Tag: Fieberbrunn

We staan om kwart voor 8 op en stoppen de laatste spullen in de handbagage. Dan gaan we naar het ontbijt. Onze buren zijn al vertrokken. Ik vul het enqueteformulier. 1 punt voor verbetering: de quality of service van de wifi.
We halen de bagage op en bij de receptie checken we uit. De rekening bestaat uit de huur van de fietsen, de parkeergarage en de toeristenbelasting: 148 euro.
Om 08:54 rijden we de garage uit richting St Johann. Na een uur rijden hebben we 50 kilometer afgelegd en bij Kufstein rijden we de file in.
Dit schiet niet echt op. Ook richting München is het erg druk. De navigatie stuur ons richting Stuttgart i.p.v. Frankfurt. Na 2 uur en 40 minuten hebben we 205 km afgelegd en is het tijd voor koffie. Als we naar binnen lopen vertrekken onze tafel-buren. Heel toevallig. De capucinno’s smaken voortreffelijk. Na zo’n 25 minuten rijden we verder. Het is erg druk en we hebben vaak ‘stockend Verkehr’. 
We hebben nog een een aantal plaspauzes, gooien de tank vol en zonder problemen rijden richting noorden. In Hunsruck drinken we nog een cappuccino en een hot chocolat. Rond 20.00 uur zijn we weer veilig thuis. We kijken terug op een fantastische week. Onze hoge verwachting zijn overtroffen. Een formule die voor herhaling vatbaar is.

Vannacht heeft het flink geregend. We staan later op want de laatste dag doen we het rustiger aan. Om 08.30 uur hangen de wolken in de bergen. Bij het ontbijt ligt elke morgen de ‘Bergwelt Morningpost’. Naast het menu van de avond bevat het ook het weerbericht. Vanochtend wordt bewolking met buien voorspeld. Dit in tegenstelling van Weather Pro.
De Morningpost krijgt gelijk. Als we de wandeling samengesteld hebben, begint het te gieten. We passen ons plan aan en gaan lezen en internetten. Op de kamer drinken we thee en koffie en we vermaken ons best. Het weer is wisselvallig met opklaringen en buien. Om14.00 uur schijnt de zon weer hoog aan de hemel. We besluiten om het hardloopparcours te wandelen.
Een mooie route richting Lauchsee, maar wel met veel hoogteverschil. Dus geen parcours voor mij. Helaas zijn de winkels vandaag om 13.00 uur gesloten dus we gaan zonder de Edelweiss naar huis. Na anderhalf uur komen we bezweet in ons hotel aan en hebben we bijna 6 kilometer doorgestapt. Dan smaakt een Zipfer en een stuk taart met thee prima. Vanwege de warmte gaan we weer naar ons balkon waar het lekker zitten is. Jammer dat het geen dicht plafond heeft. De stoelen zijn zeiknat maar de sauna-handdoeken bieden de oplossing.
Het JBL speakertje doet weer dienst en de lucht is eer blauw. Toppie! Straks een heerlijke douche en dan op voor ons laatste avondmaal van deze vakantie.
Het diner smaakt weer heerlijk. Na de maaltijd gaan we eerst in de lobby zitten. Het is hier bloedheet en daarom verkassen we naar ons balkon. Hier is het prima toeven. Het onweert flink (donder en bliksem), maar daar hebben we geen last van. Tegen 11 uur gaan we slapen. De reistas is al gepakt.

