13 augustus 2004 Puerto Lopez

We hebben lekker uitgeslapen tot half 9. Vandaag gaat alles op ons gemak. Bij Manantial nemen we ons ontbijt. Het was niet echt bijzonder. Meloensap, een paar broodjes en een beetje ei. Maar voor $ 3 samen mogen we niet klagen. Toen werd het tijd voor een strandwandeling. Boven onze hoofden suizen de pelikanen, fregatvogels en de gieren. Het is een drukte van belang in de lucht. Als we bij de vissersbootjes aankomen, zien we de vissers hun vangst uitladen.
Die vangst is heel divers en kleurrijk. Joekels van vissen worden bij een soort afslag schoongemaakt en gewogen. Aan de overkant staan vrouwen de vis te fileren. Het is een schouwspel met veel kleuren en geuren. Na dit gezien te hebben kuieren we verder door het water. Soms vind ik een mooie schelp of steen. Na een uur lopen bereiken we het einde van het strand. Op de rotsen zitten Nell en Truus uit te rusten.
We kletsen wat en genieten van het prachtige uitzicht. Terug hebben we de wind tegen, maar we stappen er stevig op los en hebben er geen last van. Halverwege staat er langs de dorpsweg een wereldwegwijzer. Amsterdam is volgens de pijl bijna 10.000 km. Hier vandaan. Daar wachten we nog maar even mee, want we zijn pas op de helft van onze supervakantie. Terug bij het hotel leggen we de schelpen en de stenen weg, ontspannen sanitair en gaan dan op zoek naar wat te eten en te drinken.
Het werd May-flower, voor een vegetarische rijst met bier n garnalenspaghetti met cola. We zitten er lekker, maar worden constant gestoord door een klein blaffend k..hondje.
De baas van het beestje trekt zich er niks van aan. Na het afrekenen ( $9,60 ) wordt het tijd voor internet. Een bericht terug uit Geldermalsen, waar alles goed gaat, net als in Tilburg. Het thuisfront hebben we laten weten dat alles onder controle is. Langs het strand lopen we terug naar het hotel. Straks tussen 5 en 6 is de was klaar, die ik vanmorgen heb weggebracht. Op de kamer lezen en luieren we wat. Al snel is Phons in dromenland. Om half 6 ga ik de was halen.
Die ziet er voor $ 3,50 keurig uit. Omdat Phons nog wat wil pitten, ga ik bij het zwembad wat lezen. Om 19.30 uur hebben we met de club van zes weer afgesproken. Als het zover is worden we beneden door een Belske aangesproken. Of we een kabeltje hebben, want ze had al haar kaartjes volgetrokken. Phons had wel een kabeltje, maar helaas geen passend. Of ze nou nog foto’heeft kunnen maken? Met z’n zessen gaan we naar Belitalia, waar Phons en ik allebei een salade Niçoise eten. Dan gaat het even met mijn buik niet goed. Op de terugweg snel langs de hotelkamer.
Dan zakt het gelukkig en kunnen we nog een afzakkertje pakken.  Vlak bij het hotel is een uitbundig feest bezig. Harde muziek en veel gejoel. Het is een of andere feestdag, waar de jeugd zich tegoed aan doet. Dat feest gaat aan ons voorbij. Ze zien maar. Wij gaan lekker slapen in de klamboe.
Morgen gaan we naar Isla de la Plata en wie weet zien we de bultrugwalvissen. Het zal een voorproefje worden voor ons bezoek aan de Galapagoseilanden.