Vandaag hebben we de eerste vrije dag van de vakantie! We slapen uit en om 9 uur zitten we aan het ontbijt, dat in de hal van het hotel geserveerd wordt. Vers sinaasappelsap, thee, pain au chocolat en stokbrood met jam. Heerlijk. Na het ontbijt drinken we Place Hassan II een Café casse. Dan lopen we naar de boulevard voor onze strandwandeling naar het berberdorp Diabat. Het is zwaar bewolkt en drukkend warm, 31 graden Celcius.
Het strand is smerig met veel zwerfvuil en kamelendrijvers proberen ons op hun beest te krijgen. Dit doen we uiteraard niet. Na een uur lopen zien we Diabat aan de andere kant van het water liggen. Ik probeer over te steken, maar bij de eerste de beste stap in het water glijd ik uit op de klei. Wat een bruine glibberzooi. Dit verklaart waarom het water van de oceaan zo’n roodbruine kleur heeft.
Ik spoel mijn slippers en mijn knie in de oceaan af en loop een stuk door het frisse water. Onderweg komen we de rest van onze groep tegen. We lopen op ons gemak terug en gaan op de boulevard op het terras van restaurant ‘de la baie’ een biertje en een cola drinken. Even later schuiven Willem en Ina aan. We genieten van de rust en de zee. Om een uur lopen we richting medina en eten bij ‘Chez Ben Mostafa’ een omelet met champions.
Het is druk op het terras en de cola light smaakt prima. Dan wandelen we door de soek, maar de meeste straatjes hebben we al gezien. Om half vier verzamelen de dames bij de receptie van het hotel. Zijn gaan een bezoek brengen aan de Hammam. Ik ben moe en ga met Leo en Willem geen biertje drinken. Ik neem rust en ga lekker op bed ‘De Partner (Grisham) lezen. Jose is om half 6 terug van de Hammam.
We gaan op ons terrase een cafe casse en een muntthee drinken en nog een stadswandeling maken. Door de soek naar de nieuwe stad en via een smalle steeg waar de locals wonen terug. Dan naar de haven, langs de vistentjes. Hier eten vinden we niks. We lopen richting strand en drinken bij ‘Le chalet de la plage’ allebei twee Heineken. Het uitzicht is prachtig en op het strand wordt druk gevoetbald.
Dan gaan we naar het hotel onze fleece vest halen. Het is tijd om een restaurant te zoeken. Bijna alle terrasjes zijn nog leeg en dat vinden we niet gezellig. Dan zie ik het dakterras van restaurant ‘Bab Laachour’. Hier is nog een tafeltje vrij. Jose neemt een salade Marrokaine en we bestellen allebei zeetong. Een fles rode wijn (Lotal), maakt het feest compleet. We hebben een prachtig uitzicht op de poort van de haven en de oceaan.
Op het plein is het levendig druk. De jeugd speelt en de ouderen zitten langs de kant. We nemen een café casse en een muntthee na. Dit is de leukste avond van de vakantie. Om kwart over tien zijn we terug bij het hotel. De tassen worden geprepareerd en dan is het tijd om ons bed op te zoeken. Buiten is nog veel lawaai, hopelijk gaat de jeugd snel slapen.