We willen vroeg vertrekken en om 06.45, pak ik mijn rugzak in. De laatste voorbereidingen voor onze kampeerreis. Jose heeft alles al ingepakt en moet alleen de koelbox nog vullen.
We doen het op ons gemak en om 7.41 uur start ik de navigatie naar Hotel du Centre in Pierrelatte. We besluiten om over Luxemburg te rijden en hier de tank te vullen. De reis door Nederland verloopt voorspoedig, het is Pinksterzondag en erg rustig op de weg. Na 1uur en een kwartier rijden zijn we in Maastricht. De rondweg om Luik is een flinke verbetering en in de Belgische Ardennen is het ook rustig.
We rijden een stuk in de regen en het is 15 graden Celcius. Na zo’n 3 uur rijden geeft de BMW navigatie aan dat de route is gewijzigd. We besluiten de tip op te volgen en moeten een stuk terug rijden. De reisduur wordt 1 uur langer. Er is ruim 100 km bij de afstand bijgekomen. Is dit een goede keuze geweest? Dat weten we helaas niet. Na een stuk snelweg worden we over een Route National richting Reims gestuurd. Na vier uur rijden stoppen we bij een “Aire” voor koffie en een sigaartje.
We vervolgen de route en ook in Frankrijk is het rustig op de weg. Net na Lyon staat de berm in de fik. Dit levert een korte vertraging op maar we hebben goed door kunnen rijden en na een aantal stops komen we na 1141 kilometer, 10:19 uur reistijd in Pierrelatte aan. (verbruik 6,5 l per 100 km, gemiddelde snelheid 114,4 km/uur). Pierrelatte is een leuk plaatsje en we rijden door de smalle straatjes naar Hotel du Centre, dat een privé parkeerplaats heeft.
We worden ontvangen door een erg vriendelijk mevrouw die haar uiterste best doet om Engels te spreken. We krijgen de sleutel van kamer 18 op de 1e verdieping, met een plattegrondje met restaurants van Pierrelatte en de code voor de gratis WIFI verbinding. Dat is pas een service! De kamer is simpel, maar schoon en heeft alles wat we nodig hebben: douche, toilet, tv (niet aangehad) en een koelkast (onze koelbox overgeladen).
We gaan dit oude stadje verkennen en merken al snel dat het uitgestorven is. Jose ziet een terras, maar het blijkt dat de bewoners zitten te ‘stoepen’ . Het lijkt Broekhoven wel. Het eerste terras, vlak bij ons hotel is bijna leeg. We besluiten om hier een biertje en een wijntje te drinken. Dan bestellen we een entrecote en een onbekend gerecht dat hachee blijkt te zijn.
Het smaakt allemaal prima en het is gezellig, zeker als het drukker wordt met wat later blijkt, gasten van ons hotel te zijn. 33 graden en drukkend warm, wat een verschil met Nederland. Na het diner wandelen we naar ons hotel en gaan vroeg slapen. Zo’n reisdag is best vermoeiend.
