We hebben vandaag nog een ‘vrije dag’ maar we staan desondanks op tijd op. Om 08.30 uur zitten we al aan het ontbijt. Eddie, Swaantje en Luc zitten al te eten. Dit keer een roerei met spek, fruitsalade en een of ander prutje. Het smaakt prima maar het prutje is aan ons niet besteed. Het is wel behelpen aan zo’n laag tafeltje. Maar ja dat moet je ondergaan als je het ‘Japanse gevoel’ wil krijgen.
Om half tien lopen we naar de 7-eleven. Hier kunnen we volgens de Rough Guide met onze pin-pas pinnen. Tot onze teleurstelling is de service van het maestro logo vanaf 14 december 2009 beëindigd.
We besluiten met de tram naar het station te gaan. Hier kopen we een dagpas en de ATM’s ondersteunen onze passen niet. Dan maar naar het postkantoor. Het is vlakbij en hier trekken we genoeg yennen uit de muur om de portemonnee te vullen.
Dan lopen we naar het monument voor de 26 martelaren. De 26 christenen zijn door de shogun geëxecuteerd omdat hij bang was voor de opkomst van het Christendom. Pal naast dit monument staat een met mozaïek beklede kerk. Deze is ook een eerbetoon aan de martelaren. Het is een kerk in ´Gaudi stijl´. Dan lopen we verder en zien we een 18 meter aluminium Buddha beeld op een schildpad.
Dit vervangt de Fukusai-ji temple die door de atoombom verwoest is.
We drinken bij eye-coffee een heerlijk bakkie troost. Even bijkomen in de koelte. Dan vervolgen we onze weg naar de Shofuku-ji tempel. Een must-see volgen the rough guide, maar wij vinden de tempel niet bijzonder. Dan hebben we intussen ook nog een hele kleuterklas onrustig gekregen door te zwaaien. We lopen naar tramstation Sakura-Machi en nemen de rode lijn naar het station (1 halte). Hier stappen we over op de blauwe lijn naar Tsuki-Machi. Dit is ons knooppunt naar de groene lijn die ons naar Oura-Tenshudo-shita brengt. Het is inmiddels 1 uur geweest en we krijgen trek. In een groot restaurant eten we allebei noedelsoep. José met een cola en ik met een biertje.
Het smaakt uitstekend maar is wel erg veel voor de lunch. We rekenen ¥ 2330 af. José wil het kleine Asahi bierglas kopen, maar we krijgen het van de eigenaar als souvenir gratis mee. Wat zijn de Japanners vriendelijke, sociale en hartelijke mensen.
We lopen de trappen op en bezoeken de Oura katholieke kerk. De entree is ¥ 300. Dit is de kerk niet waard. Een flinke tegenvaller. We lopen door naar Glover Garden waar we een mooi uitzicht hebben.
Eenmaal boven moesten we 500 p.p. betalen om het park in te komen.
Hebben we maar overgeslagen. Via allerlei souvenirwinkeltjes gaan we weer naar beneden en zoeken de weg naar de haven. Da’s niet zo moeilijk, want een joekelgroot passagiersschip uit Nassau steekt met kop en schouders overal bovenuit. Via een drankautomaat gaan we naar een parkje aan het water, genaamd Sea Side Park.
Daar drinken onder een boom onze cola. Het is er een gezellig gedoe, spelende kinderen, wandelende Jappen en een opa die aan het vliegeren is. Als alles op is gaan we naar de Portugese driemaster, die gisteren is aangekomen. Een prachtig schip met in wit geklede bemanning. Helaas zijn we hier morgen al weg, anders hadden we de boot kunnen bezoeken. Intussen is het ook nog gaan regenen, maar de bui was gelukkig van korte duur.
We slenteren langs de waterkant naar Nagasaki Dejima Wharf. Tot onze verrassing zijn er terrassen, dus ploffen we daar in de schaduw neer. We bestellen een Saporro bier en een ice coffee, waar we op ons gemak van genieten. Na zo’n drie kwartier houden we het daar voor gezien en zoeken de tram weer op. Met een overstap gaan we naar de Spectacle Bridge.
Het ziet er leuk uit en ook wij zijn niet te lui om af te dalen en over te steken via de grote stenen blokken. Intussen bewonderen we ook de prachtige Koikarpers. Na dit gezien te hebben, is er voor vandaag nog een doel: de Sofuku-ji tempel. Na wat dwalen in leuke kleine straatjes, waar kleine altaartjes verstopt zijn komen we daar aan. Dit is echt de moeite waard.
We zijn er helemaal alleen en in alle rust kunnen we van alle tempels genieten. Helaas begint de vermoeidheid nu parten te spelen en ook de insectenbeten. Daarom gaan we terug naar Mama San om lekker te douchen en bij te komen.
We besluiten om vanavond dicht bij de deur te gaan eten. We hebben vandaag genoeg gelopen. De bruggen met de lichtjes laten we voor gezien.
De Sushi bar is vlak bij ons hotel. We worden zeer vriendelijk ontvangen en krijgen een plaats aan de toog. We hebben prachtig uitzicht op de Japanners die de gerechten maken. We bestellen allebei een Asahi bier en een Sushi schotel met 11 hapjes en een bak soep. We nemen om en om een hap rauwe vis met rijst. Sommige zijn overheerlijk maar ik heb een paar taaie stukken.
De inktvis is als rubber maar ik krijg hem bijna helemaal naar binnen gewerkt. Omdat we de schotel lekker vinden, bestellen we er nog een. José vindt de inktvis ook niet lekker maar de overige hapjes zijn overheerlijk. Een zeer bijzondere ervaring.
We rekenen af en gaan naar ons hotel om de tassen te prepareren. Morgenvroeg worden we om 07.00 uur bij het ontbijt verwacht. Ik ben me nu al hierop mentaal aan het voorbereiden.
Welterusten en goodbye Nagasaki: make love not war!
