In deze Vietnamese plaats wordt zij de hele dag gegroet. Een leuke voor een cryptogrammenboekje. Vandaag een dag voor onszelf. Ook wel eens fijn.
Om 8 uur worden we door ijzeren Rinus gewekt. We hebben allebei een droog hoestje. Is de airco de veroorzaker van SARS? We willen in het hotel ontbijten, maar de zaal is leeg, dus besluiten we in het stadje te gaan eten.
Als we de sleutel van suite 2 inleveren wordt meteen kamer 352 aangeboden.
vc21.JPG-for-web-normalDe muizenstront is opgeruimd. José weigert vastbesloten en we mogen kamer 120 inspecteren. Deze ziet er schoon uit en het personeel zal onze bagage verhuizen. Zo dat is geregeld en we kunnen op pad. Het doel is Le Café 22. Dit kunnen we niet vinden en we komen op de markt uit. De stank op je nuchtere maag is minder aangenaam, maar de beelden maken veel goed.
We besluiten bij Dong Phnong te ontbijten. Hier hebben we gisterenavond immers geweldig gegeten. José neemt brood met kaas en ik brood en gebakken ei.
vc22.JPG-for-web-normalAllebei ook een Lipton thee, die in een groot mosterdglas geserveerd wordt. Het smaakt ons voortreffelijk en het uitzicht op de Thu Bon rivier is schitterend. Het zoontje van de uitbater vermaakt zich prima met ons. Na het ontbijt is het tijd om kaarten te schrijven. Eerst schrijven en dan postzegels plakken was achteraf niet zo slim. De postzegels waren nogal groot uitgevallen. Het meisje dat de excursie naar My Son aan onze groep verkocht heeft, komt gezellig haar Engels bij ons oefenen. Een heerlijke start van de dag.

vcw-55We gaan eerst kleren uitzoeken en aan laten meten bij Thu Thuy.
Daar zijn Liesbeth, Marieke, Mart-Jan en Ferry al volop bezig. José bestelt 3 blouses en ik 2 pantalons en 2 overhemden. Mevrouw de boss meet de maten op en aan haar sieraden te zien doet ze goede zaken. Vanavond na 19.30 uur kunnen we komen passen.
Dan lopen we naar het postkantoor waar we de kaarten op de bus gooien. Dan door naar de pinautomaat, maar deze is wegens onderhoudswerkzaamheden buiten gebruik.
vcw-57Gelukkig zitten we niet helemaal zonder geld en kunnen we bij het ticketoffice 2 strippenkaarten kopen ( 2×50.000 VND). Hiermee kunnen we een aantal bezienswaardigheden van Hoi-an bezoeken. Bij het kantoortje slaan we linksaf richting Tan Ky huis. Eerst nog de Japanse brug bezichtigen, en dan komen we via de rivier bij de achterkant van het Tan Ky huis. Even omlopen en dan stappen we door een grote zware deur het huis binnen. Van een opoetje krijgen we uitleg en een kopje groene thee.
vcw-58We bekijken het antiek en de prullaria en komen aan de achterkant bij de rivier weer op straat te staan. Linksaf, want het is tijd voor een lunch en een drankje.
We ploffen neer bij Hai’s Scout Café. Eerst binnen, maar als er buiten een plaatsje vrijkomt , snel de spullen gepakt en verkast. De stoelen met kussens zitten heerlijk.
Het is 35°C in de schaduw, dus de 640 ml koude Tiger Beer fietst er wel in. Ik ben weg van de muziek. Miss Hoi-an kent de artiest niet, mar even later komt een andere lieftallige dame met en briefje:”Nick Drake: Time has told me lyrics.” Die zoeken we op. José vindt de soep goddommes lekker, maar wel peperig.
DSCF1904.JPG-for-web-normalDan lopen we naar Phuc Kien Assembly Hall en vervolgens naar het cultuur historisch museum. De strippenkaart is op en ons vochtgehalte moet bijgevuld worden. We komen op de markt uit en lopen eerst nog over de vismarkt. Geweldige plaatjes en het fototoestel maakt overuren. Dan zien we de voetbalshuttles die José met haar verjaardag aan de klas wil uitdelen. 40 stuks voor 120.000 VND. Na wat afpingelen nemen we ze voor 60.000 Dong mee. De shuttles worden van alle kraampjes in de buurt afgehaald.
vc23.JPG-for-web-normalMet een vuilniszak vol ploffen we even later op 2 “Jelle” stoeltjes neer met uitzicht op de rivier.
We drinken allebei een cola en genieten van de omgeving en de bedrijvigheid van de Vietnamezen. Wat later lopen we terug naar het hotel en pikken de was op. Een hele zak vol voor 50.000 Dong. José gaat zwemmen en ik werk ons reisverslag bij. Om 18.00 uur zijn we bij Hai’s Scout Café voor de kookles. We zijn met z’n elven plus Pauline. Hai vertelt op een grappige manier hoe je gegrilde vis in bananenblad kunt maken.
DSCF1899.JPG-for-web-normalFerry is bij dit gerecht zijn assistent en maakt ook een visje klaar. Ferry is lekker scheutig met de rum. Geeft niks. Dan maakt Hai met José een sprinrol klaar. Dit gaat voortreffelijk. Daarna mag iedereen zijn springrol in elkaar knutselen. Tenslotte maken Hai en Liesbeth een inktvissalade klaar. Wil je geen taaie inktvis dan volgt hier het geheim van de chef: geen water toevoegen en niet langer dan 2 minuten roerbakken. Anders wordt de vis rubberig. Om 7 uur gaan we naar de eetzaal achterin.

vcw-61

De gerechten smaken echt heel erg lekker en we krijgen ook nog gefrituurde wontons. José koopt voor 10.000 VND een dun-snij-mesje. Heel handig. De recepten krijgen we in het Nederlands. Dan gaan we eerst onze kleding passen. Het is een drukte van jewelste. Alles en iedereen loopt door elkaar. De bloesjes passen meteen goed. De overhemden waren ook oké. Een broek is iets te lang. Broek 2 leek goed te zitten, totdat dat ding plotseling van m’n kont afschoof. Daar stond ik in mijn boxer. De meiden kwamen niet meer bij.
vcw-62Met de jeugd lopen we naar de rivier en drinken op een drijvend terras een afzakkertje. Rond 11 uur zijn we terug in ons hotel en vallen als een blok in slaap.

3 augustus 2003 Hoi An
Getagd op: