Om half 8 staan we op. In de gang zien we Marie-Josee al, die vandaag jarig is. Voor we gaan ontbijten feliciteren we haar. Het restaurant was ijskoud, groot en ongezellig. Het enige goede eraan was dat het een prachtig uitzicht op de Wolga had. Gelukkig hadden ze lekkere thee.
Net voor 9 uur gaan we weg en verlaten Kostroma. Valerie had er weer goed de gang in. Ondanks zijn snelle rijstijl, doet hij dit erg verantwoordelijk. We hebben echt een prima chauffeur aan hem. Als we voor Marie-Josee zingen snapt hij er helemaal niks van. Later hoorden we dat hij dacht dat het voor hem was. De rit naar Suzdal neemt 3 uur in beslag (220 km). Onderweg zien we veel akkers, kleine dorpjes en af en toe een kerk. Ook komen we langs een militair vliegveld waar de A-wacs gewoon langs de weg staan.
Jammer dat we onderweg geen koffiestop hebben gehad. Tegen twaalven komen we bij hotel Sokol aan. We krijgen kamer 209, klein maar net groot genoeg. Als de spullen er liggen gaan we het stadje in, op zoek naar een kop koffie. Via een monument met eeuwige vlam komen we in een zijstraatje een terrasje tegen. Daar starten we met een cappuccino die erg zoet was. We zitten lekker onder de parasol.
In de zon is het met dik 30 graden veel te warm. Omdat we er zo heerlijk zitten bestellen we een pint. Het is toch vakantie en we zijn ook een beetje kerkenbeu. We krijgen gezelschap van de jarige en een volgende pint is snel besteld. Dan komen ook Anne-Marie en Frans erbij. Zo zitten we knus en de tijd vliegt. Voor onze neus zien we twee auto’s botsen. De witte, die geen schuld heeft, rijdt door en het andere slachtoffer bekijkt de schade.
De brokstukken worden door behulpzame ooggetuigen nagebracht.
Ook Coby en Gerard vinden een plekje aan de tafel. Samen hebben we zowat de hele middag gezeten. Om half 6 zijn we terug op de kamer, nadat we bij een supermarkt water, wodka en bananen hebben gekocht, waar we lui op bed ploffen en ook nog in slaap vallen.
We zijn op tijd wakker om met de groep te gaan eten. Aan de overkant is een restaurant, dat door een persoon te min bevonden wordt en die toch meegaat. Marie-Josee trakteert op bier en wodka. Dan bestellen we eten. Het wordt weer beef stroganoff. Eén met gebakken aardappelen en een met rijst. Het eten smaakt wel al hebben we het lekkerder op. Helaas werden we opgevreten van de muggen. Iedereen zit onder de jeukbulten. Na het afrekenen gaan we terug op hotel, waar we net na tienen zijn.
