Om 6.30 loopt onze wekker af. We hebben het rustig want we gaan niet ontbijten. Broodjes met kaas nemen we mee voor in de bus. Om 7.30 uur worden we door de ontbijtploeg opgepikt. We verlaten Graaff Reinet zonder een foto te maken. We zijn veel te kort in dit mooie dorp geweest. We rijden door de grote Karoo. Sprekend het landschap van de Mojave woestijn in Calfornië. We stoppen om de Aloë Vera te fotograferen die prachtig in bloei staat.
We rijden door Jansenville en stoppen in Uitenhage voor een kop koffie. Eerst pinnen want we moeten weer 2 keer 500 rand voor de excursiepot doneren. Plotseling sta ik alleen bij de pin automaat. Geen veilig gevoel. De grote bekers koffie zijn slap. We moeten weer op Louis wachten die pas 25 minuten na het afgesproken tijdstip met de bus aan komt rijden. Als we de pas oversteken verandert de strak blauwe lucht in dreigende bewolking.
Even later ervaren we de eerste regendruppels in Zuid Afrika. Het is een stevige bui. Als we bij het Tsitsikamma National Park, ons begin van de garden route aankomen breekt de lucht open. Bij de poort wordt een negatief advies voor de Otter trail gegeven. Arie, Ton, Bas en Roos zoeken samen met Judith een stevige alternatieve wandeling uit. De rest van de groep kiest voor de tocht van anderhalf uur naar de hangbrug.
Als we bij het restaurant aankomen is het uitzicht prachtig. Blauwe lucht met een paar witte wolken en hoge golven van de Indische oceaan die op de rotsen metershoog uiteenspatten. Een geweldig gezicht! Bij het restaurant neem ik een ham- en José een cheesburger. We hebben een prachtig uitzicht op de monding van de Stormrivier met krachtige golven. José vindt de witte wijn niet lekker. Mijn Castle Beer is weer voortreffelijk.
Om 14.30 uur beginnen we met de wandeling. Een prachtig aangelegd houten pad wijst de weg. We herkennen beelden van de wondeling die we in Monte Verde gemaakt hebben. Onderweg stoppen we regelmatig om fotos te trekken. De hangbrug hangt over een flink stuk van de oceaan. Hij wiebelt flink maar is stevig en de zijkanten zijn met gaas bedekt. We nemen hier de tijd om van het natuurspektakel te genieten. We lopen op ons gemak terug en om 16.00 uur zijn we weer bij het restaurant.
Ik drink nog een pilsje en om 16.30 uur zetten we onze trip voort. We stoppen nog bij de hoogste bungy jump plaats ter wereld: 216 meter. Vanaf een gigantische brug springen waaghalzen aan een elastieken koord de diepte in. Niemand van onze groep heeft de behoefte om een sprong in het diepe te wagen (kosten: 500 rand).
Rond 17.30 uur komen we bij Wadrift aan. We slapen in huisje nummer 6, samen met Wilfried en Rob. De slaapkamers zijn klein, je kunt er je kont niet keren. We zetten het straalkacheltje aan en gaan om de beurt douchen. Om 19.00 uur verzamelen voor, volgens Judith, de lekkerste potje kos van Zuid Afrika.
Maar dat viel tegen. Het kan zijn dat het buffetten de neus uitkomt of het was gewoon minder. Na de koffie en een paar springbokkies is het tijd om te gaan slapen.
Het is barstens koud in huis.
