We hebben lekker uitgeslapen tot een uur of negen. We hebben goed gemaft, alleen die zoemende mug was knap vervelend. Rond 10 uur sjokken we richting een ontbijttent. Op een terras bestellen we thee en voor mij gebakken ei met toast. Langzaam begint het te druppelen. We gaan maar vast binnen zitten. Dat was niet verkeerd, want het ging doorregen en buiten zitten was niet meer bekwaam. 
Na het ontbijt gaan we in de stromende regen terug naar het hotel. Kathmandu biedt een troosteloze indruk. De riksjarijders zitten onder het plastic en de winkeliers hebben hun handel binnengehaald. Sommigen hebben zelfs hun zaakje gesloten. Onderweg kopen we nog snel een DVD van Pink Floyd voor 250 en een zwart shirt met een OM-teken voor 200. er zit nu niks anders op dan in het hotel te wachten tot we vertrekken. We hangen op de kamer, pakken de laatste dingen in en maken een aantal personeelsleden blij met pakken Sultana, die toch over zijn. Om 1 uur gaan we naar beneden. Het is weer gaan gieten, maar gelukkig stopt de bus voor de deur en kunnen we via het kantoor instappen.
Voor hetzelfde geld hadden we weer naar het plein moeten lopen, omdat de bus normaal gesproken niet door het straatje past. In een rit van zo’n 20 minuten brengt de bus ons naar het vliegveld. De regen komt er nog steeds met bakken uit. Aan een loket betalen we eerst 1356 NR luchthavenbelasting p.p. en gaan dan de bagage wegbrengen. De twee tassen wegen samen 35,4 kilo. Net iets teveel, maar er wordt niets van gezegd. Van niemand trouwens.
Hebben ze onze handbagage niet gewogen. Je moet toch wat, als er maar 15 kilo in je grote tas mag zitten. De plaatsen 4A en 4B zijn voor ons. Tijdens het inchecken wordt meteen verteld, dat we 1½ uur vertraging hebben. Niks aan te doen. We vullen uitreispapieren in en onze paspoorten worden gecontroleerd en gestempeld. We wachten rustig met een colaatje van ons laatste Nepalese geld. We hebben nog 70 NR over. Puzzelen, kletsen, lezen, hangen.
Om 4 uur nemen we nog een kopje thee, met dank aan Kees, die nog 10 roepies voor ons had. Nu zijn we helemaal Nepalees blut. Als alles nu volgens schema gaat verlopen, gaan we met Cosmic Air, vlucht F5-603 om half zes naar Delhi. Voor de variatie gaan we weer door een controle. Mannen en vrouwen apart. Ook de inhoud van de handbagage wordt grondig gecontroleerd. Een stuk chagrijn pakt ons Ganeshabeeld half uit en wil een aankoopbewijs zien. “Yes sir, wood. Just a souvenir from your country.” Hij blijft bezig, maar geeft het tenslotte op. Ik had het Spaans benauwd. Het was echt even paniek en zweten. Stel je voor.
Om 17,45 uur gaan we de lucht in, richting Delhi. Alles verloopt nu vlot. Weer in India aangekomen, hebben we onze bagage heel snel. Buiten is het al bijna donker. We stappen snel in de bus, die al stond te wachten. We gaan weer naar Hotel Good Life. Daar krijgen we voor een paar uur kamer 309. De kamer is een paleis, in vergelijking met de cel aan het begin van de vakantie. Eerst gaan we op het dakterras wat drinken en eten en daarna douchen. De grote bagage wordt uitgebreid met een deel van de handbagage. We mogen nu 20 kilo de man, dus hoeven we zo niet zoveel meer mee te sjouwen.
Het is niet te geloven. De vakantie zit er op en we gaan naar huis. Afscheid van Nepal hadden we al genomen, maar nu is India aan de beurt. Om 1 uur verlaten we Good Life en gaan we terug naar de luchthaven Gandhi Airport voor de volgende etappe.
