legt enthousiast in goed verstaanbaar Engels uit over de geschiedenis van het grottenklooster. De kerk wordt gerestaureerd en staat vol met steigers. De fresco’s zijn prachtig. We klauteren door een tunnel van de vijfde naar de achtste verdieping. Smal, donker en laag, een avontuurlijk stukje. Het uitzicht over het dal is adembenemend. Na een uur wandelen we naar beneden.

MJ en Edvard hebben een picknick plaats geregeld. Voor twintig Lari mogen we van de plek met tafels en banken, gelegen aan de rivier, gebruik maken. Het is weer heerlijk. Iedereen levert zijn Lari’s in bij MJ in, deze worden toegevoegd aan de fooienpot. De envelop met fooi wordt door MJ en Jose klaar gemaakt.

Theo is van de kascontrole en Jose geeft in een korte mooie speech de envelop met inhoud aan Edvard. Hij heeft ons veilig door zijn mooie land gereisd. De drie jongens krijgen als aandenken Delfts blauwe klompjes. Dan beginnen we aan onze laatste etappe in Georgië en rijden we naar de grens met Armenië. Als we dichter bij de grens komen verandert het landschap.

We zitten boven de 1800 meter en de bomen zijn verdwenen. Het landschap is kaal en bestaat uit gras. Om kwart voor vier zijn we bij de grens. Beide grensposten verlopen vlot. Binnen een half uur hebben we twee stempels in ons paspoort en zet onze chauffeur Arthur de tassen in de bus. De weg is slecht en we kunnen niet doorrijden. Het landschap is prachtig.

Een uur later zijn we op het centrale plein van Gyumri. We hebben een half uur om geld te pinnen. De eerste ATM heeft geen cirrus of Maestro. De volgende wel en we trekken 100.000 uit de muur. We lopen over het plein en maken een paar foto’s. Dan rijden we naar ons hotel. We krijgen de sleutel van kamer 104 van hotel Araks, lekker groot en luxe. Eigenlijk gaan we meteen op stap om de stad te verkennen.

Als eerste gaan we naar de grote zwarte kerk op het plein. Deze is heel anders dan we gewend waren, maar wel erg prachtig. Dan gaan we op zoek naar een tentje om wat te drinken.

Uiteindelijk belanden we op een dakterras achter een andere kerk. Deze kerk zijn ze aan het restaureren van de aardbeving van 1988. Er is trouwens veel schade in deze stad.

Op het plein achter de kerk was de jeugd aan het oefenen voor volksdansen. Op het dakterras konden we allen maar wat drinken als we er ook wat bij zouden eten. Dat hebben we dus maar gedaan. We maken kennis met het Armeense bier Ararat. Het is heerlijk. We eten er pizza, frietjes en salade bij. Intussen is het koud geworden. Na het afrekenen gaan we terug naar het hotel om een lekkere warme douche te nemen.

7 augustus Kutaisi – Akhaltsikhe

We hebben allebei goed geslapen. Om acht uur ontbijten en om negen uur werden we door de familie uitgezwaaid. We verlaten Kutaisi via de weg die we gekomen zijn. Vervolgens rijden we door een prachtig groen landschap. Na een uur stoppen we bij stalletjes langs de weg voor een rookpauze. Om kwart over is de volgende stop in Khashuri bij een benzinepomp. We nemen allebei een kop koffie uit de automaat.

Er staat Nescafe op maar het spul is niet te zuipen. In Borjomi doet MJ inkopen voor de picknick. Wij wandelen naar de lokale markt. Erg leuk om te zien. Op een bankje op het plein genieten we van de “parel van de Kaukasus”‘ beroemd om zijn mineraal water. In het park gaan we om half twee picknicken. We wandelen door het park met attracties voor kinderen.

Dan lopen langs houten vervallen huisjes die aan een riviertje liggen. De picknick smaakt weer voortreffelijk. Om kwart over twee gaan we weer verder. Nog ongeveer 50 kilometer naar Akhaltsikhe. Bij de ruïne van Atskuri maken we een fotostop van tien minuten. De restanten van de burcht liggen boven op een heuvel. Als we in Akhaltsikhe aankomen staan de twee zonen van Edvard al te wachten.

Hij heeft ze 60 dagen niet gezien en ze mogen morgen mee naar de grens rijden. Akhaltsikhe betekent nieuw fort. Wij gaan dit fort dat op een heuvel ligt bezichtigen. Het is flink trappen klimmen. We betalen 5 lira p.p. Entree en kopen voor 1 lira een informatieboekje. We wandelen op ons gemak over het complex en bezoeken de moskee en beklimmen de toren. Het is mooi gemaakt maar te ‘nieuw’.

Het uitzicht op de stad en de omgeving is prachtig. Bij de supermarkt kopen we een cola en een biertje. Om vijf rijden we naar hotel Rio waar we tien minuten later aankomen. We krijgen de sleutel van kamer 205 en grote kamer met uitzicht op een meer. Jose springt onder de douche, maar het water wordt niet warm. Tijd voor een bezoek aan het internet. We hebben weer gratis WiFI.

Ik koop beneden voor twee lira een biertje. Ik test de douche en het water is warm. Daarom neem ik een verfrssende douche. Het was weer een warme zonnige dag (27 graden). Hotel Rio is een vervangend hotel. Omdar het geplande hotel geen water heeft, hebben we hier naar uit moeten wijken. Volgens het programma is het ontbijt in Athaltsikte niet inbegrepen, maar in dit hotel wel, een meevaller.

