Vandaag hebben we een vrije dag. 7 groepsleden gaan snorkelen. Dit is voor ons niet weggelegd. Ik zie toch niks zonder bril. We slapen uit tot half 9 en gaan op ons gemakje ontbijten. Het ontbijt is inclusief en in buffetvorm. Mijn spiegelei wordt in een wok gebakken. Het omeletje van José ziet er ook lekker uit. We willen vandaag naar het Océanografic Institute. Het staat niet op het kaartje dat we van Pauline gekregen hebben.
Als Thuy de ontbijtzaal binnen komt lopen, vraag ik hem hoe ver het instituut van het hotel vandaan ligt. Het is meer dan 5 km en Thuy adviseert ons een taxi te nemen. Terwijl Thuy zijn PHO naar binnen slurpt, kletsen we over het onderwijs in Nederland.
Bij het hotel staat een taxi voor de deur.
We zeggen waar we naartoe willen, maar de Vietnamees snapt het niet. Aanwijzen op de kaart helpt ook al niet. Hij loopt naar de receptie en komt even later lachend naar buiten. Hij geeft de chauffeur instructies en daar gaan we dan. De auto is een oude bak zonder airco. De route loopt langs een brede boulevard aan het strand. Het is een flink eind en echt veel te ver om in deze hitte te lopen. Bij aankomst wil ik betalen, maar de chauffeur roept: later,later.
Het zijn de enige woordjes in het Engels die hij kent denk ik.
We kopen voor 30.0000 VND twee entreekaartjes en lopen het museum in. We zien grote bakken met horseshoe-krabben. Ze wandelen in paartjes over de bodem van de bak. Vervolgens komen we bij een bassin met haaien. Ze zijn erg mooi. Ook de vele aquaria zien er verzorgd uit, en we bewonderen veelgekleurde vissen en levende koralen. Dan komen we in een ruimte met wekflessen.
Hierin zitten vissen, slangen en andere zeedieren op sterk water. Het is een luguber gezicht en voor ons hoeft dat niet zo. Boven is nog een grote zaal maar dan met opgezette zeedieren. Ook het skelet van een Hump-back whale valt te bewonderen. We hebben het gezien en zoeken de uitgang op.
Onze taxichauffeur komt direct aangelopen en we stappen in zijn rammelbak. Hij roept iets in het Vietnamees naar mij.
Ik zeg hotel en aan zijn glimlach was te zien dat hij begreep waar we heen wilden. Keurig worden we voor de deur van het hotel afgezet en rekenen we met hem af. De kosten waren 62.600 VND. Op het terras bij het zwembad drinken we een cola. Dan gaan we op de kamer onze spullen pakken en even later installeren we ons op de houten banken bij het zwembad.
We hebben het hele zwembad voor onszelf. Lekker rustig. Het is bewolkt en benauwd.( 32° ) We lezen heerlijk en zwemmen wat. De lunch gebruiken we in het zwembadrestaurant. José een noodles soep met beef en ik een groentesoep à 700 Dong. We drinken allebei een klein flesje ( 33 cl ) Tigerbeer. ( 2x 10.000 ) Na het eten zoeken we met een verbrande tong een plekje onder de parasol.
De zon is doorgebroken en schaduw zeer gewenst. We zwemmen en lezen en vermaken ons prima. Als de rest van de groep bij het zwembad neerstrijkt is het gedaan met de rust.
Omdat we een houten kont hebben, besluiten we naar onze kamer terug te gaan. Hier genieten we opnieuw van de rust en kijken naar CNN. Lekker douchen en dan straks gezellig met z’n tweetjes naar de Italiaan. Het is niet druk bij “La bella Napoli “. We bestellen allebei een pizza. José een pizza al ueva en ik een pizza al tonno. Het is stevig aan de prijs voor Vietnamese begrippen. Een halve liter Saigon bier kost hier 15.000 Dong. Als de magen gevuld zijn besluiten we naar het terras van Four Seasons te gaan. Hier waren we gisteren ook en het is er gezellig druk. Twee Saigon bier in een emmertje ijs voor 13.000 samen.
Dat is wel wat anders. We zitten hier gezelliger en voordeliger. We genieten van het avondleven van Nha Trang; druk scooterverkeer en rondhuppelende kinderen. Om half 11 lopen we weer naar het hotel. Tassen inpakken en dan naar bed, naar bed zei…………
