Het valt niet mee zo vroeg. Om 10 over 6 stonden de ezels al voor de deur. Phons blijft nog even lekker liggen en ik zit nu te schrijven op de veranda. Het is heerlijk stil, alleen de vogels maken geluid en de lucht is prachtig gekleurd.
Dan is het tijd om tanden te poetsen, te toiletteren en de bus op te zoeken. We vertrekken om 7 uur, eerst richting Seeheim. Al snel zien we wat struisvogels en bokken. Na 40 minuten slaan we linksaf de C12 op, naar Seeheim. We rijden parallel aan een spoorlijntje. We zijn nog geen 5 minuten op de C12, of Aldo heeft een smoke-break. Dat doet hij naast een grote termietenheuvel ( wat het achteraf niet blijkt te zijn) , zodat de wachttijd met fotograferen gedood kan worden. A. is de bus uit en gaat rennen. Je moet wat doen om op te vallen, wanneer je organisatietalenten je in de steek laten. Dat kan niet, want ze heeft ze niet. De peuk is op en we kunnen weer verder. Om 10 voor 9 zijn we in Seeheim. Het is niks meer dan 2 huisjes en een hotel. Maar ze hebben koffie en voor 13 Rand drinken we een warme, slappe bak. Vooral warm was lekker. We hebben het koud in de bus. De airco moet aan voor het stof. Als om 10 voor half 10 het treintje langskomt, vertrekken wij ook.
We vervolgen de weg D4 richting Goageb, Lüderitz en wisselen de gravelweg in voor asfalt. Voorzichtig komt de zon tevoorschijn. We kachelen nog zo’n 60 km en zijn dan in Bethanie. Intussen schijnt de zon en is het aangenaam buiten. Bij het supermarktje kopen we 10 kaarten en bij het postkantoor postzegels. Op het postkantoor halen 2 oude mannekes hun pensioen op. De tweede vraagt 200, maar krijgt er 60. Hij snapt er niks van. Volgende week mag hij terugkomen. Om 11 uur moeten we verder, maar natuurlijk moeten we wachten. Vijf over 11 gaat A. naar het postkantoor en daar gaat het niet zo vlot. Wie riep er zo hard dat we op tijd bij de bus moeten zijn? Ook zij heeft tijd genoeg gehad.
Via C14 gaan we richting Helmeringhausen. Daar zijn we 10 voor half 1. aan het einde van het plaatsje kun je alleen rechtsaf naar Maltahöhe, of linksaf naar Aus. Wij gaan naar rechts, dus verder over de C14. tegen half 2 is de picknickstop. Aldo zoekt een “regte aftrekplek “. We waaien er bijna weg en het stuift enorm. Daarom ging alles in een sneltreinvaart. Wat zand tussen het brood en in de koffie. Och, het schuurt de maag.
Om 7 over 2 gaan we weer voor de laatste 20 km. Over de C19 richting Hammerstein. ( Wat een Duitse namen allemaal. ) Daar arriveren we om half 4. we krijgen al wel de sleutel van kamer 41, maar we gaan eerst naar de cats. Twee luipaarden, jachtluipaarden en rooikatten lieten zich door ons bewonderen. Dit worden mooie foto’s. na 3 kwartier hadden we het wel gezien en konden we naar de kamer. Even naar de toilet en dan als goede gewoonte naar de bar. Phons krijgt een joekel van een pint.
Voor we om half 7 gaan buffetten gaan we het stof eraf douchen. Het eten was overheerlijk, met groentesoep vooraf en o.a. kudu, springbok en lam als vlees. Ook het toetje was lekker. Het personeel kwam nog zingen en dansen. Tot slot van deze dag nemen we nog een afzakkertje en een peuk. Ook de rekening wordt voldaan. Voor 375 Rand zijn we klaar.
Terug op de kamer gaan we eerst “de zakken “prepareren. De grote bagage wordt morgenvroeg al om 5 uur opgehaald. Zelf gaan we om half 6 weg. Pluk de dag!!!! Nu slapen. We zijn vandaag weer 500 km verder gekomen. Trusten.