Om half 8 loopt de wekker af. We willen op tijd ontbijten want om 9 uur is het verzamelen voor de fietstocht naar de boerenmarkt van St Johann in Tirol. We krijgen vandaag weer city bikes en nemen voor de zekerheid ook allebei in een helm. De nieuwe gasten krijgen een uitleg over de fietsen en om half tien vertrekken we met 9 personen richting boerenmarkt.
Edith heeft weer een mooie route uitgezocht. Niet langs de snelweg maar een fietspad op hoogte waardoor we mooie vergezichten hebben. Na 14 kilometer komen we in St Johann aan. We parkeren de fiets bij de kerk en wandelen over de markt. Vandaag begint de schoolvakantie van 9 weken en dat wordt gevierd.
De meisjes in dirndls en de jongens in de Lederhosen. Bij sommigen valt het afscheid zwaar en vloeien er tranen. Wij maken een rondje en drinken op een terras sterke koffie. Edith rijdt om 11 uur al weer terug en wij gaan op eigen gelegenheid verder. Ons doel is St Jakob in Haus. Hier vertrekt de Bergbahn naar het St Jakobs Kreuz. Het is even zoeken maar met maps.me bereiken we ons doel. Voor 30 euro kopen we een retourtje en toegang tot het kruis.
Dit keer is het een open gondel en dat vind ik eigenlijk maar niks. Toch last van hoogtevrees. Na een tocht van 1,5 km komen boven op de alm aan. We hebben dorst van de koffie gekregen en bij het mooie terras bestellen we allebei een TIroler HefenWeizen. Het uitzicht is prachtig en als toegift speelt de plaatste band, in mooie Tiroler kledij een paar nummers.
Een cadeautje. Het klinkt geweldig en wij genieten met volle teugen. Dan bezoeken we het St Jakobs Kreuz. We nemen de trap en bezoeken alle ruimtes. Het is qua architectuur een geweldig gebouw en het uitzicht is fenomenaal. Wel wat bewolking maar we kunnen zelfs de Gross  Glocker zien. Op de middelste  ruimtes, die in de open lucht zijn, staan kijkers.
Hierin worden de namen van de bergtoppen en dorpjes  getoond. We zien ons hotel liggen. We wandelen naar de Bergbahn die ons terug brengt naar de fietsen. We besluiten om een bergpad te nemen. Het is een wandeling van 1 uur en 50 minuten naar Fieberbrunn. Wij doen er ongeveer een half uur. Soms is het flink klimmen en de motor blijkt niet zo sterk te zijn als die van de mountain bike van gisteren.
Toch is het te doen. Het was weer een mooie tocht en na 37 km fietsen zijn we terug bij het Alpine Resort hotel. We parkeren de fietsen in de kelder, leveren de sleutels, accu’s en helmen in en drinken in de lobby een heerlijk pilsje en een Fanta. Dat hebben we wel verdiend. We zijn moe en we nemen nog een drankje mee naar ons terras.
De sauna slaan we vandaag over en na een verfrissende douche is het tijd voor het diner.  Vandaag doen we weer 3 gangen. Het smaakt weer prima. Buiten zijn alle tafels bezet. We strijken neer in de lobby. Het is erg warm. Het hotel heeft geen airco. Heeft het waarschijnlijk bijna nooit nodig. Daarom nemen we een drankje mee naar ons balkon. Hier is het heerlijk toeven. De temperatuur is aangenaam en op de JBL spelen we onze favoriete muziek af. Wat een vakantie. Het is half 11 geweest als we ons bed opzoeken. Het was een mooie maar inspannende dag. Gewoon top.

We staan om 8 uur op en om half 9 zitten we aan het heerlijke ontbijtbuffet. We pakken de rugzakjes in en om kwart over 9 halen we de sleutels en de accu’s van onze fietsen. Het zijn mountainbikes. We twijfelen of we geen citybikes moeten nemen, maar Edith weet ons snel te overtuigen.
Het is een tocht met een flinke klim en de accu’s van de mountainbikes zijn sterker. Voor de zekerheid zetten we allebei  een helm op. De fietsen rijden prima, maar de zit is toch anders dan op een citybike. In een lange sliert rijden we door het mooie landschap.  In Leogang kopen we twee flesjes cola en dan begint de klim naar de Griesalm.
Met 14 km per uur rijden we op de turbo stand naar boven. Het is een hoogteverschil van 400 meter maar met deze powerbike is dat geen enkel probleem. Boven is het uitzicht fenomenaal. Het restaurant heeft ruhetag maar er is wel een koelkast met drankjes. Je neemt een drankje en stopt 2,5 euro in het potje. Allemaal op vertrouwen. De accu’s van de city bikes worden opgeladen. Voor onze bikes is dit niet nodig.
Het is hier geweldig. De afdaling begint over een grindpad en dat betekent opletten. We gaan niet harder dan 15 km per uur en ik krijg kramp in mijn arm van het remmen. Het vrouwtje met het leren tasje schuift in een bocht onderuit. Ze kan niet fietsen en dan is zo’n parcours lastig. Wij rijden zonder problemen naar beneden en verzamelen onder bij de kruising.
De hele groep rijdt met Edith en Tony terug naar het hotel. In de afdaling suizen we met 40 km per uur naar beneden. Een heerlijk gevoel. Een fantastische excursie en na 46 km komen we bij het Alpine Resort hotel aan. We verwisselen onze natte kleding en drinken in de lobby een biertje. Jose neemt nog een paar stukken taart. Op het terras is het te warm. Bij de receptie is het erg druk met nieuwe gasten. Dit hotel heeft het goed voor elkaar en wij begrijpen waarom. Een aanrader.
Dan gaan we naar ons balkon en we genieten onder het genot van een drankje van de omgeving en de zon. We beginnen het onze saunasessie in het kruidensauna, een sauna van 55 graden, waar op de stenen heerlijke en gezonde kruiden liggen. Het zweet gutst uit onze lichamen. Na het uitdampen in de buitenlucht rusten we ruim 20 minuten in de relaxruimte. Dan doen we nog een sessie van 10 minuten in de Finse sauna van 90 graden. Ik hou het maar 10 minuten vol.
We gaan naar de kamer, kleden ons om. Tijd voor de avondmaaltijd. We beginnen met een rondje stokbrood en bestellen de Grune Veltliner. Jose neemt pompoensoep, maar ik vind deze niet lekker. Dan maar geen soep. De salade en de Wienerschnitzel zijn heerlijk. Het nagerecht laten we ook aan ons voorbij gaan.
Een zoete Oostenrijkse knodelspecialiteit met rode pruimen.  Geef mij dan maar een biertje. In de lobby vinden we een leuke tafel en omdat een aantal gasten buiten zitten, is er voldoende plek. Op ons terras drinken we een afzakkertje onder het genot van de schlagermuziek uit onze JBL. Moe maar voldaan zoeken we ons bed op.

We staan om 8 uur op want we hebben ons ingeschreven voor de bergwandeling van het animatieteam van ons hotel (Edith en Tony). Deze vertrekt om 09.30 uur en we willen op ons gemak ontbijten. Dit lukt zeker en om 09.25 verzamelen we in de lobby. We lopen naar de kassa van de Bergbahn en kopen twee kaartjes naar het 2^e station (19 euro p.p.).
De Bergbahn brengt ons van 830 m naar 1210 m. Hier stappen we over en in tien minuten staan we op de Larchfilzkogel (1645 m). We lopen met de groep (17 personen incl. Edith en Tony) naar beneden. Op de kruising slaan we het pad naar de Wildseelodersee in. Het bord geeft 50 minuten aan, maar Edith zegt dat we op 1 uur en 20 minuten moeten rekenen.

Het is een flinke klim en Jose heeft het zwaar. Na ruim een uur en 2,4 kilometer flink klimmen komen we bij het Wildseeloder Haus aan. Het ligt aan een prachtig meer en het uitzicht is fenomenaal. Edith loopt nog een ronde rond het meer. Een wandeling van 1 uur met een flinke klim. Wij slaan deze over en drinken op het terras een heerlijke koffie en cappuccino. 
We genieten van het uitzicht en als Edith met de 4 mannen terug is, wandelen we naar beneden. Dat gaat een stuk gemakkelijker. Het is fantastisch weer, 25 graden en onbewolkt en het uitzicht is fantastisch. Het is opletten waar je je voeten zet want de stenen kunnen los zitten.
Bij de kruising kunnen we kiezen, 10 minuten omhoog wandelen naar station 2 van de Bergbahn, of 40 minuten naar beneden lopen naar bergstation 1. We wandelen naar boven en hoeven niet lang op de cabines te wachten. Soepel gaan we naar beneden en wandelen we naar ons hotel. Snel de bezwete shirts verwisselen en dan naar het terras voor een grote en een kleine Zipfer. Heerlijk. We lezen en internetten een poos en gaan dan naar de kamer waar het koeler is.

Het is genieten op ons balkon met het mooie uitzicht. Om 7 uur gaan we naar het galabuffet. We worden ontvangen met een glas sekt. De soep moeten we zelf opscheppen maar de andere gerechten worden uitgeserveerd. Mooi geserveerd en heerlijk. In de lobby nemen we nog een paar drankjes. Het is wederom druk maar een deel van de gasten zitten met een fleecevest buiten op het terras. Tegen 11 uur zoeken we ons bed op.