Om half 8 is het verzamelen voor het diner. MJ gaat niet mee. We stappen in de bus samen met de kinderen en een vriendje van Edvard. De kinderen mogen van ons mee eten maar Edard wil dit per de niet. In drie kwartier staan we weer buiten. Het restaurant lag vlak bij ons hotel, maar toch zijn we met de bus gegaan. Een steriele tent met een serveerster die in de dertig was maar zeker drie tanden mist.

We kregen champignons, tomaat/komkommer salade, kip, aubergine, friet en nog veel meer. Als toetje twee soorten meloen met koffie of thee. Om negen uur zijn we weer in ons hotel. Ik drink nog een paar biertjes en lees het laatste (voetbal)nieuws op internet. Om 11 uur gaat het licht uit.

6 augustus 2013 Kutaisi

We ontbijten om 8 uur. Dit is goed verzorgd. Om 9 uur vertrekken we voor de gratis optionele excursie waar iedereen aan mee doet. Na vijf minuten rijden stoppen we bij de Bagrati kathedraal. Deze 11de eeuwse kathedraal is van de UNESCO werelderfgoed lijst verdwenen. Wij snappen nu waarom. Wat is dit lelijk. Het moderne past niet bij het middeleeuwse.

De kathedraal ligt op een heuvel en we hebben een mooi uitzicht over de stad. Na een kwartier gaan we weer verder. Om tien uur zijn we bij het Gelati klooster. Hier ligt de belangrijkste koning van Georgië, David de Bouwer begraven. In het klooster is een dienst bezig. De zang is prachtig evenals de fresco’s en de mozaïeken.

Het klooster is van de 11eeeuw en redelijk in tact. Tot nu toe het mooiste gebedshuis wat we gezien hebben. Om half twaalf rijden we naar de Motsameta kerk, ook uit de 11e eeuw. Hier komen we om tien voor twaalf aan. We lopen een pad naar beneden en hebben een mooi uitzicht op een kloof met een rivier. De fresco’s in de kerk zijn vers geschilderd.

De kleuren zijn contrasterend. Er is ook een gouden doodskist met schedels. Na een half uur stappen we weer in de bus en worden we bij het museum afgezet. We lopen naar naar het dichtstbijzijnd terras waar we bier en friet bestellen. Het smaakt goed en het is gezellig zitten. Dan gaan we naar het museum en betalen drie Lari per persoon. Het is klein maar de moeite waard.

We bezichtigen op ons gemak de twee zalen en na een half uur staan we weer buiten. We wandelen door een winkelcentrum en door het park, nadat we de fontein bekeken hebben. Het is druk in het park en dat op een dinsdagmiddag. We lopen naar de voetgangersbrug en drinken op het terras een Kazbegi bier. Een mooie ervaring om op een terrasje tussen de lokale bevolking bier te drinken.

Dan wandelen we naar de trap waar de klimaat ons guesthouse begint. Jose weet precies de weg. Op onze kamer gaan we lezen en internetten. Voor het diner nemen we allebei een slappe warme douche. Om half acht gaan we dineren. De soep is dezelfde als gisteren, niet lekker. Het vlees dat geserveerd wordt bestaat uit voornamelijk botten.

Ik ben vanavond vegetariër er eet komkommer en tomaten met brood. Het eten in dit guesthouse is het slechtste tot nu toe. Op het terras op de eerste verdieping lezen we nog een uur en dan gaan we naar onze kamer. Het was weer een mooie dag.

5 augustus 2013 Gori – Kutaisi

We mogen uitslapen. Om half 9 zitten we aan het ontbijt. Weer heel erg uitgebreid. Om half tien sjouw ik de tassen naar beneden. We rijden in een paar minuten naar het Stalin museum. We betalen 10 Lari p.p. Entree plus 5 Lari p.p. om de treinwagon waarmee Stalin naar Moskou is gereden te kunnen zien. We hebben een kleine Engels sprekende gids, die zonder enige emotie haar verhaal afdraait.

Het is net een cassettebandje. Het museum bestaat voornamelijk uit foto’s, beelden en schilderijen. Best aardig. Het geboortehuis van Stalin bezichtigen we ook en bij de trein wordt niet gecontroleerd of je een kaartje hebt. Iedereen loopt dus mee. In de trein zijn een badkuip en een vergaderzaal aanwezig. Na het museumbezoek drinken we een kop Nescafe.

Om half twaalf vertrekken we en volgens de voorspelling van Weatherpro begint het te regenen. Het is gelukkig maar een klein buitje. We rijden over een goede weg en de donkere wolken pakken zich samen. Rond 13.00 uur zoeken we een picknick plaats. Deze heeft Marie Josee geregeld. Een plek met banken parasols en stoelen waar we voor een kleine vergoeding gebruik van mogen maken.

De voorbereiding verloopt weer soepel en voor we gaan eten vieren we de verjaardag van Els. De kaarsjes op de taart worden uitgeblazen en we toasten op Els onder het genot van een glas wodka. We zijn een verzamelbak voor de mensen die hier geen liefhebber van zijn. De picknick is weer voortreffelijk en gezellig onder elkaar. Gelukkig hebben we het droog gehouden. Na een uur rijden we weer verder.

Om half vijf komen we bij Guesthouse Lali aan dit ligt op een heuvel zodat we een mooi uitzicht op de stad hebben. We drinken op het terras met MJ een paar pilsjes. We hebben geen zin om naar beneden te wandelen. Het betrekt flink en even later is er een wolkbreuk. Blij dat we hier niet inzitten. Om half 8 is het etenstijd.

Ik vind de maaltijd deze keer niet zo bijzonder. We kletsen gezellig en roken op het terras nog een sigaartje. Nog even wat lezen en om elf uur gaan we slapen. We hebben een goed bed en ik ben zo in dromenland.

4 augustus 2013 Stepantsminda – Gori

Ik heb goed en Jose erg slecht geslapen. Ze heeft last gehad van rumoerige hotelgasten. Het ontbijt was weer heerlijk. Het is prachtig weer en Mount Kazbegi ligt in de volle zon met een blauwe lucht en een verdwaalde wolk. We nemen nog wat foto’s en om klokslag half negen vertrekken richting Gori. Na drie kwartier hebben we een korte rook/foto stop.

We rijden verder en om kwart over tien stoppen we bij een supermarkt. Marie Josee doet inkopen voor de picknick en wij tappen uit een automaat heerlijke koffie (2 lari). Hij is zo lekker dat Jose er nog een neemt. Dan vervolgen we onze trip over de Georgian Military Highway. De Kaukasus is prachtig, zeker met dit zonnige weer en de blauwe licht bewolkte lucht. Langs de weg stroomt een wilde rivier.

Om 11.30 uur stoppen we bij de aan een groot stuwmeer gelegen Ananuri kerk. Een mooie kerk met prachtige fresco’s. Op het moment dat wij er zijn vindt er een trouwerij plaats. Na drie kwartier reizen we weer verder. Om 1 uur stoppen we langs de weg voor de picknick. Als we alles uit willen stallen komt een vrouw naar buiten. We mogen in haar tuin picknicken. In een kwartier is alles gesneden.

Het overheerlijke brood is nog warm. We hebben heerlijk gegeten. Om twee uur rijden we voldaan weer verder. Om drie uur rijden we Gori in. We rijden langs het Stalin museum. Dit gaan we morgen bezoeken. We gaan nu naar de prehistorische grottenstad Uplistsikhe. We worden ingehaald door een bestelwagen met het opschrift “Zino Tilburg”. Ook gejat, net als die dikke BMW’s en Mercedesen?

Om 15.45 uur komen we bij de grottenstad aan. Marie Josee betaalt 2 Lari entree per persoon. Het complex is schitterend maar het waait wel heel erg hard. Het is goed opletten met de windstoten. Na drie kwartier wandelen we naar het restaurantje waar we een biertje en een cola drinken (5 Lari). Om vijf uur rijden we naar hotel Victoria. Hier komen we tegen half zes aan. We krijgen de sleutel van kamer 7 op de derde verdieping.

Een erg ruime kamer. Een van de tweede deuren van de douchecabine is niet meer, maar de douche is heerlijk. Zelfs op de kamer hebben we wifi. We wandelen op ons gemak naar het plein.

Hier is het bierfeest, met tafels, parasols, kramen en een podium waar bands de pannen van het dak spelen. Pink Floyd, Led Zeppelin, Bob Dylan en The Be,atles, al mijn muziek komt voorbij.

Het is een groot feest om dit samen met de lokale bevolking mee te mogen maken. We drinken een paar biertjes en lopen dan naar The Hunter, een van de weinige restaurants in Gori. Een aantal leden van onze groep zitten al te eten. Wij krijgen een knus twee persoons hokje. We bestellen een fles droge witte wijn en krijgen rode. De fles is open en we doen niet moeilijk.

Jose neemt forel en ik beef. We bestellen er tomaat/komkommer salade en friet bij.Het smaakt voortreffelijk en de rekening is nog beter. 40 Lari inclusief tien procent service. Nog geen twintig euro. Toch heb ik vanavond veel aan Stan Storimans moeten denken. De cameraman, geboren in Tilburg en geraakt door een clusterbommen van de Russen.

Dit gebeurde op het plein waar nu het bierfeest is, heel bizar. Ik koop in de supermarkt nog een paar pilsjes voor op de kamer. Even nagenieten van een geweldige dag.

3 augustus 2013 Stepantsminda

Je kunt het inmiddels raden, om half acht zitten we aan de ontbijttafel. Dit keer een buffet met o.a. een spiegelei. Het is weer smaakvol en prima verzorgd. Om kwart voor negen vertrek ik met Marie Josee, Leo, Rita, Sjef, Theo, Els voor de klim naar de Gregeti Trinity kerk. Deze kerk is evenals de naastgelegen klokkentoren in de 14e eeuw gebouwd.

Vanaf ons hotel zien we ons doel liggen met daarachter de besneeuwde toppen van de Kazbegi berg met een blauwe lucht. Jose vertrekt om 9 uur samen met Jan, Loes, Aty en Ronald met een taxi naar de kerk. We wandelen ruim een kilometer naar het dorp dat op 1750 meter hoogte ligt. Bij de brug over de rivier slaan we linksaf en dan begint de klim.

Marie Josee en ik nemen de stijle klim terwijl de rest de Four wheel drive route neemt. Het is een pittige klim en al snel loop ik alleen. Heerlijk in mijn eigen tempo en kadans naar boven lopen. Nu merk ik hoe goed mijn conditie is. De trainingen bij de Tilburg Road Runners zijn niet voor niets geweest. Het laatste stuk neem ik ook het four wheel drive pad. Dan zie ik plotseling vanuit de bossen de kerk en de klokkentoren.

