Gisterenavond was het een hele heldere lucht met ontelbare sterren en een mooi maansikkeltje. Vreemd genoeg regende het vanmorgen. We hebben heerlijk geslapen. Een goed en lang bed. Het ontbijt hebben we overgeslagen, veel te vroeg. Phons rekende het diner en de drank af ($35). Het diner was $10 per persoon. Het pintje kostte hier $2. Om half 8 vertrok de bus voor de markt in Saquisili.
Volgens Steven anderhalf uur rijden, maar veel tijdsbesef heeft hij niet. Dus waren we er om half 9. Deze markt was veel mooier dan die van Otavalo. Alles was gegroepeerd: varkens, lama’s. koeien, veevoer en eettentjes. Het was een erg kleurrijk geheel. Jong, oud, mooi en lelijk, van alles kwamen we tegen. Een heel stel kinderen, en ouders ook, waren blij met de dierenkaarten.
Het is zo’n heerlijk gezicht, die glunderende toetjes. Van een vader moest ik mijn naam en Holanda op de kaart schrijven. Later zagen we vanuit de bus, het meisje triomfantelijk met haar kaart lopen. Om 9.15 uur reden we met de bus een klein stukje verder voor een andere markt. Ook dit was een kleurrijk spektakel. Verschillende afdelingen met handelswaar hebben we bezocht.
Van souvenirs, hoedjes, fruit en pannen. Voor 1 dollar een klein portemonneetje gekocht. Het hoefde niet groot te zijn, er blijft toch geen geld inzitten. Op een bankje voor een winkeltje dronken we allebei een cola. Een grote en een kleine voor 1$ met een mooi uitzicht toe. De Koninklijke militaire kapel speelde voor ons een deuntje. Een cola, de mensen en de muziek zorgden ervoor dat het gezellig zitten was in de zon.
Intussen zijn we alle knuffels kwijt. Verbaasde gezichtjes, lachende oogjes, blije mama’s. Daar doe je het voor. Waar we ooit nog naar toe gaan, knuffels en kaarten gaan zeker weer mee.Toen de cola op was zijn we nog snel een hoedje gaan kopen. Een vervanger voor de Chinese muts.
Phons schat dat we om 1 uur bij ons hotel in Quito zijn. Hij krijgt gelijk (Steven zei 2 uur). We komen op onze vorige kamer nummer 2 van Fuente de Piedra terecht. Als de tassen op de kamer staan, de banjos is bezocht, gaan we op het binnen pleintje lunchen. Phons kippen/groente soep met bier en ik arroz con pollo met cola.
De vaste club heeft ronde tafelconferentie. Na het eten gaan Truus en Nell samen op stap en gaan wij met zijn vieren naar de Amazona’s. Daar gaan we winkeltjes kijken. Het is er druk, warm en een stuk chiquer. Als we willen kunnen we heel wat schilderijtjes kopen. Dat doen we dus niet. We drinken wat op een terras en kopen op de terugweg een kitsch auto voor $1,20.
Dan terug naar het hotel, douchen, de was bij elkaar scharrelen en een briefing over de Galapagos.
De briefing was best duidelijk. Phons heeft aantekeningen gemaakt. We hebben onze tickets gekregen, dus we kunnen op pad. om half 8 verzamelen we voor het laatste groepsavondmaal. We gaan naar Mongol. Daar bestellen we mojito, die toch niet zo lekker is dan op de Dominicaanse Republiek.
Het eten wordt wokken. In schaaltjes schep je op wat je lust, geeft het af, krijgt een nummer en dan maar wachten tot het klaar is. De garnalen waren lekker en de rest ging wel. Voor het afscheid had Ciska een lel van een lied gemaakt. De tekst was een compleet reisverslag van jungle tot Cotopaxi. Knap stukje werk:
Ecuador 2004
op de wijs van “Les Trois Cloches”
Tekst en zang: Ciska
Achtergrond: the Djoser singers
REFREIN:
Een reis door Ecuador met Djoser, dat is een voortdurend feest. Onder leiding van een Gozer, die er als eens is geweest. Steven geeft ons een A4-tje vol met tips en goede raad. Prachtig weer, een wegversperring, Cesar neemt nog een berghelling. En we banjossen maar raak!!!
Otavalo in het noorden, met de markt op zaterdag
Omgeven door vruchtbare oorden, en waar ook de veemarkt was. Demonstratie panfluit maken, en ook nog een klein concert. De tocht om het kratermeer maakte, dat de reis al ’n toppunt werd.
REFREIN
Wandelen al door de jungle, dat gaf soms heel veel getier
En het werd een groot geklungel, dat waden door de river
Met een band de stroom afdalen, of op zoek naar een kaaiman. Bij het kampvuur veel verhalen, en het drankje uit de kan.
REFREIN
Lekker rijden op een paardje, op de heuvels van Banos
Soms in een harder vaartje, ruggen werden wel de klos
Anderen gingen de berg op, naar het hoge uitkijkpunt
Als oefening voor de bergtop, leuk als je die halen kunt
REFREIN
Chimborazo, de beklimming, de hoogste berg van heel deez’ aard. Voor allen een overwinning, en dat was de moeite waard. Hijgen, puffen, ademhalen, water drinken bij de vleet. Door de hoogte toch geen kwalen, hier en daar een beetje zweet.
REFREIN
In de ochtend, vroege uren, zaten wij op een treindak
De reis zou zes uur duren, zorgde voor zitongemak
Kijken naar het mooie landschap, niets werd on ook maar teveel. Als je ’t even zat was, begon weer het zwaairitueel
REFREIN
Wandelen door Las Cajas, zie de wond’ren der natuur
Plantjes, poepjes, een soort duingras, alles is hier even puur. Likstok likken op een stoeltje, gaf ons weer wat energie. Ieder een tevreden smoeltje, deze dag, die telt voor drie.
REFREIN
Lekker stuit’ren in een bootje, midden op de oceaan
Zo ging het Djoser vlootje, op Isla de la Plata aan
Jan van Genten, masker, bl,auwvoet, een albatros zo af en toe. De walvissen deden het ook goed, het pilletje maakte ons moe.
REFREIN
Het dagje raften was bijzonder, op de kolkende rivier,
Iedereen ging kopje onder, dat vergrootte het plezier
Beide Quito’s zijn bekeken, ook de oude basiliek
De gezondheid toont gebreken, steeds meer mensen werden ziek
REFREIN
De Cotopaxi, onherbergzaam, vier die liepen ver op kop
Cesar daalde zeer behoedzaam, zijn stuurmanskunsten zijn echt top. Anderen raceten de berg af, met de mountainbikes van Arie. Oh, dat was werkelijk kei gaaf, hier en daar een blauwe knie.
REFREIN
Dirk houdt nog een speech voor Steven en César en dan krijgt Steven de groepsfooi. Wanneer César wat krijgt blijft vaag. We nemen nog een afzakkertje, rekenen $24 en gaan terug naar het hotel.
Het was best gezellig geweest. Morgenvroeg gaat de grote ploeg om 5 uur weg. We hebben nog een volle week te goed, waar we erg zin in hebben.