Om kwart voor 8 loopt de wekker af. We hebben ons opgegeven voor de e-bike toer van 33 kilometer naar de Pillersee. Het is niet zeker dat we meekunnen maar we wagen het erop. Het ontbijt smaakt wederom heerlijk en om kwart voor negen gaan we de rugzakjes op de kamer ophalen.
Het is buiten druk met e-bikers en Edith en Tony van het animatieteam verzamelen de gasten. Gelukkig kunnen we mee. We hebben als nr 11 en 12 gisteren ingeschreven en de receptioniste wist niet hoeveel fietsers met de groep mee konden en of er nog e-bikes beschikbaar waren.
Edith en Tony geven instructies over de versnellingen, de ondersteuning en het nemen. 
Om 09.30 uur fietsen met we met een groep van 29 personen (inclusief Edith en Tony) de berg af richting Fieberbrunn. De Victoria e-bike heeft 7 versnellingen en 4 standen: eco, tour, sport en turbo. Hij rijdt formidabel en met de versnelling op 2 en de stand op turbo kun je elke berg aan.
We rijden door een prachtig landschap over fietspaden, een klein stukje snelweg en binnenwegen. Het is zonnig en licht bewolkt en we genieten met volle teugen. De tocht gaat via St Jacob in Haus waar we boven op de berg het St Jakobs Kruis zien.
Na ruim 15 kilometer fietsen komen we bij de Pillersee aan. We hebben een half uur pauze en drinken koffie en roken een sigaartje. We fietsen vervolgens rond het meer en langs de andere kant van de Buchensteinwand. De tocht gaat door prachtige natuur en we hebben prachtige uitzichten ook op ons hotel en Fieberbrunn.
Om 12.30 uur zijn we weer terug in het Alpine Resort hotel. Wat een fantastische excursie. Op het terras drinken we een grote en een kleine Zipfer en Jose neemt soep met brood.
Dan wandelen we naar het dorp om badslippers te kopen. Helaas zijn alle winkels dicht. Na 4 kilometer wandelen zijn we weer terug in ons hotel waar we op ons terras onder het genot van een biertje lezen en internetten.
Rond vijf uur lopen we in onze badjas naar de welnessruimte voor een rondje sauna. Het is wederom druk maar hier hebben we geen last van. Ruimte genoeg. Na 15 minuten in de cabine van 85-90 graden liggen we nog ruim een kwartier in de relaxruimte. 
Om 19.00 uur zitten we aan onze eigen tafel voor het diner. We kletsen met onze buren en het eten smaakt weer heerlijk. Het is goed vertoeven in hotel Alpine Resort. Na het diner lopen we naar de lobby. Alle tafels, banken zijn bezet en wij vinden nog een plekje aan de bar. Ook niet verkeerd.
Als een cocktail wordt bestelt dan is de ober zeker 10 minuten bezig. Er vormt zich een wachtrij maar deze heeft hij snel weer weggewerkt. Het maakt hem allemaal niks uit. Het laatste uur zitten we nog aan een tafeltje en dan is het tijd om ons bed op te zoeken. We voelen dat we vandaag sportief bezig zijn geweest en zijn moe.

Als we om 8 uur op staan is de berg vanaf ons balkon niet te zien. Het regent dat het giet. We hebben allebei prima geslapen. Om kwart voor 9 gaan we naar het restaurant voor het ontbijt. We hebben de hele week voor ontbijt en diner een eigen tafel gekregen, nr 709.
Het ontbijtbuffet is erg uitgebreid. Je kunt het niet bedenken of ze hebben het. We nemen allebei roerei. Ik neem er gebakken spek en geroosterd brood bij. Het smaakt allemaal voortreffelijk. Jose neemt nog door het huis gemaakte cake en ik vruchtensalade. Voldaan gaan we terug naar onze kamer.
We trekken de wandelschoenen aan en gaan de dorpswandeling maken. Het is een mooie tocht van bijna 8 kilometer en een hoogteverschil van 175m. Het is gelukkig droog, maar de wolken hangen nog tussen de bergen. We genieten allebei en de mensen die we tegenkomen zijn uitzonderlijk vriendelijk. Fieberbrunn is een klein leuk dorp, maar het is er niet druk.
We wandelen terug naar het hotel waar we onze natte polo's verwisselen voor droge. In de bar drinken we wijn en bier. Jose neemt ook nog een klein hapje erbij. Heerlijk relaxt allemaal, al voel ik wel mijn spieren. Wandelen in de bergen is toch anders dan hardlopen. O ja, we hebben een deel van de hardlooproute van het hotel verkend. Gezien het stijgingspercentage van sommige delen van de route blijft het lftr shirt deze week in de tas zitten.

Het weer is aardig opgeknapt. De eerste gasten gaan op het mooie terras zitten. Wij besluiten om op ons balkon te gaan lezen. Natuurlijk nemen we een drankje mee. Rond half 6 gaan we naar de wellnessruimte. Deze is erg modern en schoon.
Hier kan Berghotel Hoher Knochen nog een puntje aan zuigen. We doen 1 rondje finse sauna en trekken een aantal baantjes in het zwembad. Dit bevalt uitstekend. We kleden ons om en rond 19.00 uur zitten we aan tafel voor het diner. We willen op tijd klaar zijn zodat we straks een plekje in de lobby hebben. Gerry aus Tirol komt namelijk zingen.
Het eten is wederom voortreffelijk. En we drinken allebei een halve liter witte wijn. Deze drinkt soepel weg. Gelukkig is vooraan in de lobby op een bank nog plaats voor ons. Om kwart over 8 begint Gerry met zijn reis door de tijd. Hij speelt allerlei genres van CCR tot de lokale Tiroler krakers.
Hij krijgt de sfeer er goed in en we vinden het gezellig. Gerry speelt 2,5  op zijn keyboard half uur zonder pauze en heeft ook een trompet en gitaar meegenomen. Tegen 11 uur gaan we naar onze kamer. Het was een geweldige dag.