Na 1 uur en 38 min en 6,38 km lopen vanaf het hotel bereik ik om 10.25 uur mijn doel (2210 meter). Jose staat mij al op te wachten. De kerk is prachtig en de natuur erom heen vind ik nog mooier. De berg Kazbegi ligt half in de wolken en soms zie je een stuk blauwe lucht. Beneden zie zie je Stepantsminda liggen. Een geweldig moment. We maken veel foto’s en om half twaalf wandelen we samen naar beneden.

We kiezen voor de korte route en dalen stijl af. Het is een ander pad dan dat ik op de heenweg heb gelopen. Dan komen we Kees, Els, Rick en Marie Josee tegen die een kwartier eerder zijn vertrokken en het autopad hebben gelopen. Samen met Marie Josee nemen we de stijle afdaling en naar beneden. Na een uur en tien minuten en 4,4 km gedaald te hebben zijn we terug in het dorp.

Op de parkeerplaats zit Edvard in zijn bus. Met z’n vieren gaan we op een terrasje zitten. We bestellen bier en friet en hebben een mooi uitzicht op de kerk. De lucht begint dicht te trekken. We kletsen gezellig en Jan en Sjef schuiven ook even aan. Om drie uur lopen we 1,2 km terug naar het hotel. De lucht is zwart en het begint te onweren. Het laatste stuk begint het te regenen en we zijn net op tijd voor de bui binnen.

De regen komt er met bakken uit en het onweert. We gaan naar de kamer.Lekker even bijkomen van de inspanning met een mooi boek. Om 8 uur staat er weer een heerlijk buffet klaar. Groentesoep, vis, rijst, tomaten komkommersalade, witte meloen en taart. Voor de liefhebbers koffie en thee. Ik ken inmiddels het codewoord: PIVA. Wijn is niet leverbaar en de biervoorraad wordt opgedronken.

De frisdrank was al eerder op. Op het terras roken we nog een sigaar. Het is fris maar het uitzicht adembenemend. We zien een prachtige sterrenhemel met de melkweg. Het weerlicht volop maar dat is ver weg. In de verte zien we boven het dorp de verlichte kerk en klokkentoren. Prachtig.

We pakken de tassen en schuiven onder het heerlijke dekbed op de veren om nog wat te lezen, terwijl de apparaten worden opgeladen. Wat kan het leven toch mooi zijn. Om half twaalf gaat het licht uit.

2 augustus 2013 Tbilisi – Stepantsminda

Vandaag weer hetzelfde ritueel: om half acht ontbijten, om 8.20 uur naar de bus wandelen en om half 9 vertrek naar de volgende bestemming. Om 9 uur maken we een fotostop bij het Jvari klooster. Dit is prachtig gelegen op een berg. Binnen is het sober en het grote kruis is dominant aanwezig. Een gids geeft uitleg over de poster die we in alle kerken hebben gezien.

Op de grond ligt Sidonia die het gewaad van Jezus gekruisigd heeft. Links staan alle heiligen van Georgië. Om kwart voor tien vertrekken we weer. Een kwartier later zijn we in Mtchenka. Allereerst bezoeken we de Sventiskhovali kathedraal. Dit is het mooiste gebedshuis tot nu toe. Hele mooie fresco’s en iconen. Achterin de kathedraal is een gebedsdienst bezig.

Buiten is een toren en op het binnenplein worden door een priester twee beertjes gelost en aan een ketting gelegd. Traditie van het land maar erg zielig. Dan lopen we naar de Samtavro kathedraal. Een nonnenklooster waar we niet mogen fotograferen. De nonnen poetsen zich gek op de kandelaars. Voor drie Lari kopen we een boekje met mooie foto’s. Dan lopen we met Marie Josee naar een klein terrasje.

We bestellen drie koffie en een heerlijke kaaskoek. De lekkerste Turkse koffie die ik ooit op heb. Marie Josee trakteert en moet aan de zwaar geschapen mamoetschka 5 Lari afrekenen. Om half twaalf is iedereen weer terug bij de bus en zetten we onze excursie voort. We nemen de Georgian military highway en kopen bij een bakker brood voor de picknick. Om 1 uur stoppen we net voorbij Passanauri.

Hier gaan we lunchen. We zijn niet de eersten die dit hier gedaan hebben. Het is net een vuilnisbelt. Erg Jammer. Een flinke ploeg helpt Marie Josee mee met het snijwerk. We eten aan de overkant van de weg zittend op een betonnen vangrail . Een wilde rivier stroomt achter ons. Het is weer heerlijk. Klokslag twee uur rijden we weer verder het Kaukasus gebergte in. De route is prachtig en we stijgen flink.

Langs de weg zien we bijenkasten en honingverkopers. We rijden door Gudauri een skioord in het hooggebergte. Dan wordt de weg erg slecht en hotsebotsen we in een laag tempo over de pas op 2395 meter hoogte. Om kwart over vier komen we in Kazbeghi aan. Op het centrale plein stappen we uit en kopen bij de supermarkt water en bier.

Na een half uur rijden we naar ons hotel Ilia State University (1823 meter) Dit ligt best afgelegen. We krijgen de sleutel van kamer 9. We brengen de tassen naar de kamer en gaan beneden lezen en internetten. Ze hebben gratis WiFi. Dit had ik niet verwacht.

We nemen allebei een heerlijke douche en om acht gaan we naar de dining room waar een buffet voor ons klaar staat. Weer prima verzorgd met voor-, hoofd- en nagerecht met koffie of thee na.Er is geen wijn dus drinken we allebei nog een fles bier. Op het terras op de 1e verdieping roken we nog een sigaar.

Ik stuur nog een mail naar mijn vader terwijl Jose in haar ebook leest. Tegen 11 uur gaan we slapen. Dit keer onder een dekbed en deken. Het zal fris worden vannacht.

1 augustus 2013 Tbilisi

Het wordt een gewoonte om half 8 zitten we aan het ontbijt. Dit keer geen eieren maar wel worst en zoete rijst met vruchten. We komen weer niks tekort en de thee is heerlijk. Om half 9 rijden we dezelfde weg terug naar Tblisi. Na vijf kwartier rIjden stoppen we in Chabaubani voor een rook en plaspauze. De bevolking verkoopt in stalletjes hun handelswaar. Van nootjes, maïs, perziken tot cd’s en cassettebandjes.

We maken een aantal mooie foto’s en genieten van de plaatselijke sfeer. Na een kwartiertje rondkijken rijden we weer verder. Drie kwartier later weer een rook/plas pauze bij een benzinestation. Na deze korte stop rijden we verder over de Kaheli highway. Dan rijden we de buitenwijken Tblisi binnen. Om 12 uur zijn we bij ons hotel. We krijgen weer de sleutel van kamer 7.

We brengen de tassen naar de kamer en gaan bij de biertuin een pilsje drinken. We bestellen er ook een portie friet met ketchup bij. Dan wandelen we naar het Nationaal museum. In tegenstelling tot de berichtgeving in de Dominicus reisgids en van Marie Josee moet voortaan voor alle zalen entree betaald worden: 5 Lari per persoon.

We beginnen bij de treasury waar sieraden van 800 BC tot 600 DC te zien zijn. Heel erg mooie exemplaren. Dan bekijken we de zaal met wapens. Deze vonden wij minder interessant. Dan bezichtigen we de zaal waarin Georgië in de periode van 1921 – 1991 te zien is. Duidelijk wordt hoe de bevolking onder de Sovjet onderdrukking geleden heeft.

Onbegrijpelijk dat Stalin, zelf een Georgiër, hier aan deelgenomen heeft. Tenslotte is er een zaal met Egyptische en Japanse kunst. We halen onze e-readers en gaan in de biertuin onder het genot van een pilsje lekker lezen. Om zes uur gaan we douchen en internetten. Dan gaan we naar de Duitse tent voor het diner.

Gelukkig is er op het terras nog een tafeltje vrij. We eten biefstuk en schnitzel en drinken de heerlijke droge witte wijn. Het is nog vroeg en we flaneren over de Roestaveli boulevard. Het is erg druk en wij zijn bijna de enige toeristen. Leuk om te zien hoe de locals over de boulevard flaneren, van jong tot oud.

Bij het standbeeld van Roestaveli zijn de handelaren hun spullen aan het inpakken. We wandelen op ons gemak terug en zonder erg hebben we drie kilometer afgelegd. Om tien uur zijn we bij het hotel.

Ik bestel bij Giorgi nog een biertje en we gaan nog even lekker lezen. Een heerlijke zonnige, warme, relaxte dag.

31 juli 2013 Telavi

Om half 8 zitten we aan het ontbijt met uitzicht op de besneeuwde toppen van het Kaukasus gebergte. Het ontbijt is wederom erg uitgebreid. Klokslag half 9 vertrekken we voor onze excursiedag. We verlaten Telavi en langs de weg staan allemaal fruitbomen en wijngaarden. Rond 9 uur zijn we bij de grootste kathedraal van Georgie,

De Alaverdi kathedraal. We maken een fotostop en lopen naar de kathedraal.Tot mijn verbazing mogen Ronald en ik niet naar binnen. We hebben een driekwart broek aan en de conservativeling aan de deur vindt dit niet gepast. Ik rits snel het onderste deel van de pijpen aan mijn broek en ga naar binnen. In de kathedraal zien we mooie fresco’s. Helaas mogen we geen foto’s maken.

Er wordt voorgebeden door een priester die met zijn mobieltje speelt. Omdat er een Georgisch orthodoxe dienst begint, moeten we de kathedraal verlaten. Na tien minuten staan we al weer buiten. Dan rijden we naar het IkAlto academie, het grootste Middeleeuwse educatieve centrum, gebouwd door David de Bouwer. De kerk is prachtig gerestaureerd en het interieur is sober maar mooi.

Buiten zijn de restanten van de academie zichtbaar. Een erg groot contrast. Bezienswaardig zijn de urnen die zowel boven de grond als ingegraven staan. Vijf over half elf vertrekken we en gaan op weg naar ons volgend doel. Het nonnenklooster. Bij het nieuwe klooster worden we door een non goed in de gaten gehouden of we geen foto’s maken.

De fresco’s zijn mooi.
Dan wandelen we een half uur naar het oude klooster. Dit is klein en vervallen. Om half een zijn we terug bij de bus en rijden we naar de plaats voor de lunch die bij de reissom is inbegrepen. Het is ruim een uur rijden naar Gavazi. Hier staat bij een familie de lunch klaar. De tafel is al gedekt. We krijgen twee stukken gegrild vlees dat overheerlijk is.

Verder salade, gevulde paprika, tomaat, aubergines, kaas, brood en nog veel meer. Op de tafel staan flessen witte wijn. Het is dezelfde bocht als gisteravond. Daarom bestellen we allebei bier. Dit moet bij de buren gehaald worden. De tafel wordt steeds bijgevuld. Als toetje krijgen we honing, peren, pruimen en watermeloen. De jongste dochter geeft nog een serenade weg.

Met een goed gevulde maag vertrekken we om kwart over drie richting de wijnproeverij. We worden hartelijk ontvangen door de wijnboer, zijn vrouw en hun kleindochter. Ze spreken geen woord Engels. De wijn zit in vaten onder de grond. We mogen een glaasje witte en rode proeven. We zijn er allebei niet kapot van. Het is vier uur geweest als we doorrijden naar het kasteel Gremi.

Het is een stevig klimmetje naar de ingang van het kasteel. Eerst bezoeken we de kapel met mooie fresco’s. Een priester met baard en staartje leest gebeden voor. Dan klim ik voor twee Lari de klokkentoren op. Vanaf boven heb je een prachtig uitzicht over het Georgische landschap. Er is ook een zaaltje met werktuigen. Het museum is klein en duur.

We lopen nog naar de zwavelbaden maar het restaurant slaan we over. Om kwart voor zes rijden we terug naar ons guesthouse waar we een half uur later aankomen. We nemen allebei een verfrissende douche en gaan op de veranda lezen en kletsen. Natuurlijk neem ik er een biertje bij. Om half 8 gaan we dineren.

Het is minder overvloedig dan gisteren maar er blijft genoeg over. Het is wederom lekker. We drinken allebei bier en het is opvallend dat niemand van de groep wijn drinkt. Om tien uur gaan we naar de kamer. We lezen nog wat en gaan dan slapen. Het was een mooie maar vermoeiende dag.

30 juli 2013 Tbilisi – David Gareja – Telavi

Om half acht zitten we aan het ontbijt. De tassen zijn al gepakt. Het ontbijt is weer anders, erg gevarieerd. We lopen in een paar minuten naar de bus die op het vrijheidsplein staat. Om half 9 rijden we via de buitenwijken van Tbilisi richting oosten. Al snel rijden we door een heuvelachtig kaal landschap. De weg is niet best. Na een uur rijden kopen we bij een kotje brood voor de picknick.

Dit had je zelf nooit gevonden. Marie Josee koop de hele broodvoorraad op en komt drie broden te kort. We nemen de afslag David Gareja en de weg wordt slecht. In Ubudno stopt onze chauffeur Edward bij een restaurant. We krijgen drie broden gratis. Op de terugweg gaan we hier aan leggen. Om kwart over elf komen bij het kloostercomplex van David Gareja aan.

Wij bezoeken het klooster terwijl Marie Josee de picknick gaat voorbereiden. We krijgen drie kwartier voor het bezoek maar na twintig minuten hebben we het wel gezien. Dit komt om heel veel ruimtes niet toegankelijk zijn. Het was mooi maar heeft niet aan de verwachting voldaan. De lunch was overheerlijk en erg uitgebreid. Om 1 uur vertrek ik met een aantal andere groepsleden voor de wandeling naar de fresco’s.

Het is een pittige klim en Jose besluit om terug te keren. Een verstandige keuze die door een paar anderen gevolgd wordt. Het is 800 meter stijl omhoog klimmen en klauteren. Boven op de Bergkam hebben we een prachtig uitzicht. Als we over de kam langs de afgrond lopen, dan zien we de eerste grotten. We lopen door en sommige bevatten fresco’s. Grot nummer 36 is erg mooi.

Theo klimt naar boven naar grot 41 maar deze is niet speciaal. Aangezien dit een lastige klim is, sla ik deze grot over. We lopen terug, en genieten van het landschap. We kijken recht op Azerbeidzjan en T-mobile stuurt mij een sms met ‘welkom in Azerbeidzjan’. Binnen een kwartier hebben we de afdaling gedaan. We zijn ruim anderhalf uur onderweg geweest en hebben drie kilometer gelopen.

We vertellen onze ervaringen aan de rest van de groep en dan rijden we dezelfde weg terug. In het restaurantje waar we de broden hebben gekregen bestellen we allebei bier. We zitten heerlijk onder een overkapping en hebben een prachtig uitzicht. Het is een prachtige licht bewolkte dag met volop zon. Dit is echt genieten en we drinken een paar pintjes. Om vier uur vervolgen we onze route richting Telavi.

Het kale landschap verandert in groen bergachtige vegetatie. Onze chauffeur Edward kiest voor een goede weg, die om is, maar wel sneller. We rijden door leuke dorpjes waar de mensen langs de weg fruit verkopen en moeten soms inhouden voor herders met koeien. Om kwart voor zeven komen we bij Lali’s guesthouse in Telavi aan.

We krijgen de sleutel van kamer 8, een kleine schone blauwe kamer met douche en toilet. Op de veranda is de tafel al gedekt. Het uitzicht is prachtig. Om half 8 krijgen we de soep met rijst, wortel en aardappel. Smaakt prima net als het kaasbrood, de tomaten en komkommers.

