IMG_3403Voor vandaag staat de optionele fietsexcursie op het programma. Deze laten we aan ons voorbij gaan. José heeft geen fietskont en we willen geen risico met de rug nemen. Om half 9 zitten we aan het ontbijt. Dit keer zit het in de prijs van het hotel inbegrepen. Een meevaller. We nemen thee, koffie en jus. José vindt de krentenbolletjes (met suiker) lekker en ik geniet van de broodjes met jam. Een prima begin van de dag.

IMG_3402Om half tien vertrekken we van het hotel. Ons eerste doel is het postkantoor. We hebben postzegels nodig voor de ansichtkaarten. Het hotel ligt best afgelegen dus we wandelen ruim een kilometer. Het heeft vanochtend geregend en dat is te merken aan de luchtvochtigheid. Het is zwaar bewolkt en erg benauwd. We kopen 7 postzegels voor  ¥490 en doen de kaarten in de sleuf ‘international post’. Dan bezoeken we de Hon el ji tempel.

IMG_3406Het is een flinke klim naar boven maar zeker de moeite waard. Het uitzicht over Kurashiki is prachtig. We zweten allebei als een postpaard en genieten van het uitzicht. De tempel is best groot en het fototoestel maakt overuren.
Via de hoofdingang dalen we de trap af richting het kanaal. We komen in het Bikan district met de 17-de eeuwse handelshuizen. De huizen zijn wit en de daken zwart.

SAMSUNG DIGITAL CAMERAIn het kanaal zwemmen grote karpers en je kunt er een kort tochtje met een gondel maken. We slenteren door de leuke straatjes en bezoeken de souvenirs winkels. We dachten gisteravond een koffietentje gespot te hebben. Dit kunnen we niet vinden. Daarom kopen we bij de Family Markt 2 cola’s. Deze drinken we op een bankje op. We genieten van het straatbeeld van Kurashiki. Dan gaan we terug naar het kanaal waar we nog een paar uur rondzwerven.

SAMSUNG DIGITAL CAMERADit is echt een leuk gebied met veel winkeltjes en veel Japanse toeristen. We beginnen onze voeten te voelen en besluiten richting hotel te wandelen. Maar eerst kopen we voor thuis een leuke theepot als aandenken. Het is nog een heel eind naar het hotel, zeker bij deze temperatuur. Bij de supermarkt slaan we proviand in voor de lunch die we op de kamer op eten.
We gaan op bed liggen en vallen allebei als een blok in slaap.

IMG_3447We geven ons lichaam de rust waar het om vraagt.
Het idee om terug naar Bikan te gaan laten we varen. We hebben genoeg gewandeld en besluiten om in het steak house aan de overkant te eten. Het was echt voortreffelijk. José bestelt bij het vlees salade en ik friet. Voor mij een biertje en voor José een witte wijn.Na het eten schuiven we bij Kees, Annelies, Margriet aan. We nemen een afzakkertje en hebben veel leut.

DSCF0380Het is een avond met een lach en een traan. Margriet geeft de Japanse serveerster een sleutelhanger met een klompje. Ze is hier erg blij mee en het wordt aan haar naamplaatje bevestigd, een leuk gezicht.
De tassen worden voor morgen geprepareerd en het is tijd om onze vermoeide lichamen ten ruste te leggen.
Morgen is het weer vroeg dag.

10 augustus 2010 Kurashiki
Getagd op: