Zo de laatste dag is begonnen. Ben weer best vroeg wakker. Phons slaapt nog even door. Tegen 9 zijn we bij het ontbijt. Dat nuttigen we op ons gemak. Als de Turkse koffie en de Engelse thee op zijn gaan we alvast inchecken voor de terugreis. Voor het gebruik van internet betalen we 30 roebel voor 15 minuten. Voor het printen vragen ze 25 per blaadje. Ze zijn goed aan de prijs.
Boven gaan we een veste en een spijkerjasje halen, omdat het vandaag frisser is dan we gewend zijn. Op ons gemak gaan we terug naar de markt waar we vorige week ook waren. Wel moesten we entree betalen. Vandaag 5 p.p., maar er waren ook maar een paar kramen open. Het achterste deel was helemaal leeg, dus geen schilderijen en tweedehands spullen. We hebben er even een rondje gelopen en nog een matroesjka gekocht.
Op de terugweg langs de supermarkt waar we voor thuis een kleine voorraad wodka gekocht hebben. We zijn helemaal verslingerd geraakt aan dat spul. In de lobby van het hotel drinken we nog een kopje koffie en gaan dan de tassen inpakken. Kwart voor 12 zijn we beneden. We leveren de kaartjes in en wachten hier rustig tot het 2 uur is.
Als we willen kunnen we de tassen op de kamer van Marie-Josee zetten, maar voor anderhalf uur is het de moeite van het sjouwen niet waard. Omdat we nog veel roebels over moeten we die nog omwisselen. Phons probeert het bij het hotel en wonderwel lukt dat meteen en ook met een goede koers. De koers is praktisch gelijk aan de wat we voor de roebels betaalden. Voor 1432 Roebel krijgen we 105 euro. Dus een goede deal.
Exact om twee uur vertrek het minibusje richting vliegveld. Marie Josee heeft voor de 28 kilometer een uur uitgetrokken. Als snel komen we in een heuse file. Onze chauffeur neemt een short cut en slingert van de ene rijstrook naar de andere rijstrook. Gelukkig hebben we deze chauffeur niet op de route van de Gouden Ring gehad. Na anderhalf uur, grotendeels file rijden komen we bij vliegveld Sheremetyevo van Moskou aan.
We ondergaan het gebruikelijke ritueel en ons geduld wordt op de proef gesteld. We hebben nog genoeg tijd voor een drankje en we vinden snel een Heineken bar. Hier bestellen we een biertje en een cola (300 Roebel) die we met de creditcard afrekenen. Smaakt voortreffelijk. Dan spenderen we onze laatste 191 roebel aan een twix, snikkers en een rol menthos.
Dan lopen we naar gate twintig waar het boarden direct begint. We wachten in de stoelen en ik check de laatste berichtgeving op internet. Bijna overal heb je gratis WiFi van Beeline.
Alles gaat voorspoedig en om18.00 uur verlaat KL904 de startbaan. De verzorging vind ik beter dan op de heenreis. We landen om tien over zeven, 20 minuten eerder dan gepland.
We lopen naar belt 10 om waar onze tassen op gedropt worden. Ik ga treinkaartjes uit de automaat halen, maar dit is onbegonnen werk. Er staan een aantal buitenlanders voor me die of geen Engels kunnen lezen of geen creditcard hebben. Dit schiet dus niet op en ik besluit om de kaartjes in de hal te kopen. Het afscheid met de meeste groepsleden is kil. We lopen met Marie-Josee naar buiten want de “Seetjes” hebben dringend behoefte aan nicotine.
We kletsen nog gezellig na over de vakantie en over het schema van Marie-Josee. Ze blijft vannacht op Schiphol en vliegt morgen naar Marokko voor een 15 daagse rondereis door Marokko met Koning Aap België.
We nemen de trein richting Nijmegen van 20.30 uur. Op het perron staan Gerard en Coby die de vorige trein net gemist hebben. We kletsten tot Utrecht en stappen dan over op de stoptrein richting Tilburg Reeshof. Rond half elf komen we in Tilburg aan en lopen naar ons huis.
We hebben veel indrukken opgedaan en twee geweldige weken gehad in de voormalige Sovjet Unie.
