We worden om half 7 gewekt. Allebei hebben we goed geslapen en we voelen ons fit. Om 7 uur schuiven we aan bij het ontbijt. Verse ananas en drie kleine toast met ei en jam. Ook nog een sapje en koffie of thee. De bediening is vriendelijk en het smaakt prima. Om 8 uur vertrekken we voor een wandeling naar de Orang Oetangs. We lopen over een lange hangbrug door het dorpje. Erg leuk.
Dan worden we in groepjes van drie in een uitgeholde boomstam de snel stromende rivier overgezet. Voor de zekerheid gaan de kisten uit. Het duurt bijna een uur voordat we met z’n allen aan de overkant zijn. We hebben het redelijk droog gehouden. Dan begint de klim door de jungle. Het is heet en we stijgen flink. Na twintig minuten zien we een orang oetang op een kooi en verderop in een kooi.
We lopen een stuk verder en komen bij een plateau aan. We zien makakken en na een kwartier slingert een Orang Oetang door de jungle naar het plateau. Hier staat een emmer met melk en een beker. De mensaap klimt met beker en al een lange boom in. José besluit om de jungle trekking niet mee te doen en gaat met Theo, Hans, Sinnika, Gerrit en Christien dezelfde route terug. Onderweg drinken ze koffie en omdat ik de sleutel bij me heb kan José het huisje niet in.
De rest wordt in twee groepen verdeeld en we wandelen door de prachtige jungle. We stoppen regelmatig en krijgen rambutans, mandarijnen en een verse ananas. We komen helaas geen Orang Oetangs meer tegen. Op het einde van de tocht zien we nog ‘Thomas Lip’ apen. Rond 11 uur zijn we terug, goed bezweet en daarom nemen we een koude douche. Dan naar het restaurant voor de lunch. Voor José noodles en voor mij nasi. Het smaakt voortreffelijk.
Het is 13.15 uur als de bus dezelfde route als gisteren naar Medan neemt. Na ruim drie uur leggen we aan voor een koffie/thee stop. Theo heeft als hartige hap gebakken banaan met kaas besteld. Dan rijden we verder richting Berastagi. Na een uur rijden, schuiven we aan in een file. Het verkeer zit muurvast. De oorzaak is een vrachtauto die met pech op een T-splitsing staat. Zijn vooras is helemaal ingezakt.
Als we deze plek gepasseerd zijn, hebben we last van ‘dubbele’ inhalers. Tot overmaat van ramp raakt de knalpijp van onze bus los en moet de bijrijder dit onderdeel amputeren. Langzaam en met veel lawaai klimmen we tot 1330 meter en komen we in Berastagi aan. Omdat het al laat is gaan we rechtstreeks naar Restaurant Asia. Theo bestelt bij deze chinees overheerlijke gerechten: groenten, vlees, vis met zoetzure saus en garnalen. Na afloop roken we met de bijrijder nog een sigaar en dan rijden we naar Danau Toba Cottages. We trekken in kamer 1202 en gaan op onze veranda zitten. De temperatuur is heerlijk en de Bokma, Bacardi Cola en sigaren smaken goed. Om 23.00 uur houden we het voor gezien en zoeken we na een indrukwekkende en inspannende dag ons bed op.
