Na een lekker ontbijt met sap, thee, broodjes en fruit kunnen we de dag beginnen. Om kwart voor 9 verlaten we Kurashiki. Het was een leuke plaats met schitterende plekjes en lekker eten. Het reisdoel voor vandaag is Kyoto, de voorlaatste plaats van onze reis. De weg voert ons door een mooi landschap. Onderweg stoppen we in Himeji, waar we een Japanse tuin en het kasteel gaan bezoeken.
Na de aankoop van een combiticket gaan we eerst lunchen, want het inmiddels al 12 uur geweest. We eten een curry en een gebakken rijst met garnalen, plus een kleine smakelijke salade. We zitten aan een zijtafeltje met uitzicht op een vijver. Dat eet heel relaxed. Na de lunch wordt het tijd dat we de Japanse tuin gaan bekijken. Deze is werkelijk schitterend aangelegd. Overal leuke hoekjes en natuurlijk veel waterpartijen.
Aan koikarpers geen gebrek. Ze zijn er in alle maten en kleuren. Als we een soort plantenkwekerij inlopen, komen we een meneer van daar tegen met een emmer voer. Dat is bestemd voor zijn vissen. Wij mee natuurlijk. Terwijl hij met een lepel tegen de emmer slaat, komen de vissen er al op af. Als dan ook nog het voer in het water gegooid wordt, wordt dat een heel spektakel en gespetter. Als hongerige wolven op hun prooi.
Tijdens de rest van de wandeling was het echt genieten. Om 2 uur is het verzamelen om naar het kasteel te gaan. Het gigantische bouwwerk staat voor een deel in de steigers. Dat is dikke pech. Want ten eerste ziet het er niet uit, en ten tweede kunnen we nergens in. We bekijken wat we kunnen en houden dan het kasteel voor gezien. Het is weer bloedheet, we zweten als postpaarden en hebben zin in een lekker drankje.
Al snel ontdekken we een terras uit de zon. We ploffen er met z’n vijven, Annelies, Kees en Margriet, zijn er ook bij. We bestellen wat koels te drinken en al kletsend komen we de tijd tot 3 uur door. Op het laatst schuift Luc ook bij. Iedereen is weer keurig op tijd bij de bus en dan zetten we echt koers naar Kyoto. Zo gauw de bus van de parking rijdt begint het te regenen. Wat hebben we geluk gehad.
Helaas komen we in de buurt van Kobe in de file en nog niet zo’n kleintje ook. Daarom hebben we om kwart over 5 even een sanitaire stop. Tegen zevenen rijden we Kyoto binnen. Op de plattegrond lijkt alles redelijk dicht bij elkaar. Maar de werkelijkheid is anders. Het hotel is een gloeiend eind van het station af. We zien wel. In hotel “the Palace Side” worden we vriendelijk ontvangen, terwijl er een soort Anneke Gronloh staat te kwelen
Voor ons mocht er best een lap over de kooi. We krijgen de sleutel van kamer 334. De kamer lijkt op de vorige kamers. We droppen de bagage en gaan gelijk op zoek naar iets om te eten. Dat valt hier niet mee in de directe omgeving. We zoeken in de hoofdstraat om de hoek en komen terecht bij een Japanse Italiaan. Daar bestellen we een pizza, bier en een glas wijn. De prijzen zijn hier behoorlijk. Gelukkig is de pizza heerlijk.
Niet zo groot, maar heerlijk van smaak en met veel groente. Na het afrekenen slenteren we terug naar het hotel. Bij Lawson regelen we war voor het ontbijt van morgen en een slaapmutsje voor vanavond. Lekker douchen, internetten, verslag maken en lezen. Morgen staat er weer heel wat op het programma met de stadstour door Kyoto.
