Met de Logcabin B&B hebben we het echt getroffen. Een prima bed en een ruime kamer. De sanitaire voorzieningen zijn ook top. Om kwart over 8 zitten we met een internationaal gezelschap te ontbijten: Allen ( USA ), Verna ( Mexico ), Alexander ( Let ), Melissa ( Brazilië ), John en de taart uit Mississippi ( USA ) en wij. Het ontbijt begint met een stuk meloen en frambozen. Vervolgens gebakken eieren, spek, koffie en sinaasappelsap. Gewoon voortreffelijk. We kletsen gezellig met de nieuwsgierige Amerikanen en komen geen praat tekort.
Na het ontbijt ga ik eerst internetten een mail naar Tilburg sturen. Daarna vertrekken we naar het Museum of the North. Dit museum, dat op de campus van de UAF ( University of Alaska Fairbanks ) ligt, is pas in 2005 geopend. De architectuur van dit gebouw is fenomenaal. Voor $10 p.p. mogen we naar binnen. We reserveren meteen voor de Wintershow voor $5 p.p. De art-gallery hebben we zo gezien. Dan scheiden onze wegen en doen we het museum in “eigen tempo”. Het museum is in één woord amazing. Bij de ingang staat een grote opgezette grizzlybeer van 9 feet = 2,7 meter.
Van de korte historie van Alaska wordt uitgebreid verslag gedaan. De Russische periode, Wereldoorlog 2, hoe word ik een staat, de goldrush, de Alaskan Pipeline, de permafrost enz. ook aan beesten geen gebrek. Van mammoets tot vogels, (ijs )beren, buffels en zeeotters.
De Wintershow is erg leerzaam. Je krijgt echt een beeld van wat de winter in en voor Fairbanks betekent. De animatie, waarin getoond wordt waarom het ’s winters 3 uur en ’s zomers 31 uur licht is, is super .Na de show kopen we 2 koffie die we buiten in de zon opdrinken. Er komt nog even een man een praatje maken. De mensen hier zijn vriendelijk, maar ook nieuwsgierig. Als hij hoort dat we uit Nederland komen, en dat ik met computers werk en José les geeft, stelt hij onmiddellijk voor om hier te komen wonen. Er is hier voor ons volop werk zegt hij. Dat hebben we al vaker gehoord. Als het even kan moeten we ook een lading vrouwen meebrengen. Die zijn er veel te weinig in Alaska.
Na de koffie en het gesprek vervolgen we onze culturele toer. Ik geniet met volle teugen en dat is lang geleden dat dit in een museum gebeurd is ( Evoluon 1968 !!). Om half 3 houden we het voor gezien. We hebben het intussen koud van de airco die op 15 graden staat. We rijden naar Collegeroad, want hier is een hele grote supermarkt. We kopen brood, kaas, chocoladekoekjes voor José en 24 Butweiser voor mij. Omdat we maar 200 peuken mochten invoeren, moet de voorraad worden aangevuld. We kopen een doosje van 10 stuks voor $4,25 op proef. We vragen de weg naar Barnes & Nobles,want we willen een Milepost kopen. We vinden er een, kosten $27,95. ik koop voor $8 ook nog een boek van Nelson Demille: Lion’s Game. Leuk voor de oktobervakantie, want de komende weken zal ik hier wel niet aan toekomen. José ziet een grote schoenenwinkel. Ze wil nieuwe Columbia slippers hebben. Helaas hebben ze deze niet. Ik zie wel leuke Columbia sneakers. Ze zitten als gegoten en zijn in de opruiming. Van $79,99 voor $59,99. inpakken en wegwezen. We rijden terug naar de Cabin Lodge en ik drink op de veranda een paar pilsjes en lees in de Milepost de route van morgen. José neemt intussen een verfrissende douche en komt me daarna gezelschap houden. Het is nu 19.22. uur en 27,2 °C op 65 ° Noorderbreedte en 237 meter hoogte.
We lopen naar downtown Fairbanks om een restaurant te zoeken. TomTom heeft een paar suggesties en we kiezen Soapie Smith’s restaurant. José neemt een halibut en ik een prima steak. De knul uit Bulgarije doet enorm zijn best. Het eten is er goed en John Cleese probeert de show te stelen. Na het eten wandelen we op ons gemak terug naar de B&B. donkere wolken verschijnen aan de hemel.op het terras lezen we nog wat. Allen komt nog een praatje met ons maken en geeft nog wat tips. Om half 11 gaan we naar onze kamer en kijken naar een documentaire over de aanleg van de Alaskan Pipeline. Allen heeft in deze reportage een bijrol. Hij vertelt waarom hij in 1973 van Utah naar Fairbanks kwam. Als leraar verdiende hij in Utah $1000 per maand. Bij de Pipeline, als vorkheftruckchauffeur kreeg hij $1500 per week. Wel was dat 12 uur per dag, 7 dagen in de week keihard werken. Nu heeft Allen zijn hart aan Alaska verloren en leeft hier nu al 34 jaar erg gelukkig.
Om kwart over 11 gaan we slapen. Typisch, we hoeven het licht niet uit te doen.