De gevulde paprika laat ik aan mij voorbij gaan. Het hoofdgerecht is vlees met aardappels. Het nagerecht bestaat uit twee soorten meloen. De wijn vinden Jose en ik niet lekker. Een tegenvaller want we hadden hier veel goede berichten over gehoord. Ik drink bier en Jose water. Het is heel gezellig en we hebben tranen gelachen. Om 9 uur gaan we naar onze kamer om te lezen en te schrijven. Het was weer een hele mooie dag.

29 juli 2013 Tbilisi

Vandaag hebben we een vrije dag in Tbilisi. We staan om 8 uur op en om 9 uur schuiven we aan bij het ontbijt. Het is weer alles in overvloed en het smaakt heerlijk. Tegen tien uur beginnen we aan onze stadswandeling. Het is prachtig weer. Volop zon en een blauwe lucht. Ons eerste doel is de Tsmimba Sameba kathedraal. De kathedraal met de gouden koepel die op de heuvel ligt.

Na anderhalve kilometer, waarvan een groot deel klimmen, komen we bij het gebedshuis aan. Een vierkante ruimte met een koepel. Het interieur valt tegen. Vanaf de heuvel hebben we wel een prachtig uitzicht. We wandelen langs een andere weg de heuvel af naar de rivier. Omdat de KGB gesloten is, drinken we bij de buurman koffie. Dezelfde koffie maar wel een stuk duurder.

Dan lopen we over de vriendschapsbrug en terug over de Metechi brug naar de Sioni kerk. De kathedraal is de zetel van het hoofd van de Georgisch orthodoxe kerk. Het interieur is prachtig. Het is inmiddels 1 uur en we hebben dorst. Op hetzelde terras van gisteren drinken we een heerlijk koel biertje.

Jose neemt een portie knoflookbrood. Zo ongeveer twee tenen per boterham.Het is hier zalig zitten. Dan strekken we de benen en lopen we via het Vrijheidsplein naar de Roestaveli boulevard. Een prachtige boulevard door het nieuwe deel van Tbilisi. Langs de kant van de boulevard proberen verkopers hun waren te slijten.

Nootjes, fruit, boeken, kunst, sieraden enz. We zien ook veel bedelaars en lopen langs het parlementsgebouw, theaters, de opera, dure winkels en musea. Op het einde van de boulevard staat het standbeeld van de dichter Roestaveli. Op dit plein staat een Mc Donalds waar wij een broodje hamburger ( Phons )en een cola ( Jose ) nemen. Beide kosten nog een euro!

In de Mac geniet de happy few van Georgië van friet, burgers en ijsjes. We lopen anderhalve kilometer terug naar de supermarkt. Hier kopen we een fles bier en we gaan naar onze kamer. Jose ontdekt dat haar sleutels van haar slot in haar handtas zit, die weer in de bagage zit. Mijn reserve sleutels passen niet. Tbilisi we have à problem!

Het lukt het hotelpersoneel niet om het slotje te kraken. ose snijdt een inkeping onder in de voering zodat ze haar tasje kan pakken. Dit lukt onder veel hilariteit van het personeel.

We nemen een douche en leggen de kleren voor morgen klaar. Lekker wat lezen, rusten en internetten. Giorgi komt onze kamer sprayen zodat de muggen kapot gaan. Marie Josee heeft bij een apotheek een muggenstekker met strips gekocht.

Deze zijn in Nederland niet verkrijgbaar. Niet zo gezond, die DDT, maar de hele dag jeuk is ook niet alles. Tegen zeven uur gaan we op zoek naar een restaurant. We lopen de oude binnenstad door en kiezen een Duits restaurant. Ik neem een surloin steak en Jose zalm, groenten en voor allebei frieten.

Om het compleet te maken bestellen we ook een fles droge witte wijn. Het smaakt voortreffelijk en het is erg leuk zitten op het terras. We hebben een mooi uitzicht op het stadsleven. De toeristen hebben Tbilisi nog echt niet ontdekt . We betalen 100 Lari en nemen de kortste weg terug naar het hotel. Om half tien zijn we terug op de kamer. Nog even wat lezen en dan slapen. Het was een fantastische dag.

28 juli 2013 Tbilisi

Om kwart over tien loopt de wekker af. We hebben allebei redelijk geslapen. Om 11 uur zitten we aan de ontbijttafel. Een simpel maar uitgebreid ontbijt: hardgekookt ei, jam, boterhammenworst, tomaat, komkommer, kwark, sapje, thee, koffie, nectarine. Smaakt prima. Om 12 uur is het verzamelen voor de stadswandeling.

We lopen een paar minuten en staan dan al op het Vrijheidsplein, dat aanvankelijk Yerevanplein heette en onder het communisme het Leninplein was. Het standbeeld van Lenin is inmiddels vervangen door het monument van vrijheid en overwinning met op de top een bronzen beeld van St. Joris en de draak. We zien hier ook het in 1880 gebouwde stadhuis.

Dan nemen we een ondergrondse oversteek, waarin allerlei winkeltjes zijn, en lopen naar de Roestaveli boulevard. Marie Josee geeft uitleg en wijst de belangrijkste musea aan. Deze kunnen we op dag 6 gaan bezichtigen. We bezoeken de Kasjvetikerk waar twee babies gedoopt worden. Een prachtig ritueel. De priester speelt het spel mee en showt de baby zodat we foto’s kunnen maken.

We lopen terug richting het oude stadsdeel. Hier zijn heel veel terrasjes. De toren bij het poppentheater is mooi en heel bijzonder. Marie Josee geeft tips voor restaurants en terrasjes en bij ‘The KGB is watching you’ drinken we een heerlijke kop koffie. ‘Miss Madonna’ moet de bakkies troost bij de buurman gaan halen.

Het begint te regenen maar uiteindelijk hebben we hier weinig last van. We lopen richting Gorgasaliplein en zien de badhuizen en de belangrijkste moskee van Tbilisi. Dan wandelen we naar de kabelbaan. In een gondel sjezen we naar boven en hebben we een prachtig uitzicht over de hoofdstad van Georgië. Adembenemend. We lopen naar het standbeeld van moeder Georgië.

Dit is een 20 meter hoog aluminium beeld van een vrouwenfiguur die in haar ene hand een zwaard en in haar andere hand een wijnbeker omhoog houdt. Een symbool van strijdbaarheid in een gastvrij land. We wandelen naar beneden en komen uit in het Joodse deel van Tbilisi. Dan gaan we naar een supermarkt waar we water kopen.

We zijn vlak bij het hotel, hebben in drie uur en vijfenveertig minuten 7,3 kilometer afgelegd. We strijken met Kees, Leo en Loes neer op een terras. Even later schuift Marie Josee aan. Ik drink bier en Jose wijn. Het is hartstikke gezellig. Om half zes lopen we naar het hotel en om 6 uur geeft Marie Josee een briefing van de reis. Dan wandelen we met de hele groep naar het poppentheater.

Hier is er restaurant dat Marie Josee gereserveerd heeft. We bestellen een baby kip in knoflooksaus met gemengde groenten en aardappel. Een geweldige keuze. De witte wijn is overheerlijk. Het enige verbeterpunt van de vriendelijke bediening is het verminderen van de wachttijd.

Tegen tien uur rekenen we 75 Lari (37 euro) af en lopen we terug naar het hotel. De stad is prachtig verlicht en er zijn nog veel mensen op straat. In het hotel vraag ik de wifi access code, check het laatste nieuws, bel naar het bejaardentehuis en bestel een lekker koud biertje: Mtieli. Tijd om dit verslag te schrijven en na te genieten van een geweldige eerste dag in Georgië.

27 juli 2013 Tilburg – Tbilisi

Tegen twaalf uur in de middag lopen we in de regen naar het busstation. De bus brengt ons in vijf minuten naar station Reeshof. De Sprinter is mooi op tijd en in Breda stappen we over op de Intercity. Deze heeft tien minuten vertraging en hal is vol gestouwd met fietsen en fietskarren. Ik zit op de trap en Jose op een klapstoel.

De intercity rijdt langzamer dan een sprinter en met vijftien minuten vertraging komen we bij Den Haag Holland Spoor. We missen de aansluiting en moeten een kwartier wachten. Ook deze trein is vol en de volgende overstap is in Leiden. Hier moeten we wederom een kwartier wachten. Deze trein is bomvol en we moeten staan.

Om kwart voor drie rijdt de trein het perron van station Schiphol op. Dit was geen prettige reis met het openbaar vervoer. We wandelen naar vertrekhal 1 en bij een automaat checken we in. De stoelen van de vlucht naar Rome kunnen we niet wisselen. Er zijn geen plaatsen om te ruilen. Dit lukt bij de vlucht van Rome naar Tiblisi wel.

Ik sla een voorraad sigaren in en bij Grand Cafe het Paleis drinken we wijn en bier. Jose neemt ook een uitsmijter. Onze vlucht heeft 25 minuten vertraging. Dit wordt uiteindelijk een uur. In het vliegtuig maken we kennis met onze reisgenoten Loes, Leo, Roel en Guusje. We ruilen van plaatsen zodat alle stellen naast elkaar kunnen zitten.

We hebben een goede vlucht met de Aibus van Alitalia. We krijgen slechts een drankje. Geen maaltijd of een snack. Na twee uur vliegen landen we op vliegveld Fluminici van Rome. Het is een flinke wandeling naar gate G. We moeten zelfs nog met een treintje mee dat vergeven is van een pislucht.

We wachten bij gate G2 en vlucht AZ550 begint met boarden volgens schema. We worden met een bus naar het vliegtuig gebracht, een Airbus A320. Uiteindelijk vliegt deze met een half uur vertraging het Italiaanse luchtruim in.

Ik zit weer naast Roel, erg toevallig. Na een uur krijgen we een maaltijd. Salade, brood, fruit, ham en cracker met smeerkaas. Smaakt prima. We drinken er allebei een witte wijn bij. Een kopje thee na en dan gaat het licht uit voor een dutje. Om vier uur locale tijd razen we over de landingsbaan van Tbilisi. Het is hier twee uur later dan in Nederland. Gelukkig zijn allebei onze tassen meegekomen.

De tassen van Guusje en Jan ontbreken. Marie Josee staat ons op te wachten en herkent ons onmiddellijk. We pinnen 500 Lari en lopen om kwart voor vijf naar de bus. Het regent maar we staan droog en de bus is er snel. We rijden Tbilisi in en de grijze Sovjet blokken vallen ons op. Na een half uur rijden komen we bij hotel Dzveli Urbani aan. Het ligt midden in het centrum van Tbilisi. We krijgen de sleutel van kamer 7 een flinke balzaal. We kruipen snel in ons bed want over een paar uur begint ons avontuur.