Het is vandaag koopzaterdag en we zijn van plan het temp doeloe te doen. We ontbijten pas om half 9. Dat voelt als uitslapen. Om 9 uur vertrekken we met onze bus en als eerste stoppen we bij HS Silver. Hier zien we hoe de zilveren sieraden gemaakt worden. Wat een priegel werk. Dan gaan we naar de winkel en José ziet een leuke ring voor 14.000 Rp. De eerste buit is binnen. Dan rijden we naar Tom’s Silver. Hier zien we een korte Wajang poppen show.
Vervolgens brengt de bus ons naar Joan, een goede bekende van Theo. Zij vertelt hoe haar bedrijf leer bewerkt en tassen maakt. De arbeidsvoorwaarden met pensioen en ziektekostenverzekering zijn voor Indonesische begrippen erg goed. Na lang zoeken vindt José een leuke handtas (612.000 Rp.) Een mooi ontwerp dat je in Nederland niet tegenkomt. Als laatste stoppen we bij een batik fabriek.
Hier worden de twaalf stappen van het proces om een batik lap te maken, uitgelegd. Erg bewerkelijk en tijdrovend. In de winkel wordt door niemand iets gekocht. Het is inmiddels lunchtijd en met een groot deel van de groep leggen we aan bij Es Caria. Hier hebben ze een buffet. Je schept op wat je wil hebben en op het einde reken je bij de kassa af. Twee maaltijden + 1 Sprite kost 40.000 Rp. De kwaliteit is naar de prijs en het eten is koud.
Na de lunch lopen we naar de kamer waar we even wat lezen. Dan naar de Mall waar we eerst bij Excelso een Bintang en een café latte drinken. We kijken naar de worstelwedstrijden die beneden gaande zijn. Vervolgens gaan we shoppen en kopen we voor mij leren teenslippers (159.000 Rp) en 5 overhemden (130.000 Rp per stuk). Op de terugweg ga ik een half uurtje internetten en schuif daarna bij José aan die op het terras bij het zwembad van het hotel zit.
Het is hier goed toeven, maar ze kunnen hier veel meer van maken. We drinken een Bintang en thee en kletsen met Carla en Christien. Dan nemen we een heerlijke douche, kijken naar het laatste nieuws van El Jazeerah en gaan bij Excelso een tuna sandwich met french fries eten. Echt lekker.
We lopen over de Malioboro naar het hotel en drinken in de lounge allebei een Bintang. Om 21.00 uur probeert een lokale zangeres de stemming er in te krijgen. Dat lukt niet echt, het is allemaal veel te hard. Om 22.00 uur houden we het voor gezien en zoeken we ons harde bed op. Morgen om kwart over zes is de wake-up-call.
