Op Koningsdag schuiven we om 8 uur aan bij het ontbijt. Het is prima verzorgd. Het is 9.40 als de bus ons naar het Golestan paleis brengt. Deze excursies zijn onderdeel van de stadstour die in de pakketreis zit. Het is maar 10 minuten rijden tot aan het complex. Het begint behoorlijke te regenen.
We mogen helaas geen foto’s maken en krijgen plastic slofjes over onze schoenen. We lopen door de diverse paleizen en over het complex. Soleh geeft goed uitleg. Op het complex is een terras waar we koffie drinken. We zijn een bezienswaardigheid voor de jonge meiden die met ons op de foto willen. De koffie is aan de prijs, maar heerlijk. Het is inmiddels droog en warm geworden.

Dan wandelen we naar het archeolisch museum waar we een uur de tijd krijgen. Het museum toont voorwerpen Vanaf de pre-historie tot aan de 7de eeuw. Het is heel erg indrukwekkend. Het uur dat we krijgen om alles te bezoeken, blijkt te weinig te zijn. Fantastisch en zelfs ontroerend!

Om half brengt de bus ons naar Reza Loghme, (Lochem = sandwich)een klein restaurantje vlak bij ons hotel. Het heeft 1 gerecht op het menu staan een wrap van lamsvlees kruiden ui en gehakt. Vanuit heel Iran komen de mensen een wrap eten. En terecht want ze zijn super lekker. We eten drie wraps en drinken een blikje cola. Een aanrader.

We wandelen in 5 minuten naar ons hotel waar we de rugzak op de kamer droppen. We wandelen naar Metro station Sa’id eb kopen twee retourtjes. Een vriendelijke jongen ziet ons in de reisgids zoeken en biedt meteen hulp aan. In de metro heeft Jose contact met een man die vaak in Stockholm komt. Ik maak een praatje met een Iranier. De jongen zegt dat we het volgende station uit moeten stappen. Als we de metro uitlopen vragen we de weg naar de Amerikaanse ambassade.
Het is 10 minuten lopen en we worden onderweg aangesproken door een winkelier die op straat op klanten staat te wachten. Een hele vriendelijke man. We maken een foto met hem.

We lopen door en komen bij metrostation Taleqani aan. Het blijkt dat we een halte te ver zijn uitgestapt. De Amerikaanse ambassade ligt aan dit station. We maken een selfie bij de tekening van het Vrijheidsbeeld met doodskop en een vriendelijk meisje verontschuldigd zich voor wat hier gebeurd is. De poort van de ambassade is open en voor 100.000 IRR p.p. Mogen we de ambassade die sinds kort als museum is ingericht bezoeken

We zien muurschilderingen, de codeerkamer, papierversnipperaar, telex machines en krantenknipsels. Via posters wordt goed uitgelegd wat en waarom van de bezetting van de ambassade en de gijzeling uitgelegd.

Als we naar buiten gaan komen we het meisje weet tegen. Ze is met vrienden   Twee er van zijn Hongaren die op rondreis zijn door Iran. We hebben een leuk geanimeerd gesprek en maken diverse foto's. Ongelooflijk hoe vriendelijk, opgewekt en geïnteresseerd de Iraanse jongeren zijn.

We lopen naar de metro halte Taleqani. Jose wordt door een vrouw op een stoel getrokken om op de trein te wachten. Na twee haltes stappen we uit. We wandelen naar ons hotel en kopen voor anderhalve euro vier blikjes cola. Om kwart voor vijf zijn we op de kamer. Tijd voor een douche en internet. Over twee uur worden er in de lobby verwacht. We zijn thuis bij de dochter van Soleh uitgenodigd.

De receptie van ons hotel regelt taxi’s. Wij rijden met Gerrit en Marion voor 140.000 IRR naar het huis van Soleh, die bij aankomst nog 10000 ervan af  onderhandelt. Sarah, haar dochter verwelkomt ons hartelijk. In de patio is ruimte genoeg voor ons allemaal. Er worden lekkere hapjes op tafel gezet en we krijgen ook een glaasje Iraans water. Het is erg gezellig en jammer dat het begint te regenen.
We geven een presentje aan Sarah en gaan met een deel van de groep bij restaurant of the Iranian Artists in het Hoonarmandan park eten. Hier lopen we in de stromende regen naar toe. We bestellen allebei het kleine lotus gerecht. Een bord met kleine gerechtjes (soep, pizza slice, rijst yoghurt, vanille pudding, salade en stoofpotje, tofu hapje en groot glas vruchtensap).

Heerlijk en de bediening is super vriendelijk. Met 4 taxi’s gaan we terug naar ons hotel. Soleh regelt alles weer perfect. Om kwart over tien zijn we weer op onze kamer waar we nog wat lezen en internetten. Jeetje wat hebben we vandaag genoten in het land waar niks mag maar alles kan. Wat een vriendelijke en gastvrije mensen.

27 april 2017 Teheran
Getagd op: