Onze nieuwe reistassen rollen goed en na twintig minuten komen we bij het station aan. Het is hartstikke druk bij de kaartjes automaat en bijna iedereen is in het oranje gekleed. De NS doet goede zaken op Koninginnedag. De sprinter is keurig op tijd en er is voldoende plek. In Den Bosch stappen we over op de intercity naar Schiphol. Deze heeft last van een trage voorganger en we komen om 14.55 uur op onze internationale luchthaven aan.
We checken in bij bali 32, roken buiten een peuk en gaan dan naar de douane. We kopen sigaren, wodka en jenever en lopen dan naar Bar Amsterdam. Tot onze verbazing is dit café helemaal gerenoveerd. Café Boukanier is verdwenen en Bar Amsterdam is een grote modern ingerichtte ruimte geworden. Het sfeervolle bruine café is verdwenen.
Als de menukaart ook tegenvalt besluiten we naar Murphy”s te gaan. Het is een stuk lopen maar de moeite waard. We bestellen allebei een roerei. Ik neem er een grote bier bij en Jose neemt een glas droge witte wijn. Het smaakt voortreffelijk. Het is inmiddels tijd om te gaan boarden. Bij gate G5 krijgen we een full body scan. Ik had alleen de metalen voorwerpen uit mijn broekzakken gehaald. De scan ziet ook plastic dus werd ik ook nog gefouilleerd.
Een les voor de volgende keer. Je zakken helemaal leeg maken. We hebben stoel 12B en 12C en deze zijn bij de nooduitgang. We hebben een zee van beenruimte en dat kunnen de anderen niet zeggen. Air Maroc heeft de stoelen dicht op elkaar geplaatst. We zitten volgens het tijdschema in het toestel maar dan gebeurt er een tijd niks.
Met een half uur vertraging verlaat de Airbus A321 de startbaan richting het Afrikaanse continent. Na drie kwartier wordt een warme maaltijd geserveerd ik neem kip en Jose beef. We drinken allebei een cola en een kopje thee. We lezen en doezelen wat en na drie uur en twintig minuten landen we op vliegveld Mohammed V in Casablanca. Het is inmiddels 19.20 uur. Het is in Marokko twee uur vroeger dan in Nederland.
Na ruim een kwartier staan de stempels van de douane in onze paspoorten. De tassen hebben we ook snel en buiten staat onze reisleider Luc Van Goethem ons op te wachten. Hij wijst ons naar de pin automaat waar we 4000 Dirham uit trekken. 11 dh = 1 euro. Dan maken we kennis met onze reisgenoten. We kopen twee kleine flesjes water want het is anderhalf uur rijden naar Rabat. Luc vertelt ons dat het half tien is. De wereldklok op mijn iPhone geeft half 9 aan. Raar het is hier dus maar 1 uur vroeger dan in Nederland.
Hotel Majestic dat tegenover de Medina ligt heeft geen lift. De tassen worden keurig door een sjouwer naar kamer 405 gebracht. Het is een kleine kamer met een tweepersoons bed en 1 stoel. We horen een verkoper van een stalletje zingen en komen hierdoor direct in de Marokkaanse sfeer. Het is middernacht en we gaan meteen slapen. Morgen begint de vakantie pas echt.