Om kwart over 6 zit ik al op de veranda. Het is nog heel rustig, alleen bij de dierenhokken is volop beweging. Ze zijn er aan het schoonmaken. Daar ga ik kijken. De vliegende hond hangt vrij in de boom en twee neushoornvogels zitten in het gras. Als de porcupine zijn hok wordt gekuist, krijg ik vier pennen. Leuk soevenir. Dan wordt het tijd Phons wakker te maken en te gaan ontbijten. Een lekker sapje en een sopei. Na het ontbijt vertrekken we met landrovers.
DSCF0271Wij zitten in een vijf persoons met Christien, Paul en Els. De grote bagage zit in de bus en we hebben spullen bij ons voor één nacht. Na zo’n drie kwartier stoppen we bij een supermarkt, omdat Theo brood gaat kopen voor morgenvroeg. Dan vervolgen we de weg. Overal roepende en zwaaiende kinderen. Het landschap is geweldig.

DSCF0273Eindelijk bereiken we de zee. Daar picknicken we op het strand en maken we een korte wandeling. Als we verder gaan met de jeeps wordt de weg onvoorstelbaar slecht. Keien, gaten en bulten. De liefhebbers, wij dus ook, stappen uit en gaan te voet verder. Eerst klimmen, later dalen, zo’n anderhalf uur. We zien apen tussen de bomen en horen en zien vier keer een neushoorn vogel vliegen.

DSCF0298Vooral het geluid is bijzonder. Het slechtste en laatste stuk van de weg gaat weer per jeep. Ik vergeet helemaal te schrijven dat we onderweg een rode suikerfabriek bezochten. Gloeiend heet en zwaar werk. Zo ook nog een rubberplantage. Net voor ons “hotel” gaan we nog langs een rubber fabriekje en een verwerkingsafdeling van koffie en cacao. Dan is het tijd om ons onderkomen voor
vannacht te betrekken.

Schermafdruk 2015-01-04 13.33.24Samen met Els en Paul krijgen we kamer 11 met vijf bedden. De badkamer heeft een WC zonder bril en een mandie bak. Dat wordt dus lekker plonzen. Op de veranda drinken we bijna koud bier en cola. Het eten staat al om zes uur op tafel. Het smaakt prima. Om kwart over zeven vertrekken we, helemaal in lange mouwen, lange pijpen en kisten met de jeep naar Sukamade. Weer hobbelen we een half uur, maar nu in het donker.


DSCF0312Door de koplampen ziet het er sprookjesachtig uit. Eerst gaan we naar een natuurcentrum waar schildpadeieren beschermd worden. In vakken lagen de eieren in de grond, die er op het strand uitgehaald waren. Gemiddeld zo’n 100 stuks per leg. In grote teilen langs de kant zwommen hele lieve kleintjes. We mochten ze ook vasthouden. Dat was zo lief. Maar we moeten naar het strand, om te zien of daar een schildpad is.

DSCF0330Na een wandeling van zo’n twintig minuten komen we op het strand en moeten daar wachten op een seintje. Intussen bewonderen we in het stikken donker de fantastische sterrenhemel. Hele nevels zijn er te zien. Geweldig. Dan knippert in de verte een licht en kunnen we over het strand gaan baggeren. En ja hoor een grote schildpad was de kuil al aan het dichtgooien. Na heel lang wachten werden de eieren opgegraven. Het waren er 98. Dan sjokken we terug en hobbelen we weer naar het hotel. Schoenen leegschudden, een afzakkertje drinken en dan slapen.

31 juli 2008 Kalibaru – Sukamade
Getagd op: