Na een redelijke nacht, Phons in de lakenzak, zijn we om acht uur gaan ontbijten. Het mora/bramensapje was lekker. Vandaag staat de 3½ uur durende wandeltocht in El Cajas op het programma. Op 4000 meter hoogte gaan we hopelijk mooie plantjes zien. We verzamelen in de hal en maken kennis met Marcelle, onze Belgische gids voor vandaag. Onvoorstelbaar, ze kent al onze namen in een mum van tijd.
ecuador_0521.JPG-for-web-normalMarcelle is 46 jaar en woont al 14 jaar in Ecuador. Tijdens de rit naar El Cajas krijgen we van Marcelle in een half uur meer informatie over Ecuador, dan van Steven in 2 weken. Van hem krijgen we alleen de de eet- en vertrektijden mee en o ja de onkosten en een kamernummer. Als we bij El Cajas aankomen begint eerst de grote aankleedpartij. We hebben weer geluk; een stralend heldere lucht, maar hartstikke koud.
ecuador_0536.JPG-for-web-normalEen T-shirt, spijkerjack, fleece vest, een jas, das,muts en handschoenen. Klaar voor een poolexpeditie. We zijn het park nog niet binnen of de eerste bloemetjes worden al bekeken. Een witte andesmargriet, een rode penseelbloem. Van Truus krijgen we vanavond een botanisch overzicht. Zij heeft alles genoteerd. De bodem is zompig en drassig. Het totaalbeeld is zo mooi, dat je dat niet kunt beschrijven.
ecuador_0540.JPG-for-web-normalOok nu moeten de foto’s het bewijs leveren. Al die honderden kleuren, de vele meren. Het is hier één groot wonder van de natuur. We stijgen en dalen en Marcelle trakteert ons op een snoepje voor wat extra energie. Bijna iedereen geniet van de wandeling. Jammer dat een paar a-sociale exemplaren door de uitleg heen ouwehoeren. Soms hebben we een adempauze bij een mooi uitzichtpunt.
ecuador_0563.JPG-for-web-normalDaar is de wind ijzig koud. Toch is het 8 graden, maar het voelt veel kouder. Het feit dat we hoog zijn, zo’n 4000 meter, zorgt ook voor kortademigheid. Dat nemen we op de koop toe, we krijgen er zoveel geweldigs voor terug. De camera’s maken overuren. Dan dalen we af door het papierbomenbos. Een waar sprookje. Iedereen was heel stil tijdens de afdaling, zodat je de velletjes aan de bomen kon horen ritselen.
ecuador_0568.JPG-for-web-normalEen fantastisch stuk van El Cajas. Eenmaal het bos uit stiefelen we rustig verder. Een paar keer moesten we via stenen een watertje oversteken. Op een heel mooi plekje maakte Marcelle met onze camera’s groepsfoto’s.  Om half 3 zijn we bijna bij de bus terug. De groep splitste zich; een deel ging verder via de Spaanse weg. In de verte zagen we nog de Incatrail lopen.
ecuador_0577.JPG-for-web-normalBest wel moe, maar diep onder de indruk van de schitterende natuur, ploffen we in de bus. César brengt ons naar een restaurantje waar we zalige forel eten. Ook de lokale bevolking eet daar, en een klein ventje is blij met een knuffeltje. Z’n mama ook, ze werd er verlegen van. Na het eten rekent Phons $ 9 af. Voor Marcelle leggen we $ 5 p.p. uit. Het entree was $ 10. Om half 4 brengt César ons met de bus terug naar Cuenca.
ecuador_0586.JPG-for-web-normalOnderweg vertelt Marcelle ons nog van alles over de sociale problemen in haar land. De hoge interest, het onderwijs e.d. Kwart over 4 zijn we weer bij het hotel. Even naar de kamer en dan samen lekker naar La Barraca voor een pint en een witte wijn. We zitten hier heerlijk relaxed. Phons leest en ik schrijf. Maar we zijn zo moe dat we maar snel teruggaan naar het hotel.
ecuador_0549.JPG-for-web-normal

Lekker even op bed liggen, daarna douchen om om half 8 met de club van zes te gaan eten. Van een dutje en een douche knappen we op. Truus heeft voor ons de hele lijst met planten overgeschreven. Dat plooien we met grote dank aan haar in het verslag. Daarom volgt er nu een letterlijk verslag van Truus:

ecuador_0546.JPG-for-web-normal“Planten die we hebben gezien tijdens de wandeling in het Parque Nacional El Cajas:”

·         Andesmargriet ( wit ) zonder steel
·         Leeuwentand (geel net als paardenbloemen) zonder steel
·         Andestulpje (klein geel met rood)
·         Penseeltje (rood, soms met en soms zonder steel. Dit is afhankelijk of er gras groeit)

ecu-070.JPG-for-web.jpg-for-web-LARGE

·         Vrouwemantel (dit is de bodembedekker waar we steeds op lopen)
·         Sensitive flower – de gevoelige bloem (blauw). Als je het aanraakte ging het later weer dicht
·         Korstmos
·         Ledermos (wit) leek op paddestoelen. Soms bruin in de schaduw
·         Konijnenoor (het blad lijkt op een konijneoor) witte bloem
ecu-080.JPG-for-web-normal·         Gele aster
·         Paarse aster (Nederlandse tuinplant)
·         Cubilan (energiegevend blad met zurige/bittere smaak)
·         Achupilla (met stekelige bladeren) Familie van de bromelia.
Bloeiwijze: lange pluim met turqoise bloemen. De top van de lange steel is wollig: natuurlijke handverwarmer.
·         Hertengewei ( gele bloem met 4-6 bloemen; lijkt op een hertengewei)
·         Porotio (paarse bloem, gentiaanachtig
·         Wolfsklauw (licopodia) worden gebruikt in geneesmiddel tegen longziekte: rood paars steeltje
·         Crocus (paars)
ecu-068.JPG-for-web-normal

Quinoaboom (papierboom) kan 1000 jaar worden, breed vertakt wortenstelsel, goed om erosie tegen te gaan.
·         Waar het kous is harde varens
·         Iguliia-plant. De paarse bessen zijn een goed middel tegen diarree
·         Chuquizagua. De kolibrie haalt hier honing uit.
·         Viooltjes
·         Tipoplant (kleine blaadjes). Daarvan dronken we thee. Goed middel tegen hoogteziekte.
·         Andesvaleriaan (om rustig van te worden). Bodembedekker.
ecuador_0531.JPG-for-web-normal

De planten begroeien het meer. Op den duur groeit het meer dicht. De grond is heel veerkrachtig, maar de ondergrond blijft hard. Het water stroomt onder het “tapijt”door. We zaten ver boven de boomgrens ( 4000 meter ) Waar in Europa al lang niets meer groeit, zie je hier planten, bomen en bloemen. Truus, onze dank is groot voor je bijdrage aan dit verslag.
ecuador_0582.JPG-for-web-normalCharles bedankt voor de foto’s van de planten die ik niet op de digitale plaat heb vastgelegd!
Vanavond gaan we eten bij La Viña, een Italiaans restaurant. In eerste instantie was er geen plaats, maar reserveren kon. Daarom gaan we eerst een borrel bij Austria drinken. Het is er net happy hour en een caipiriñha kostte nu maar een dollar. Om half 9 konden we bij La Viña terecht. Daar hebben we een heerlijke tonijnsalade en een pizza gegeten. Inclusief de drank waren we $ 17 kwijt. Dan gaan we terug.

11 augustus 2004 Parque Nacional El Cajas
Getagd op: