Hennigsvaer – Svolvaer
Vertrek 13.13 uur Rijtijd: 56 minuten Afstand 47 km
Verbruik 6.0 l/100km Gemiddelde snelheid 53 km/uur
De wekker loopt om 8 uur af. Het regent dat het giet en we maken geen aanstalten om op te staan. Het resultaat: we worden om half tien wakker. Geen man overboord want vandaag is het geen reisdag. We gaan naar het ontbijt en hebben moeite om een plaatsje te vinden. Het is rommelig. Er is 1 meisje dat alles moet regelen. Bijvullen van het eten, opruimen van de tafels en het wegleggen van het bestek.
Omdat we laat zijn, zijn niet alle etenswaren meer beschikbaar.
Na het ontbijt bel naar het Medical Center om te vragen of we een afspraak moeten maken voor een bloedtest op CPR. Dit is niet nodig, maar we hebben wel een verwijzing van een arts nodig. Dan bel ik Buro Scandinavia om te regelen dat we versneld naar huis kunnen.
Met Jose gaat het elke dag een stukje beter, maar ze is moe en we verwachten dat het herstel nog enkele weken gaat duren. Daarom willen we zo snel mogelijk naar huis.
De verlenging van de Karlsson reis wordt geannuleerd en Moesjoen slaan we als bestemming over. Als extra bestemming wordt Bertostolen geboekt en de veerboot Oslo Kiel wordt ook omgeboekt. Het resultaat is dat we over vijf dagen thuis zullen zijn.
Ik meld de onderbreking van onze vakantie bij Interpolis, leg de situatie uit en krijg toestemming om eerder huiswaarts te keren. Geweldig hoe deze melding weer afgehandeld is. Dan gaan we in de lobby bij Hans en Rita zitten, We kletsen gezellig en drinken koffie en thee. Ik krijg de bevestiging van Buro Scandinavia dat de hotels en de Ferry geregeld zijn en regel de betaling van de extra kosten met mijn creditcard.
Om 13 uur rijden we naar Svolvaer. Het Medical Center kunnen we gemakkelijk vinden. Het komt allemaal wat rommelig over. We trekken een volgnummer en worden snel geholpen. Het regelen van de bloedtest is een fluitje van een cent en Jose wordt al snel uit de wachtkamer geroepen. Met een glimlach komt ze terug. De CPR waarde was boven de 300 en is na 5 dagen antibioticakuur gezakt tot 91. Dit betekent dat de medicijnen hun werk doen.
De waarde moet tot onder de tien zakken, maar de kuur duurt nog vijf dagen. We zijn allebei opgelucht dat het ergste achter de rug is. We wandelen op ons gemak naar een Apotheek om paracetamol en anti zeeziektepillen (voor Rita) te kopen. Dan gaan we naar een bakker waar we thee en een koek (jose) en koffie nemen. Gelukkig komt de eetlust bij Jose ook weer terug. We wandelen nog door het winkelcentrum en rijden dan op ons gemak terug.
De zee is woest en bij de parkeerhaventjes stoppen we om foto’s te maken. Het is een totaal ander plaatje dan gisteren. In het hotel lezen we en internetten we op de gang van onze kamer. We hebben een mooi uitzicht op het water en de houten huizen. Om 1700 uur gaat Jose op bed wat rusten en neem ik een heerlijke douche. Om zeven uur is het etenstijd. We wandelen naar het ‘Klatrekafeen’.
Dit is een restaurantje waar de jongelui komen die de rotsen beklimmen. Jose bestelt een pasta met zalm en ik gerookte zalm met een halve liter pils. De prijs, 420 NOK valt reuze mee en het eten is voortreffelijk. Het buffet in Sunne staat op nr 1, maar deze met stip op nr 2. De sfeer is erg gemoedelijk en het is leuk om te zien hoe de twee uitbaters hun volle tent runnen. Voor veel bezoekers is er geen tafel vrij en gaan teleurgesteld een ander restaurantje zoeken.
Rond half 9 lopen we terug naar het hotel en kletsen we gezellig met Rita en Hans in de lobby van het Brygge hotel. Om kwart voor tien nemen we afscheid want morgen slapen ze in Faus en wij in Rognan. Omdat wij versneld naar huis gaan, is dit de laatste avond dat we elkaar zien. De telefoonnummers zijn uitgewisseld dus we houden contact. Op de kamer lezen we nog wat en dan gaan we slapen.
