Om 7 uur worden we wakker gemaakt en om 8 uur eten we toast met een spiegelei en jam. Een heerlijke kopje thee erbij en zo begint de dag goed. Het is kwart voor negen als we naar het vliegveld van Pyongyang rijden. De security check gaat vlot evenals het inchecken. De controle is niet strenger dan op andere vliegvelden. De foto’s die we gemaakt hebben worden zelfs niet gecontroleerd.
Waarschijnlijk is dit bij de treinreis naar Beijing wel het geval. Al met al zijn onze beperkingen in vrijheid in Noord Korea best meegevallen. We hebben dit in ieder geval niet als vervelend ervaren. Het boarden gaat vlot en helaas zitten we niet naast elkaar. Dit is voor deze vlucht van 1 uur en twintig minuten niet erg. Jose zit voorin op 5D en ik zit achterinop 30C, naast Marieke. Om 10.25 uur kiest de Tupolev van Koryo air het luchtruim.
Het toestel ziet er nieuw en modern uit, maar toch zit ik niet helemaal op mijn gemak. Is het onderhoud wel goed? Tijdens de vlucht krijgen we een broodje hamburger. Jose krijgt koffie maar de kar komt niet tot achterin. Ik maak voor Marieke een overzicht van alle bezienswaardigheden die we in Korea hebben gedaan. Marieke heeft het programma van Choe gekregen, maar dat is door elkaar gehusseld. Ik heb alles in de juiste volgorde opgeschreven.
Rond 12.00 uur landen we voor de tweede keer deze vakantie op de luchthaven van Beijing. De paspoortcontrole gaat vlot en als we bij de belt aankomen, komen onze tassen voorbij. Dan lopen we naar de uitgang waar de bus ons op komt pikken. We wachten een kwartier, maar geen busje. Jessica, de reisleidster van de Belgische Koning Aap groept, die vloeiend Chinees spreekt telefoneert er op los en zegt dat we op plateau 2 moeten zijn.
We gaan met de roltrap naar boven maar na een tijdje wachten zien we nog steeds geen bus. Marieke besluit om met taxi’s naar ons hotel te gaan. Voor 100 tot 150 yuan per taxi moet dit lukken. Maar als de chauffeurs ons aan zien komen, proberen ze er een slaatje uit te slaan. Ze vragen 650 yuan per taxi. Hier trappen we niet in en we gaan naar Starbucks waar we van Marieke een kop koffie aangeboden krijgen.
Ze gaat het probleem oplossen. Een half uurtje later heeft ze het busje gevonden. Door een communicatiestoornis hebben we het mis gelopen. In drie kwartier brengt de bus ons naar Rainbow hotel waar we om 14.20 uur aankomen. We bevinden ons in een totaal andere wereld, de weg is vol met auto’s en het barst van de reclameborden. We krijgen de sleutel van kamer 619. Weer een prachtige ruime kamer. We hebben deze reis super luxe hotels gehad.
Alleen in het folk hotel hebben we pech met de kamer gehad. Kan gebeuren. Over anderhalf uur is het verzamelen voor de Kungfu show. We besluiten niet meer de stad in te gaan en even te relaxen. Aan de overkant kopen we voor 11 yuan een bier, cola en een aansteker. Ik neem een heerlijke douche en werk het reisverslag bij. Om vier uur vertrekken we met taxi’s naar het Red Theater waar ’the legend of Kungfu’ vertoond wordt.
Marieke heeft taxi’s besteld maar er staat een busje. Dit is wat duurder mar we besluiten toch om deze te nemen. Na een klein half uur rijden zijn we op de plaats van bestemming. We kopen bier, cola en een T-shirt. Om 17.15 uur begint de show. Deze is erg spectaculair. We komen ogen te kort. Prachtige decors, licht effecten en acrobatiek. In een woord geweldig en dat voor 110 yuan per persoon. Na een uur en tien minuten gaan we op zoek naar taxi’s.
Dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Marieke en Wenze laten zien dat ze ervaring hebben met het aanhouden van Taxi’s. Het lijkt alsof ik in de Peking Express zit. Na een kwartier rijden we samen met Marlene naar ons hotel. Hier is het om half acht voor de liefhebbers verzamelen om samen het laatste avondmaal te gebruiken. Ingrid en haar vriend gaan niet mee.
We lopen in vijf minuten naar John’s restaurant waar Marieke de drank opneemt en weer heerlijke gerechten besteld. We zitten in de private room waar twee draaitafels staan. John is een aardige Chinees die uitstekend Engels spreekt. Het is hartstikke gezellig en hartstikke lekker. Ik vind dit lekkerder dan de Koreaanse gerechten die we op hebben.
Om kwart over negen lopen we terug naar ons hotel. We preparen de rugzakken en de reistassen en om half tien gaan we slapen. Erg vroeg, maar we hebben een kort nachtje voor de boeg. Ook hebben we allemaal een waaier als goedmakertje van de reisagent gekregen.
