Om 07.45 uur droppen we de tassen bij de bus en lopen we naar de ontbijtzaal. Het is best een eindje lopen. Gelukkig krijgen we weer een westers ontbijt: brood gebakken ei met jam en koffie of thee. Om 08.00 uur verlaten we Nampho en rijden we door landbouwgebied. Volgens mij zijn er in Noord Korea maar twee beroepen: boer en militair. 90% van de bevolking beoefent een van deze beroepen.
Na anderhalf uur rijden komen we aan bij de Kangso Yaksu mineraalwater fabriek. Op een groot bord staat het proces uitgetekend. Hier krijgen we uitleg over. Dan zien we het fabriekje. De lopende band is voor ons in werking gezet. Volgens Mr. Choe worden er 8000 flesjes per uur geproduceerd. Dat is meer dan twee per seconde en dat lijkt me sterk, aangezien de flesjes met de hand in dozen worden gestopt.
Als we vertrekken loopt Marieke nog even terug en de lopende band is weer gestopt. Deze is speciaal voor ons aangezet. Buiten krijgen we een flesje mineraalwater zonder prik aangeboden dat heerlijk smaakt. Dan rijden we in 40 minuten naar de filmstudio in Pyongyang. Hier wandelen we rond. Opvallend is dat de huizen geen decors, maar echte bouwwerken zijn. Er is onder andere een Europees, Aziatisch en oud gedeelte.
Volgens Mr. Choe produceert deze studio 40 films per jaar. Dit aantal lijkt me ook een beetje overdreven. Om 12.30 uur komen we bij een hotel aan waar we de lunch gebruiken. Allemaal kleine gerechten en weer veel te veel. De Koreanen willen ons laten geloven dat ze voedsel in overvloed hebben, wat zeker niet het geval is. Dit keer krijgen we tapbier in een kleine pul. Ik bestel voor € 0,35 een extra glas. Het is 13.50 uur als we voor een lange busrit vertrekken.
We rijden door een prachtig gebergte. Het landschap is helemaal veranderd. Om 15.50 uur hebben we in Hoeyang een rook en plas stop. Hier strekken we een klein half uur de benen. We hotsen botsen verder over de slechte wegen. Mr Kim heeft er een goed tempo in en volgens Mr. Yun heeft hij een half uur ingelopen. Als we een tunnel inrijden wordt voor ons de verlichting aangedaan. De auto’s voor ons reden in een donkere tunnel.
Ook in dit geval moet aan de toeristen getoond worden dat Noord Korea met de tijd is meegegaan!?!. Om 17.45 uur zijn we in Wonsan. Ook hier stoppen we een klein half uur en gaan dan weer verder.
Het begint te schemeren en als we in Kumgang aankomen is het 20.45 uur en donker. Voordat we er zijn wordt op de TV in de bus een toeristische propaganda film over Noord Korea getoond.
We leggen onze spullen op onze kamer in het Kumgangsan hotel en om 21.00 gaan we dineren.
We hebben geen honger maar laten het ons toch smaken. Na afloop van het diner schuiven we bij Yvette, Flora, Marieke en Mr. Choe aan. Ik heb voor € 0,50 een grote fles bier gekocht en we roken een peuk. Mr Choe is weer teut en Marieke bespreekt met hem het programma van morgen. Dit is heel erg en we lachen ons een deuk.
Tegen 23.00 uur kopen we in de shop van het hotel een paar poppetjes en een zakdoek met de landkaart van Noord Korea. Tegen 23.30 uur leggen we onze vermoeide lichamen op de veel te harde bedden.
