Het is 11 uur en we hebben er al 3½ uur opzitten. Vannacht heeft het volop geregend en nu is het nog frisjes. Om half 9 moesten we bij de garage zijn vanwege de olie. Daar ging het vlot. We moesten ongeveer 45 minuten wachten. Die tijd hebben we opgevuld met koffie ( echte ) drinken bij McDonalds en een korte wandeling langs de rivier. Na het afrekenen van $49,22, dat we terugeisen van Hertz, zijn we naar de Wall Mart gegaan. Brood, kaas en jam staan op het lijstje. Als dat gevonden is, gaan we naar de afdeling herenkleding. Phons is helemaal gelukkig met zijn zwarte jeans van $17,48. geen geld voor een spijkerbroek, die omgerekend een euro of 13 is.
Nu zitten we bij het guesthouse even buiten en gaan straks te voet het stadje in.
In de stad houden we het 2 uur vol. We scoren in ieder geval, na een half jaar zoeken in eigen land, Columbia teenslippers. Eindelijk en nog in de uitverkoop ook. Dan bezoeken we Cityhall, waar we een gratis driedaagse parkeerkaart en een pin krijgen. Natuurlijk staat er een wit paardje op met daaronder Yukon. Daar ging het ons om.
Toen werd het koffietijd. Een heerlijk bakkie met een blueberrie muffin. Erg lekker. Het is ons opgevallen, dat er hier nogal wat vreemde snuiters rondlopen. Ze zoeken in vuilnisbakken en kijken raar uit de ogen. Nou hebben we in een winkeltje een T-shirt gezien met de Alcan Highway erop, maar alleen te klein. We gaan winkel in, winkel uit en als we bijna de moed hebben opgegeven, vinden we er een in het laatste winkeltje waar we zouden kijken. Beige met zwarte opdruk. Het past perfect bij de nieuwe zwarte spijkerbroek en de schoenen. Nog een gelukkig iemand. Zijn we het allebei. (zijn we toch wel hoor) Langs de rivier gaan we terug naar het guesthouse, waar Phons een paar boterhammen eet. Om de dag te breken rijden we naar Miles Canyon. Daar is het niet alleen warm, maar ook bijzonder mooi. Stap je daar uit de auto, is het meteen muggenbingo. Weer te laat met smeren. De Canyon is prachtig, het blauwgroene water stroomt flink. Langs de Canyon loopt een mooi wandelpad. Dit is een erg fotogenieke plek. Over de rivier vaart een boot met bejaarden. De countrymuziek schalt over het water. Ze verkrachten gewoon de stilte in deze mooie natuur.
Om het plaatje compleet te maken, komt er ook nog een speedboot langs gescheurd. Na een uurtje hebben we het wel gezien en gaan terug naar “huis”. Daar is het eerst tijd voor een warme, verfrissende douche. Intussen is het weer flink gaan regenen. Het komt er mals uit en het lijkt er niet op dat het snel zal ophouden. Hebben we de regenjacks in ieder geval niet voor niets meegenomen. Het dondert en het bliksemt en het regent dat het giet.
Als we later richting centrum gaan om te eten is het bijna droog en kunnen het met een plu af. Eerst gaan we bij de bijna overburen kijken, maar dat ziet er niet uit. We zijn er snel weg en gaan naar de Edge, waar we gisteren ook waren. Daar bestellen we een fles witte wijn en een cheeseburger. We krijgen een grote portie, die heerlijk smaakt. Dit is toch een goede keuze. Het is pas half 9 als we terug gaan naar Hyde on Jeckell. Het buitengebied is ingenomen door Austria. Dan maar binnen. Ons Japaneesje zit buiten zijn rugzak in en uit te pakken als een koekwaus. Keer op keer. En dat moet 9 dagen met een kano op stap. Hij snapt er de ballen van. We hangen nog wat rond en gaan op tijd naar bed. Morgen op tijd uit de veren om bij Skagway de boot te halen.