We raken er aan gewend, een wake-up call om kwart over 6. het ontbijtbuffet van het Tirtagangga Resort is uitgebreid en erg lekker. Om half 8 vertrekken we voor een excursie/reisdag. Na een half uur rijden komen we in Lelen aan. Hier staan de paardenkarren al klaar. Het is drie kilometer hobbelen door een mooi landschap. Dan komen we bij een rivier aan. Deze steken we, onder begeleiding van een gitarist, op een bamboevlot over.
Het doel is een kleine historische hindoeïstische tempel. Niet veel bijzonders. Dan wandelen we ruim een uur langs rijstvelden en door kleine dorpjes. Werkelijk schitterend en iedereen begroet ons. De schoolkinderen gaan helemaal uit hun dak. Met mijn knie gaat het redelijk. Alleen trappen klimmen en dalen gaat nog niet zoals het hoort.
Op het eindpunt van de wandeling staat de bus al klaar. We rijden een uur en komen dan in een klein dorp aan. Hier drinken we koffie en thee. Een groot deel van de groep brengt een bezoek aan Kampung Nagea, een oorspronkelijk Sundanees dorpje, waar de mensen op een bijna communeachtige manier samenleven. Eerst moet je via een trap met 360 treden naar beneden. Dit is voor mijn knie niet te doen.
Omdat de trap ook weer beklommen moet worden gaat José ook niet mee. We vermaken ons prima in het restaurantje. Om 13.15 uur rijden we weer verder. Omdat de weg opgebroken is, moeten we een stuk omrijden. We komen daardoor pas om kwart voor 3 bij de lunchplek aan. Opnieuw een Chinees restaurant waar we heerlijk eten.
Na de lunch rijden we door naar Pangandaran. De route is prachtig en het landschap is typisch Javaans met mooie rijstterrassen. Vandaag zien we het echte Java. Om half 7 komen we bij het Sandaan Hotel aan. We krijgen kamer 45 en hebben een mooie veranda met uitzicht op het zwembad. Veel groepsleden nemen een verfrissende duik en ik een koel pilsje. Paul en Els schuiven aan en het is lekker ontspannen na zo’n lange dag.
Omdat we laat geluncht hebben, gaan we pas om half 9 eten. Eerst gaan we nog 1,2 miljoen roepies uit de muur trekken en gaan dan naar restaurant Relax. De gebakken banaan die we bij aankomst in het hotel kregen ligt zwaar op mijn maag. José, Paul en Els nemen een tomatensoep. José nog een tuna-sandwich en Paul en Els friet met mayonaise. Dat is feesten. Mijn Bintangbiertje smaakt ook prima.
We maken een kort praatje met de Zwitserse eigenaresse, en horen dat het restaurant door de tsunami van 17 juli 2006 helemaal verwoest was. Het is weer helemaal opgebouwd. Tegen 11 uur lopen we terug naar ons hotel en gaan meteen slapen. Het was weer een vermoeiende, maar indrukwekkende dag.
