Na het ontbijt gaan we met de Explorer naar twee viewpoints van Mount McKinley. De eerste is 1 mijl vanaf het dorpje. Hier hebben we een prachtig uitzicht op de Alaska Range. Mount McKinley torent er hoog boven uit. We hebben geluk dat het helder is. Het is wel fris: 58° F = 14,5° C. Na tien minuten wordt McKinley bedekt met wolken flarden. We rijden de Talkeetna Spur Road af naar de Park Highway. Hier slaan we rechtsaf. Bij een brug moeten we tien minuten wachten. Er wordt aan de weg gewerkt en er is maar één rijstrook beschikbaar. Met tien mijl per uur rijden we de brug over. Bij mijl 115 slaan we links af de Peterville road in.
Na zo’n 8 mijl wordt deze weg onverhard. Het is een oude mijnwerkers weg waar we bij mijl 20 een uitzicht punt moeten vinden. De weg slingert flink en gaat gestaag omhoog. We rijden van 100 naar 400 meter hoogte en laten een flinke stofwolk achter ons. Bij mijl 20 zien we echter alleen maar bos en in de verte is geen berg te zien. Als we bij mijl 23 nog geen bergen zien, besluiten we om te draaien. Bij Fork roadhouse leggen we aan voor een koffie. Hier kun je in de middle of nowhere overnachten. We vinden de uitbater die met van alles bezig is: de was, de kamers en de hond. We bestellen twee koffie en krijgen twee american sized mokken. De troost smaakt goed en dat voor 2$. We krijgen bezoek van vijf duitsers die aan het bier schieten. We wandelen wat en rijden dan terug naar de Park Highway. Bij mijl 18 zien we het bergmassief. Dit is het uitkijkpunt dat we van gaans gewoon voorbij zijn gereden. Te veel op mijl 20 gelet? Mount McKinley is weer mooi zichtbaar en we maken mooie foto’s.
Een paar mijl verder weer een prachtige scenic view. Voor ons een meertje met op de achtergrond de Alaska range. De foto is prachtig met de spiegeling in het meer.
We rijden terug naar Talkeetna en stoppen nog een keer bij mijl 13, maar het uitzicht is nu een stuk minder dan vanochtend. Om 14.15 uur zijn we terug bij The Roadhouse. We gaan op zoek naar een terrasje om te lunchen. Het is inmiddels 27° C en de zon schijnt er vol op los. Omdat bij American High Mountain Pie en bij Wildflower alles bezet is, strijken we neer bij West Rib Café and Pub. José bestelt een wijn en een kleine Ceasar’s salat en ik twee Corona’s ($19). Het is hier goed toeven. Om kwart over drie beginnen we aan de hike langs de rivier. Na een half uur zit deze er al weer op en zijn we bij de brug die de Alaska railroad over de Talkeetna river verbindt. We wandelen door het historische Talkeetna en bezoeken het museum ($6). Dit geeft een goed beeld van het leven en de bezittingen van de miners en trappers zo’n 100 jaar geleden. In de laatste cabin bevindt zich een grote maquette van Mount McKinley. De twee routes die de bergbeklimmers namen om de tot te bereiken (61 km) zijn mooi aangegeven.
We kopen kaarten en postzegels en drinken bij American Pie Mountain High een witte huiswijn en een beugelfles Grolsch. Dan gaan we naar de kamer en nemen een heerlijke douche. Ik maak gebruik van de gratis internet mogelijkheid voor gasten en mail een status update door aan papa. De AEX is van 553 naar 560 gestegen maar de browser van de Mac kan mijn favoriete sites niet aan. We wandelen naar West Rib Café and Pub. Buiten zijn alle tafels bezet dus gaan we binnen zitten. Voor allebei een broodje hamburger met “shoestring french fries”. José een witte wijn en voor mij een flesje Heineken. De burger smaakt voortreffelijk en is uitgedost met sla en gebakken uien. We rekenen $18,40 af. Omdat de serveerster een groot stuk chagrijn was, waar geen vriendelijk woord uitkwam, geven we deze keer geen fooi.
Bij Mountain High nemen we nog een afzakkertje (wijn en bier). Hier is weer live muziek. Dit keer hebben de muzikanten een Ierse komaf. De ogen worden zwaar en om 22.00 uur is het bedtijd. Wat een geweldige dag in het plaatje met het motto: “where the road ends and life begins”.