Wat hebben we goed en lang geslapen. Pas om kwart over 9 gaan we ontbijten. We krijgen fruit, nep jus, vier halve sneetjes brood, 1 botertje en 1 jammetje en natuurlijk de thee. Simpel maar het smaakt goed. Na het ontbijt gaan we op stap. Eerst langs de pinautomaat. Een deftige vandaag, want hij praat tegen ons. Als dat gebeurd is slenteren we langs de restaurantjes en winkeltjes.
Onze eerst stop is bij “Back to Nature”, waar ze heerlijke oliën hebben. Voor ons is de favoriet Sandelwood. Dit is hier stukken goedkoper. Ook nog kleine flesjes met verschillende geurtjes erbij gekocht. Zalig. Daarna belanden we op de markt. Daar barst het van de souvenirs. De buit hier bestaat uit een sarong. Koffietijd. Na even zoeken vinden we ons café Lotus.
Wat is het hier betoverend mooi. Na de cappuccino en café latte lopen we langs de vijvers met lotusbloemen naar de tempels. Een klein meisje is erg blij met de muis en we moeten in sarong samen op de foto, zodat de familie later weet van wie ze het kreeg. Binnen de tempelmuren is het prachtig. Dit is één van de mooiste complexen die we hebben gezien. Beslist de moeite waard.
Na dit bezoek gaan we terug naar het hotel om de aankopen weg te brengen. Bij Barbekye, de buren, lunchen we. Heerlijke nasi goreng met bier en cola. Een oud vrouwtje probeert ons een masker te verkopen, maar wij willen te weinig betalen en mopperend druipt ze af. Wij vervolgen de route, maar nu in de andere richting. We zien van alles en kopen niks. We eindigen op de markt, waar we toch een masker kopen.
Het is mooi, groot en zwaar en dat voor 80.000 Rp, in plaats van de gevraagde 200.000.
We hebben het voor vandaag wel gezien en gehad. We gaan lekker wat drinken op onze veranda. Voor morgen om 12 uur hebben we een Balinese massage besproken. Zo gaan we lekker ontspannen naar huis. We hangen nog wat rond op het terras, kletsen met deze of gene, douchen en lezen. Om 8 uur is er met de hele groep afgesproken bij Café Wayan voor het afscheidsdiner.
Het is daar flink aan de prijs. Phons neemt alleen een noodles soup en ik nasi goreng manas. Christien hield een afscheidswoordje, dat ik niet verstond, voor Theo. Hij kreeg bloemen en een welverdiende gevulde enveloppe. Op zo’n reisleider mogen ze bij Baobab zuinig zijn. Na het afrekenen gaan we meteen slapen. Het is dan 10 uur. Morgenvroeg nog wat uitslapen, inpakken, de spullen bij Gerrit en Pauline brengen, naar de massage, lunchen en om half 4 gaan we dan naar Denpassar. Ik ben benieuwd of we met z’n allen en de bagage in de bus passen.
