Wonder boven wonder hebben we goed geslapen. Om half 8 staan we op, pakken in en zijn om 8 uur klaar voor het ontbijt. In de tuin staat een lange tafel gedekt. Ontbijten in de ochtend zon, het geeft een echt vakantiegevoel. We laten ons de thee, eieren en broodjes lekker smaken, terwijl Fikkie ons gezelschap hout. Phons rekende $42 af voor diner, ontbijt en drankjes. Toen konden we om 9 uur op weg.
ecuador_0445.JPG-for-web-normalSlingerend door de bergen over een slechte weg, tot we niet meer verder kunnen. Een elektriciteitsmast is omgevallen en helaas daar kan de bus niet onderdoor. Onder het toeziend oog van de Djoserploeg improviseert Steven met een bezem. En ja hoor het ken net. Om de bocht nog een keer stunten en we kunnen verder. Opnieuw mogen we genieten van een schitterend landschap, de lokale bevolking en de dieren in het land en langs de weg.
ecuador_0449.JPG-for-web-normalWe stoppen even voor een schamel huisje waarop het dak een religieus symbool te zien is. Een kruis (katholicisme) dat staat in een halve maan (inca). De twee groezelige kindjes maken we blij met twee knuffeltjes. Ze zijn er zo blij mee, de smoeltjes stralen en leveren een paar mooie foto’s op. Dan gaan we verder naar de ruines van Ingapirca. Vooraf bestellen we ons eten. Phons wordt nog eens kippig. Zelf bestel ik forel.
ecuador_0454.JPG-for-web-normal300 meter verder is de ingang van de ruines. Entree $6 p.p. Meteen worden we verwelkomt door een doofstom vrouwtje waar we een mooie zelfgeschilderde kaart van kopen. Samen slenteren we langs de overblijfselen van de Inca’s en de lama’s. Het kostte weer heel wat foto’s Het is de moeite waard. Dan lopen we verder, Phons boven en ik onderlangs naar de Inca kop. Het is een schitterend ding.
ecuador_0462.JPG-for-web-normalWie maakte dat nou? De mens of de natuur? Men weet het nog steeds niet. Terug naar de bus. Bij een winkeltje past Phons een paar truien. Helaas aan de krappe kant, maar voor mij vinden we een vrolijk vest met puntmuts. Voor $8,50 kan ik thuis de blits gaan maken. Bij het restaurant wordt de openhaar aangestoken en we eten lekker voor $10.
ecuador_0468.JPG-for-web-normalHet is twee uur bussen van Ingapirca naar Cuenca. De lucht begint te betrekken en plotseling rijden we door de wolken. Rond half vijf rijden we Cuenca binnen. Het is even zoeken maar dan hebben we de panamahoeden fabriek gevonden. Jorge vertelt ons hoe zo’n hoed gemaakt wordt en waarin het prijsverschil zit (fijnheid). Hij laat zien hoe de vorm in een hoed geperst wordt.
ecuador_0481.JPG-for-web-normalDan lopen we naar boven en hebben we een mooi uitzicht over Cuenca en de bergen van het Nationale park Las Cajas. Jorge is trots op zijn wijnkelder en hij is ook prachtig. Voor de liefhebbers is er een glaasje aguadiente. Het bevat 60° alcohol en lijkt op jonge jenever. Smaakt prima maar je voelt je slokdarm.
Alexander en Suzanne kopen een hoed die in een “hoedenzakje” ingepakt wordt.
ecuador_0487.JPG-for-web-normalDan rijden we naar hotel El Quijote. We krijgen kamer 105 toegewezen. Een piepklein hokje, zonder daglicht, waarin je je kont niet kunt keren.  We nemen een douche en zakken af naar de bar waar we kort kletsen met een kerel die de 22-daagse Djoser reis maakt. Om 19.00 uur gaan we met de hele groep naar Café Eucalyptus.
ecuador_0489.JPG-for-web-normalDit is een oud gebouw dat sfeervol is ingericht met posters van Ché Gueara en de Olympische spelen. De open haard brandt volop. Ik bestel een Pilsener (klein) en José eem gin tonic. De kaart bestaat uit allemaal kleine gerechten van de hele wereld. José neemt exotische salade, soep van paddestoelen en garnalen en een sate.
ecuador_0494.JPG-for-web-normalIk neem een hamburg met frites. Het smaakt allemaal prima alleen jammer dat de frites koud is.  Steven legt aan iedereen persoonlijk de mogelijkheden in Cuenca uit die je morgen kunt ondernemen.
ecuador_0495.JPG-for-web-normalIk reken $30 af en we lopen rond 9 uur naar onze hotelkamer. We hebben het “twee op één cel gevoel” en vallen snel in slaap.

 

9 augustus 2004 Huigra – Cuenca
Getagd op: