Om 8 uur wandelen we in een kwartier naar de Parfum Rivier. Hier ligt onze “drakenboot” klaar. We tuffen op ons gemak over het water en zien de Citadel, vissersboten, zandtransporten en huizen van de locals. Het begint warm te worden.
Na 3 kwartier hebben we ons eerste doel bereikt: de Pagode Thien Mu. Onze eerste kennismaking met het boeddhisme in Vietnam. We wandelen over het complex en zien de auto (Martin) waarin Chu Tchau Duc van Hué naar Saigon is gereden.
Als protest tegen de regering stak hij zich, zittende in de lotushouding, in het centrum van Saigon in brand. Het is inmiddels 38°C en we koken. We wandelen 45 minuten over het prachtige complex.
Dan stappen we weer op de boot en varen in ongeveer 3 kwartier naar Tu Duc. Eerst nog een flink stuk lopen, o.a. langs een paar meisjes die wierookstokjes maakten, een een hoedenmaakster. Voor 55.000 VND p.p mogen we Tu Duc binnen. De Vietnamezen hoeven maar 10.000 te betalen. Och verschil moet/mag er wezen.
Tu Duc regeerde van 1848 tot 1867. De keizer heeft zijn eigen graf ontworpen. In 3 jaar was het klaar. De planning was 6 jaar, en door het harde werken hebben een aantal Vietnamezen het niet overleefd. We bezichtigen 3 gebouwen: de kamer van de keizer, de bibliotheek en de plaats waar de concubines leefden. De keizer heeft zijn “banaan” bepaald niet met pissen versleten. Hij had meer dan 100 vrouwen. Als laatste bezoeken we het graf van de keizer. De meeste hebben het hier wel gehad. De temperatuur is opgelopen naar 39°.
Het is inmiddels 12 uur en we sjokken naar de uitgang. Tegenover het complex is een overdekt terras, waar we in de schaduw een heerlijke koude cola drinken.
Om 10 voor half 1 arriveert Tuu. Hij heeft familie en vrienden gemobiliseerd om een aantal van ons per brommer de omgeving te laten zien. ( $ 6 p.p. ) Met Linda, Wilbert, Paul, Francien, Ferry, Mart-Jan en John vertrekken we over het stoffige pad. John en Mart-Jan rijden zelf en de rest zit achterop.
Na 5 minuten brommen stopt de ploeg. We worden door Tuu uitgenodigd om een bergje te beklimmen. Bovenop zien we een Amerikaanse bunker. Dit was tijdens de oorlog een strategisch punt. We hadden een prachtig uitzicht over de Parfum Rivier, op 50 km. Van de grens met Laos.
Het is lunchtijd en we rijden naar het “garden” restaurant van Tuu. Hier wordt een verrukkelijke “doe maar wat” maaltijd geserveerd. We rollen schapenvlees in muntblad, dippen in een sausje en smikkelen maar.
Dan volgen de rijst met groenten, beef, vis en de soep. Inclusief gemiddeld twee drankjes moet ieder 35.000 VND afrekenen. We maken er 40.000 p.p. van en de gastheer/vrouw is weer gelukkig.
Rond 3 uur vertrekken we weer. Al snel rijden we tussen de rijstvelden. Paul wil een fotostop en in een sloot zien we 5 waterbuffels. Een prachtig plaatje. José geeft aan een boer, de buffeloppasser, een paar sigaartjes en een aansteker. De man is dolgelukkig. Dan tuffen we weer verder en rijden door smalle straatjes en leuke dorpjes.
De kinderen zijn enthousiast, schreeuwen HELLO en doen met ons de high five.
De volgende stop is bij een Japanse brug. De Thanh Toàn Bridge. De lokale bevolking zoekt op de brug een schaduwrijk plekje. Ik neem veel foto’s Een omaatje begint bij José de hand te lezen. Ze doet een paar opmerkelijke uitspraken. Na het nuttigen van een koude fles water is het tijd om verder te rijden. De route is prachtig en we stoppen bij een lokale markt.
Wij zijn een echte bezienswaardigheid. De rollen zijn eigenlijk omgekeerd. De varkens liggen in een ijzeren kooi, die eruit ziet als een rol kippengaas. Wat een dierenmishandeling. Als we daar weer vertrekken heeft de brommer van Wilbert een lekke band. Hij rijdt een stukje achterop bij John. Ons laatste doel is het strand. Het is een flink stuk rijden, maar dat is een feest.
Bij het strand aangekomen wordt de zwemkleding aangetrokken, en rennen we meteen het lauwe water in.
Het water is erg zout en je blijft zomaar drijven. De duik is ondanks het lauwe water erg verfrissend. We ploffen in een strandstoel en bestellen een Huda bier. Dit wordt eerst in een emmer met ijs gekoeld. John bestelt een ananas die door een lokale schoonheid wordt schoongemaakt. Ze wil niet op de foto. Onze bromchauffeurs bestellen vis. Zij eten nu, want als we terug in de stad zijn, moeten ze in hun restaurant Xuan Trang weer aan de slag. Ferry en Mart-Jan schuiven bij hen aan en eten gezellig mee.
Ik drink nog een biertje en dan maken we ons klaar voor vertrek. Het is ongeveer een half uur rijden naar het hotel.
Om 18.20 uur komen we hier aan. Moe, verbrand en voldaan gaan we naar kamer 226 om bij te komen en te douchen. Om kwart voor 8 is het verzamelen voor het diner. We eten bij Paradise Garden en lopen daarna naar het Xuan Trang café voor een afzakkertje.
Om 11 uur houden we het voor geziene n lopen we naar het hotel. Het is nog 31°C! De koffers nog ingepakt en als we op bed liggen zijn we zo vertrokken. Wat een fantastische dag !!!!!