Omdat we in de loop van de middag in ons hotel willen inchecken, staan we om 04.00 uur op. We drinken thee en pakken de laatste spulletjes in. Om klokslag 5 uur rijden we de straat uit richting tangent om via Eindhoven en Venlo de Duitse autobaan op te rijden. Jose neemt de 1e etappe voor haar rekening. Na 1,5 uur komen we bij de raststatte Bedburgerland aan.
We drinken allebei een cappuccino en na 20 minuten neem ik het stuur over. Het is erg rustig op de weg. Op zondag mogen de vrachtwagens de autobahn niet op en dat scheelt een slok op een borrel.
Na 1,5 uur rijden nemen we een plas- en rookpauze van 20 minuten. We vervolgen onze weg en ik kan op de cruise control goed doorrijden (140 km/uur). 
Om kwart voor elf hebben we onze 2e koffiestop. We eten er ook een boterham bij. Na deze pauze van 20 minuten vervolgen we onze weg richting Alpen. Het wordt drukker op de weg, zeker bij de grote steden.
Na twee uur doorrijden is het weer tijd om een PWC op te zoeken. We eten ook nog een paar boterhammen en rijden dan weer verder. Opvallend is hoeveel baustelles we tegenkomen. Het lijken er meer dan vorig jaar. Gelukkig kun je goed doorrijden, weliswaar maar 80 km per uur maar je staat niet stil.
50 kilometer voor München geeft ons navigatiesysteem aan dat in verband met de verkeerssituatie de route is aangepast. We worden dwars door München geleid en rijden met 60 km per uur door de hoofdstad van Bayern. Hierdoor missen we wel de file op de 99 die volgens de verkeersinfo een vertraging van drie kwartier oplevert. Als we München gepasseerd zijn, komen we toch in een flinke file terecht. Deze is veroorzaakt door een baustelle. Bij een tankstation kopen we het tolvignet voor Oostenrijk.

De parkeerplaats is een chaos. Half open gebroken, vol met vrachtwagens en iedereen wil hier tanken. Ik parkeer onze auto tussen de vrachtauto's en loop naar de shop. Bij de kassa's staan drie rijen. Gelukkig wordt het vignet bij een aparte kassa verkocht en ik ben zo geholpen. Voor 8,90 euro mogen we 10 dagen van de Oostenrijkse snelwegen gebruik maken.
We kunnen een aantal kilometer weer doorrijden maar het laatste stuk voor de Oostenrijkse grens staan we weer in de file.

Het is inmiddels gaan regenen en de wolken hangen diep in de bergen. Het is niet ver meer naar Fieberbrunn, maar in Oostenrijk is de gemiddelde snelheid beduidend minder dan in Duitsland. Rond 16.00 uur komen we bij het Alpine Resort hotel in Fieberbrunn aan. De parkeerplaats is helemaal vol. We checken in en besluiten om voor 4 euro per nacht de auto in de tiefgarage te parkeren. Een stuks veiliger dan op de openbare parkeerplaats.
We krijgen de sleutel van onze junior suite. Met een nfc kaart wordt kamer 405 geopend. Deze kaart geeft tevens toegang tot de parkeergarage. We hebben een prachtige, ruime kamer met een groot balkon. Een moderne douche en een apart toilet. 
We droppen de reistas op de kamer en drinken in de lobby een halve liter Zipfer en sekt. Jose neemt er ook nog een stuk taart bij. We hebben een all-inclusief arrangement dus komen we niks te kort. Het is druk in het hotel, blijkbaar een populaire aanbieding.
We nemen een heerlijke douche en rond 7 uur gaan we naar het restaurant voor het diner. Het is een uitgebreid buffet. De witte wijn is heerlijk (gruner Veltliner). Jose neemt forel en ik varkensrollade. Ik probeer ook het Oostenrijkse aardappel gerecht. Niet echt mijn favoriet. Als nagerecht Kaizerschmarren. Een zoete koek. Helaas was de appelmoes op. Omdat in de bar alle tafels bezet zijn, nemen we bier en wijn mee naar de kamer. Hier relaxen we nog even en rond half 11 zoeken we ons bed op. 
We vallen allebei als een blok in slaap.