Om 7 uur is het opstaan geblazen. We kunnen nog net een kop thee drinken voordat we met de bus naar Patan en Bhaktapur, de twee koningssteden, vertrekken. Met z’n dertienen lopen we naar het pleintje waar de bus staat. We ploffen op de voorste bank neer. Dat mag ook wel eens, want daar krijg je nooit de kans toe. Later op de dag is het wel goed lullig, dat een aantal mensen de bus invliegt, om toch maar weer vooraan te zitten, waar ze overigens zowat de hele reis gezeten hebben.
Jammer voor ons, zielig voor hen. Eenmaal in Patan is het ticketoffice onbemand en gaan we maar op stap zonder kaartje. We lopen eerst een lange straat uit en komen dan in het oude stadscentrum. Natuurlijk staan de verkopers al klaar. We bekijken de tempels aan de buitenkant. Omdat we geen Hindoes zijn, mogen we er niet in. De plaatselijke markt met groenten, bloemen en huishoudelijke artikelen gaat aan ons voorbij. Voor 5 roepies koop ik een kaarsje. Alweer een souveniertje voor de plank gescoord. Het is knap druk in Patan en na vele tempels, straatjes men foto’s zijn we toe aan een bakkie koffie. Op de 2eetage van een café komen we even bij.
Om 10 uur gaan we weer naar de bus. Die brengt ons na een mooie rit in Bhaktapur. Wat is dat een verademing. Een schitterend oud stadsdeel zonder verkeer. De smalle straatjes, de aardige mensen, de mooie gevels. Dat is wel 750 roepies p.p. waard. We zien een pasgeboren baby, de mama wordt lekker gemasseerd. Ik knuffel met een peuter, die mijn gekleurde armbandje zo leuk vindt. Ik help een klein ventje zijn vlieger op te laten. Iedereen geniet hier intens.
Maar ook voor de inwendige mens moet gezorgd worden. Met het uitzicht op een levendig Durbar Square en een mooie tempel eten we een soepje en drinken bier en cola. Als alles op is en afgerekend ( 460 NPR ) gaan we op zoek naar de pottenbakkers. Op een pleintje wordt hard gewerkt, maar liever verkocht. Ik zou niet weten wat ik er moest kopen. Het is of kitsch of groot en zwaar. Laat maar.
Nog even door leuke straatjes met tekeningen en textiel en dan is het opnieuw tijd om de bus op te zoeken. Terwijl we naar beneden lopen, loopt een meisje met ons mee. Ze heeft petten in de aanbieding voor 150 roepies. Ik houd stug vol, dat ik de groene pet voor 100 wil hebben. Hoe dichter we bij de bus kwamen, hoe lager de prijs werd. Het is gewoon een spel. Uiteindelijk heeft Phons voor 110 een Nepalese cap.
We weten de chauffeur over te halen naar Nagarkot te rijden. In Nagarkot vertrekken veel Himalaya-expedities. We hopen daar de toppen van de Himalaya te kunnen zien. De bus kruipt over een hele smalle weg, al slingerend naar boven. Gelukkig is het overal erg rustig en komen we er zonder problemen. We stoppen aan het einde van de weg. Aan de temperatuur kun je merken, dat je hoog zit. Vanaf een hoogte van zo’n 2000 meter zien we in de verte wazig de besneeuwde toppen. Helaas is het niet helder, maar het dal, met in de verte Kathmandu is wel mooi. Na vijftien minuten gaan we weer weg. Heel rustig en vakkundig laveert de chauffeur de bus naar het dal. We genieten nog even van het groene landschap voordat we de stad binnenrijden. De tuin van Buddha-hotel wacht op ons.
Na een frisse pint en nakletsen over de dag, gaan we douchen en bedenken waar en wat we vanavond gaan eten. Wordt het Italiaans of Thais ? Het wordt dus de Thai. Bij YingYang smullen we van de kip met cashewnoten en de beef met groenten. Daarbij kwam nog rijst, Carlsberg en witte wijn. Op ons gemak genieten we van het eten en de avond. Een van de obers komt zijn Engels oefenen en is er geïnteresseerd in de politiek van Europa.
Maar tegen half 10 rekenen we toch maar af. In vergelijking met alle andere keren is dit een dure avond. We betalen 1800 NPR oftewel zo’n 22 euro. Dat is erg veel voor hier. We zijn moe en verlangen naar ons bed. De laatste actieve dag zit erop en dat voelen we toch wel. Onze laatste volle dag in Kathmandu zal rustig worden. Lekker uitslapen, ontbijten, winkelen, op een terrasje zitten. Ons voorbereiden op het afscheid van Nepal, en natuurlijk India, en de terugreis naar Nederland. Om 10 uur gaat het licht uit en vallen we allebei als een blok in slaap.
