We zijn op tijd wakker (08.30). Eerst een lekker kopje thee en koffie op de kamer gezet. De tassen ingepakt en dan bij de Teddy Bear ontbijten. Allebei een pancake. Ik met suiker en José met suiker en honing. Daarna lekker op de stoep een peukie gerookt. Om twaalf uur vertrekken we richting Chengdu. Hier komen we om half drie aan. Een deel van de groep gaat de stad in. Wij naar het restaurant van het hotel. Lekker airconditioned.
Ik bestel een friet en José beef met gemengde groenten. Een ijskoud pilsje erbij en ze doen ons niks. Nog een klein uur in de internet room gezeten (10 ¥) en om zes uur vertrokken we naar het vliegveld. Met 3 kwartier vertraging vertrok de BEA 146 van Nortwest China Airlines om zeven uur richting Lanzhou. Hier kwamen we om acht uur aan.
We hebben een mooie sleutelhanger met lampje als souvenir gekregen. De bus stond klaar. Toen de bagage was ingeladen was er niet voldoende ruimte voor 21 personen. Martin, Erna, José en ik zaten met tassen en wielen in onze nek. De weg was gigantisch slecht en het was pikkedonker. Na een klein uur rijden hebben we een aantal tassen voor de deur gegooid. Dat zat een stuk beter, maar het bleef een vervelende rit. Om half een kwamen we in het hotel aan. We hadden zin in een pilsje maar geen puf, dus meteen naar de kamer. Nog even naar Tilburg gebeld waar de mail al ontvangen was. Toen maar snel gaan slapen.
Tag: Chengdu
19 juli 2001 Chengdu – Leshan – Emeishan
Om half acht loopt de reiswekker af. Acht uur ontbijten in het hotel. Om negen uur vertrekken we in een grote bus naar Leshan. Het landschap is niet spectaculair dus lezen en slapen. De 1e theeplantages zijn gesignaleerd. Om half twaalf komen we in Leshan aan. Aan de grote hoeveelheid touringcars kunnen we zien dat we op een toeristische plek zijn aangekomen. We stappen op een boot en het is erg druk. De boot blijkt een “wachtkamer” te zijn. Om twaalf uur stappen we op de echte boot. Na 10 minuten varen passeren we de grote boeddha (DAFO). Een beeld van 71 meter. De boot draait om en blijft 10 minuten voor het beeld stilliggen. Er worden heel wat foto’s gemaakt.
Ze schijnen een liggende boeddha te zien. We steken de rivier over en om half een stappen we in de bus die ons in een korte rit naar een park brengt. We zijn nu bij de kop van het boeddhabeeld. Kees regelt een gids en we lopen naar een terras waar we de lunch gaan gebruiken. Het is bloedheet dus het koude bier smaakte goed.
Ook de lunch is voortreffelijk: noodle soep met heerlijke bouillon. Na de lunch wandelen we over het complex. We besluiten om niet naar beneden te lopen. Kees (van Ien) en Ton willen deze tocht wel maken, maar het is gewoon te druk waardoor de wachttijd te lang is.
Om kwart over drie ploffen we bezweet op een terras om een pilsje en water te drinken. Vier uur verzamelen bij de bus die ons in een uur naar Emeishan brengt. We hebben een mooie kamer met een voortreffelijke douche.
Dan vaart de boot naar achteren zodat we een prachtig beeld van het beeld hebben. We varen naar de overkant van de rivier waar de chinezen allemaal op de foto moeten. Wij zien niet in waarom dit leuk of mooi is.
Om half zeven zitten we met z’n allen in de “Teddy Bear” voor het diner. Kees bestelt een aantal gerechten die overheerlijk zijn. Het bier stroomt in overvloed. Dan gaat Martin op de kamer een fles Bokma halen. Zelfs Willemijn zit aan de jonge. We lachen wat af en om elf uur val ik half teut met de hotelslippers aan in slaap.
18 juli Chengdu
Om kwart voor zeven rammelt de telefoon: good morning en nog wat Chinees. We hebben heerlijk geslapen en opstaan valt niet mee. Toch maar gedaan. Het ontbijt moeten we eerst betalen 8 ¥ p.p. Daarvoor krijgen we thee en eten van het buffet. Eieren, cake en watermeloen.
Om 8 uur vertrekken we met 4 minibusjes naar het Chengdu Research Base of giant panda breeding. De tocht in het kleine busje is een avontuur op zich. De chauffeur heeft overal ogen. We karren dwars door alles heen. Het verkeer is één grote chaos. Dat alles goed gaat is onvoorstelbaar. Na een half uur kwamen we bij het park aan.
Het is bloedheet en gelukkig bewolkt. Stukje lopen en dan zien we de eerste panda. Het beest ligt lekker lui bamboe te eten. Prachtig gezicht. Het wordt tijd voor de jonkies en de eerste die we zien is een klein roze wurm van 5 dagen oud in een couveuse. Verderop twee speelse jongen en nog een paar groten en een frutje van twee dagen oud.
Ook zien we nog een ander soort. De red panda.
