Om 8.00 uur zitten we al aan het fantastische ontbijt: heerlijk brood, hard gekookt eitje, kaas, jam, taartjes, koffie, thee en een sapje. En dat voor 30 rand per persoon.
Om 8.30 uur vertrekken we richting Plett voor een tweede whale watch poging. Het is nu stralend weer en de oceaan oogt rustig. We zitten weer in de boot bij Judy en schipper David. Bij de lancering krijg ik gelijk een golf over me heen. Door de wind ben ik redelijk snel droog.
Na ongeveer een half uur varen ziet José de eerste walvis. Een gigantisch beest. David brengt de boot tot ongeveer 50 meter van de planktonvreters, want Moby Dick heeft een maatje. De beesten zwemmen vlak voor de kust en zijn tamelijk lui. Het valt niet mee om foto’s te maken. We dobberen ongeveer een half uur op de oceaan. Spotten en luisteren naar de informatie die Judy ons geeft. José kletst met David over de Zuid Afrikaanse keuken.
Rond 10.00 uur gaan we op zoek naar Dolfijnen. Dit vinden we dol fijn. We hebben de school snel gevonden. Volgens David zijn het er meer dan 100. De flippers zijn gek op de hoge golven waar ze over heen proberen te springen. Dit is dus inderdaad een geweldig gezicht. Vervolgens koerst David richting seals. Vol gas ‘rijden’ we over de Indische oceaan. Sylvia wordt zeeziek en komt op de achterbank zitten.
De wind blaast door onze haren en ons gezicht is nat van het opspattende water. De seals liggen boven op de rotsen en hebben een penetrante geur. Verderop zwemmen deze beesten in het water. We varen er naar toe en ze zwemmen langs en onder onze boot. Het is al kwart voor 11 en tijd om terug te gaan naar de kust. We zetten ons schrap voor de kamikaze landing.
We komen deze keer droog aan wal en drinken bij Ocean safari’s een heerlijke kop warme koffie. Om 12.10 uur verlaten we het mooie Plettenberg.
Na een uur bussen leggen we aan in Wildernes voor de lunch. José pizza everglades en ik ham, kaas, tomaat, tosti met friet. Het duurt lang voordat we ons eten krijgen en drinken vooraf wijn en bier. Om 14.00 uur jaagt Judith ons naar de bus.
We nemen de restanten van de pizza en het bier mee de bus in. We worden om 15.30 uur bij de cango caves verwacht en moeten nog een pas over. Louis scheurt door het prachtige landschap en precies op tijd komen we bij de grotten aan. Eerst een toilet opgezocht want mijn blaas stond op springen. De rondleiding door de grotten duurt een half uur. We zien de eerste en de tweede kamer. We zijn niet onder de indruk.
Zonde van het geld en de extra kilometers. De grotten in Ata höhle in het Sauerland zijn tig keer mooier.
Onze volgende excursie is een struisvogel boerderij. Om 16.30 uur komen we bij de Cango Ostrisch Farm aan. We drinken eerst koffie, thee of een sapje en dan legt een aardige ranger het hoe en wat van een struisvogelboerderij en hun bewoners uit. De opbrengst van een struisvogel is 60% leer, 20% vlees en 10% veren.
Dan lopen we naar buiten en begint de show. Linda eet maïs uit de hand van José en de mond van Wilfried. Vervolgens legt Wilhelmien, die broeds is, een ei. We kruipen bijna met onze camera’s in haar kont. Dan lopen we naar het rodeo terrein. Wilfried klimt op de oer-vogel maar is te zwaar om een ritje te mogen maken. Je mag niet zwaarder dan 75 kilo wegen. Hij geniet en stapt trots van het beest met de woorden: “hè, hè, eindelijk wat pluche tussen mijn benen.” Niemand van de lichtgewichten wil of durft een rit op een struis te maken. Een knecht geeft een demonstratie. Jeetje wat kunnen die beesten rennen. Dan is het voedertijd. Liefhebbers kunnen met een bak in de hand en met de rug naar de vogels toe, de beesten voeren. De lannekken schieten langs het hoofd de bak met maïs in.
De beesten hebben honger en het is een spectaculair gezicht. Veel hilariteit. Dan is het tijd voor een wijnproeverij. De rode Cabernet is favoriet. Wij vinden hem te koud en proberen de witte Boplaas, ook een Cabernet Sauvignon. Fris en fruitig. Om 18.15 uur is het etenstijd. In een gezellige schuur staan mooie tafels gedekt. De struisvogelbiefstuk is super mals, het sausje flets. De maaltijd smaakt voortreffelijk.
Een klein voorgerecht: blinde struisvogel vink met omelet en als nagerecht een vanille pudding of iets dergelijks. De witte Boplaas is voortreffelijk. Als afsluiting serveert de ranger voor de liefhebbers een glas rode port uit Calitzdorp. Tenslotte word de souvernirswinkel bezocht. José koopt een plumeau van struisvogelveren, een zakje ostrich droppings en een kaart. De WC plank begint goed gevuld te raken. Iets over half 9 verlaten we de farm om ons einddoel van de dag op te zoeken. De Kannaland Lodge. We krijgen kamer 104 op de begane grond. Om 21.10 uur ploffen we de tassen op de kamer. We zijn bekaf en om 21.15 uur zeggen we elkaar welterusten. We hebben rust nodig!