Jose heeft slecht geslapen en veel kou gehad. Met twee dekens heb ik een goede nacht gehad. De eerste wekker gaat om 7 uur en ik sta om half 8 op. Het ontbijt is pas om 8 uur en het vertrek is om 8.30 uur gepland.
Om 9.10 uur vertrekken we voor de 219 km naar Teheran. We rijden dezelfde weg terug naar Qazvin. Het is beter weer waardoor het landschap anders is.
In Rasjai Dasht stoppen we bij dezelfde moskee als gisteren voor een plaspauze. De chauffeur gaat tanken en wij staan bij een winkeltje waar drie oude mannen op de stoep zitten. Wij horen kinderen zingen en Shole regelt dat we foto’s mogen maken. De kinderen gaan helemaal uit hun dak. 
Een Mula is bij de oude mannetjes aangeschoven en Shole is onze tolk. Een geweldige ervaring. Om 10.30 rijden we verder. Als we de bergen uit zijn is het weer prachtig zonnig weer. Van 12:20 tot 12:30
Rond 13.00 uur is het lunchtijd in een restaurant. Naan met vlees gemaakt door de lokale familie, watermeloen en thee of koffie. Tot onze grote verrassing wordt de thee en koffie door een Iranier betaald. Hij vertrekt in een hele dikke Hyundai SUV. Hij vertelde Soleh dat hij dit deed zodat wij een goede herinnering aan zijn land overhouden.
Het is 13.50 uur als we onze trip vervolgen. Om 14.40 uur rijden we Teheran binnen. We zien de Poort van de Vrijheid en hebben 20 minuten om die mooie architectonische bouwwerk te bezichtigen. 
Om 15.00 rijden we naar het hotel waar we on 15.30 door Marlies opgewacht worden. Zij is vannacht om 05.00 uur met een taxi naar Teheran vertrokken om haar visum te verlengen.
We krijgen uitleg, de wificode, plattegrond en kaartje van het hotel en sleutel van kamer 108 van het Parastou hotel. Iedereen die vanaf met Shole wil gaan eten wordt om 19.00 uur in de Lobby van het hotel verwacht.
De hele groep staat om 19.00 uur paraat maar Soleh heeft zich verslapen. Daarom vertrekken we pas tegen 19.30 uur. We wandelen naar metrostation Sa’di. Soleh bestelt de tickets. We hoeven niet lang te wachten. Er zijn wagons voor mannen, vrouwen en gemengde. Jose stapt in een vrouwen coupe. Na zes of zeven haltes stappen we uit. Soleh moet zoeken naar de Tabiat brug in het Taleghani park. De brug is blauw verlicht en is voor de voetgangers om een snelweg over te steken. 
Je ziet een mooie skyline van Teheran. We lopen over de brug heen en terug. Ondertussen regelt Soleh een restaurant. Dit is aan de overkant dus we steken de brug nogmaals over. 
Voor het restaurant zitten hele families op dekens en sommigen met een bbq. Wij gaan buiten aan een tafel zitten met Tineke en Dick. De rest begint buiten maar eindigt binnen. We bestellen allebei kip kebab ik met rijst en Jose met sla. Plus cola en een lemon biertje. Soleh schuift bij ons aan. Het is gezellig en het smaakt allemaal voortreffelijk. 
Om half 11 worden 7 taxi’s bestelt. De metro is er al mee gestopt. Samen met Marlies en Soleh rijden we in een klein half uur naar het Parasto hotel. De Iraniërs hebben een agressieve rijstijl maar het gaat allemaal goed. Soleh moet de chauffeur helpen om ons hotel te vinden. Andere taxi’s hebben ondersteuning van gps van groepsleden moeten krijgen. Om half 12 zijn we terug op de kamer en gaan we slapen.