Op de terugweg kopen we kaarten en in het museum een knuffel van 6 ¥ (ƒ 1,80) voor de WC. Buiten het terrein pingelen we af voor sleutelhangers. 1 ¥ per stuk. Kleine cadeautjes voor school. Met het minibusje gaan we dan naar het tempelcomplex:
het Wenshuyuan klooster (boeddhistisch). Het is groot mooi en rokerig. In de tuin gaan we thee drinken. Voor 3 ¥ haalde je een kop met theeblaadjes die constant volgeschonken werd door de waterman. We zitten er met een heel stel en hebben veel lol. Later gaan we met z’n allen eten. Het heet vegetarisch voor maar 14 ¥. Het smaakte goed.
Veel rijst, bonen champignons en tahu. Even op z’n Chinees plassen en dan met de taxi naar het hotel. Met z’n vieren kostte het 11 ¥. Even opfrissen en dan op zoek naar een bank en bier. Na wat zoeken de Bank of China gevonden en gepind en cheques ingewisseld. Het bier wordt een groter probleem.
Nergens te vinden en we sissen. Eindelijk in een zijstraatje vinden we een tentje waar we met handen en voeten 4 pinten bestellen. We zijn een hele bezienswaardigheid. De hele familie loopt uit om ons te bezichtigen. Verbazing bij het afrekenen. 10 ¥ voor 4 flessen. Waar vind je dat nog tegenwoordig?
Dan gaan we naar het hotel terug om te rusten, douchen en schrijven. We spreken om half 8 met Herman en Angelien. Eerst nog een langs een gigantische boekhandel. Het is er erg druk en de afdeling kinderboeken vervangt de bieb. Half 8: we gaan met z’n vieren op zoek naar een eettent.
Het doel is Amy’s, maar we belanden in een groot super modern restaurant. Er zijn veel jongelui. De menukeuze is een eerst moeilijk. Ons Chinees is nog niet goed genoeg. Een kaart met plaatjes in het Engels biedt redding. Phons een sandwich met friet en voor mij beef, rice in oystersaus. Pff, dat was heet. Bier en Sprite bestellen gaat met aanwijzen, maar het lukt wel. Tot slot een potje doorleuterthee met vruchtensmaak.
De rekening is eigenlijk voor hier erg hoog. 193 ¥ voor 4 personen, maar goed we hadden pas de bank bezocht, dus … Om half 11 zijn we op de kamer. Morgen vertrekken we om 9 uur. Inpakken en slapen.
17 juli 2001 Dali – Chengdu
Om half zeven loopt de wekker af. Vandaag een lange reisdag en we vertrekken om half acht vanaf het hotel naar het busstation. Geen tijd om te ontbijten, daarom hebben we gisteren bij de bakker op de hoek broodjes, croissants en cake-jes gekocht. Om 08.30 uur vertrekt de expressbus richting Kunming. De schoenpoetser zwaait ons enthousiast uit. Om elf uur een plaspauze van 10 minuten. Het is dezelfde route als een paar dagen geleden.
Daarom gelezen en geslapen tijdens de reis. Om kwart over een komen we op het busstation van Kunming aan. Een deel van de groep gaat naar een park. Wij besluiten met Herman en Angelien naar het vliegveld te gaan. De koffers worden bij “left luggage” achter gelaten en we lopen naar een restaurant tegenover het vliegveld. Hier eten we noodles soep met kip. Dan gaan we op zoek naar een biertentje. Dit valt niet mee.
Daarom naar het restaurant in het vliegveld gegaan en een koude pint + sprite besteld. Dan gaan we met majoor Kees de bagage ophalen en inchecken. Om zeven uur krijgt de piloot van de Boeing 737 van Southern China Airlines het signaal om te starten. Een uur later landen we op het vliegveld van Chengdu. De 21 Baobabers zijn de enige westerlingen in het toestel. We staan eerst bij de verkeerde bagageband maar nadat we naar de volgende ruimte zijn gelopen kunnen we de tassen oppikken. Het regent volop en het is benauwd warm. De karretjes liggen aan de ketting. Dan maar sjouwen. De bus staat niet bij de uitgang maar een tering eind verder. Gelukkig komen we halverwege een karretje tegen. Vloekend komen we bij de bus aan. De bagage moet op de stoelen en er is nauwelijks plek over voor de passagiers. Niet goed geregeld Baobab!
De gids is een Chinees poppetje en Ruud maakt haar verlegen. Hij heeft niets van haar ingestudeerde verhaal gehoord en alleen maar gekeken. Na 40 minuten komen we bij het Sichuan Garden hotel aan. We krijgen de sleutel van kamer 2221 en twee mooie blauw tassen. We kwakken de bagage op de kamer en gaan met Herman en Angelien een restaurant zoeken. Dit valt niet mee. We lopen door de sloppenwijk van Chengdu. De meeste restaurants zijn dicht. Sommigen zien er smerig uit. `
Daarom gaan wij bij Mc Donalds twee happy meals eten. Op de terugweg naar het hotel zien we een klinisch restaurant waar ze bier verkopen. Truus regelt koud bier. Het is lachen geblazen want ze spreken hier geen woord Engels. Het bier smaakt prima en om half elf lopen we naar de kamer want het is morgen weer vroeg dag.