De laatste dag met verplichtingen. Om 07.00 uur op, ontbijt in m’n uppie. Phons om half 8 op en dan gaan we met de bus naar de Kaap en de pinguïns. Weer vroeg, maar allé, we weten bijna niet anders, ook al voelen we het wel. Wij rijden door de bergen, langs de ruwe oceaan en kunnen genieten van de uitzichten. Om 09.45 uur stoppen we voor koffie in Simon’s Town. Bij Bertha drinken we heerlijke cappuccino aan het water.
Om 10.15 uur gaan we door. Stopplaats Boulders Beach waar we niet naar de pin maar penguins gaan kijken. Ze zijn in grote getale aanwezig. Oud en jong. Het is een leuk gezicht, die beestjes te zien waggelen.
Voor het nageslacht werd ook gezorgd. Na een half uur beestjes kijken moeten we weer weg. Baie doei pinguïns, het was leuk.
Dan gaat de rit verder door het Cape Peninsula National Park naar de Kaap. Regen en zon wisselen elkaar af. Er is een mogelijkheid om te wandelen van Kaap de Goede Hoop naar Cape Point, zo’n 45 minuten. Bij Kaap de Goede Hoop aangekomen is het droog. Ja, nee, ja, nee, toch maar ja, wandelen; 45 minuten is te doen. De helft gaat mee, de andere helft wil met de bus. Vijf man vooruit en wij met Judith, Mieke en Mario er achteraan.
Eenmaal op pad, we zijn dan zo’n 25 meter hoog, begint het plots te stormen en te plenzen. We worden tegen de rotsen gedrukt. Het is niet te doen en zeik, zeiknat keren we om, terug naar de bus. Als verzopen katten komen we beneden aan. Niks is meer droog. Conclusie: dit hadden we dus echt niet willen missen. Kicken.
Het weer, de verhalen, doen Kaap de Goede Hoop eer aan.
Geen wonder dat het vroeger de zeevaarders niet lukte. Dan maar naar Cape Point met de bus. Brrr, natte broeken zitten koud. Bij Cape Point eten en drinken we in restaurant Two Oceans. (bier, wijn, salade, pasta). Tot slot daar nog wat leuke foto’s gemaakt en dan is het tijd om naar Kaapstad terug te gaan. Het fijnbos is prachtig. Veel kleur in het landschap. Via Vishoek (waar ze geen alcohol hebben) en Muizenberg arriveren we om 15.00 uur bij het Tulbagh hotel.
Hier krijgen we van Judith een envelop met een plattegrond, boeken en CD tips en een groepsfoto.
Op de kamer even hangen, schrijven en Nicci French uitlezen. Direct nog wat shoppen en vanavond om 19.00 uur het Djoser diner, als goedmakertje voor het reisleed op de eerste dag.
Voor het zover is gaan we naar de Gouwe Akker shopping mall. Een klepje voor de camera hebben ze nergens, maar CD’s gelukkig wel.
2 van de 3 hebben we te pakken: Volksbesit 2002 en In Harmony van Ladysmith Black Mambazo. Jammer genoeg waren de spijkerbroeken te klein. Morgen nog een kans.
Om 17.00 uur in de bar nog een cola en een pilsje met bivakmuts en dan is het douchetijd. Om 18.30 uur verzamelen om een fooi voor Judith en Louis te regelen. Wat een chaos. Maar na drie kwartier kunnen we met z’n allen op pad naar het African café.
Onderweg begint het weer eens te regenen. We worden vriendelijk ontvangen en naar boven gebracht waar iedere groep een eigen eetkamer heeft. De tafel is gezellig gedekt, staat in U vorm en de airco blaast hete lucht. Het is er bloedheet.
Dat geeft niet en er kan van alles uit. We eten vooraf spinazie aardappel soep. Net dikke appelmoes. De eerste wijn is van Djoser tot de flessen leeg zijn.
Afrikaanse meisjes serveren allerlei schaaltjes met lekkere, pikante dingen. Het smaakt heerlijk, maar dan krijg ik het koud. Geen probleem toch, gewoon weer een shirtje aandoen. Dat er dan een serveerster met een blad vol schaaltjes achter je staat, dat kun je niet zien. Gevolg: ik maai tegen dat blad en één van de schaaltjes met oranje saus vliegt door de tent. M’n hand zit vol, dus lik ik die af, knap hot en spicy. Op de vloer ligt een klodder saus.
No problem miss, overheen stappen, uitserveren en dan pas opruimen. Intussen wordt ontdekt dat de muur ook vol zit. Ik schaam me kapot, durf nog amper te bewegen en eet lekker. Het toetje was iets van noten met room en koffie na. Toen kwamen de borrels, Phons een lekkere brandy en ik een springbokkie. Loek houdt een afscheidsspeech voor Judith en Louis. De enveloppen met inhoud worden aangeboden.
Louis krijgt van Brigitte een portemonnee en Judith van Sylvia een wandkleed.
Te voet gaan we terug naar het Tulbagh hotel en in de bar drinken we nog een afzakkertje.
Dan gaan we naar de kamer. Lekker slapen, zonder wekker. Voor de eerste keer in drie weken kunnen we onze eigen tijd bepalen. Heerlijk!
2 augustus 2002 Kaap de goede Hoop