28 juli 2006 Etosha NP – Rundu

Na een goede, maar helaas korte nachtrust, staan we om kwart over 6 op. Het wordt een lange reisdag. Na het inpakken kunnen de “zakken” op de stoep en hebben we nog tijd voor een kop thee. Wilma en John zijn al weg, omdat ze gingen ontbijten. Tweejongens halen de bagage op en zelf gaan we ook naar de bus. De temperatuur is al lekker. Net iets over zevenen gaan we op pad. Na zo’n 80 km zijn we het park uit. Dat duurde anderhalf uur, maar dat is de schuld van 2 prachtige leeuwenmannen die we hebben gezien.
Ze kwamen links op de bus af en gingen daarna voor de bus op de weg staan. het was een geweldig gezicht en die twee hadden tijd zat. Uiteindelijk besloten ze om verder te gaan en dat deden wij ook. Bij het winkeltje aan de uitgang kopen we een balsahouten parelhoen voor 93,15 Rand. We vervolgen de route C42 naar Grootfontein voor de boodschappen. De 570 km voor vandaag zitten er nog niet op. Ben benieuwd hoe laat we vanavond op de plaats van bestemming zijn. Als Aldo maar niet weer in het donker hoeft te zoeken. Die lange rechte, saaie wegen vragen veel concentratie van hem.
Om 11 uur zijn we in Grootfontein. Aldo gooit bij het tankstation de bus vol en wij gaan een stukje verderop shoppen bij de Spar. Voor ons zijn appels en koekjes genoeg. Bij het afrekenen krijgen we een handvol kleingeld terug. Wat moeten we ermee?  Bij de uitgang is een koffiehoek. We bestellen twee bakkies “boeretroos”, oftewel 2 grote bekers koffie met veel melk. De jongen die ons bedient is heel aardig en wil graag al dat bocht omwisselen. Hij blij en wij ook. De boeretroos kostte 13 Rand. Best op tijd vertrok de bus om kwart voor 12. we hebben nog zo’n 250 km voor de boeg.Om half 1 stoppen we voor de lunch op een picknickplaats langs de snelweg. Eindelijk vers brood. Volgens mij de eerste keer. Heerlijk.
Om half 2 rijden we weer en zijn om 2 uur bij het Animal Desease Checkpoint Mururani Gate. Vanaf dit punt controleert men of mensen vlees of kaas bij zich hebben. Dit i.v.m. mond en klauwzeer. Het kost maar amper 2 minuten voor we verder kunnen. Rond half 3 stoppen we bij hutjes. Van alle kanten komen kinderen en volwassenen aanstormen. Iedereen ging snoepjes en koekjes uitdelen. Nog erger dan Sinterklaas en je moet er maar van houden. De kinderkaarten vonden ze ook leuk, zelfs oude mensen.
Om half 4 bereiken we Rundu en zijn een kwartier later bij de Sarasunge River Lodge. Het ziet er geweldig uit. Ruim, groot en schoon. We kregen i.p.v. een huisnummer een dier. De zebra was voor ons, behorend bij de enige paalwoning van het park. Heel romantisch. Het is niet groot, maar heeft alles wat we nodig hebben, zelfs een veranda. We besluiten niet mee te gaan met de boottocht. We blijven lekker hier. Eerst gaan we even bij de rivier kijken en dan zoeken we het terras op. Een bierkie en een witwijn. En nog een en nog een. We hadden gezelschap van Aldo en hadden veel plezier. Gewoon gezellig kletsen over van alles en nog wat.
Tegen zessen werd het echt koud en zijn we ons warm gaan aankleden. Dat wordt nog wat vanavond met het eten. We hebben een buitendiner. Voor het eten hebben we een houten beeld van een jager met speer gekocht. De locals hadden een kraampje met spullen. Dit is een mooi aandenken aan Namibië. Het eten was heel goed, de wijn ijskoud en de dansvoorstelling niet zo geweldig. Dat kwam misschien door de kou.
Wat een idiote gedachte dat het overdag bloedheet kan zijn en in de avond zo bar koud. Om kwart over 9 zijn we maar naar onze paalwoning gegaan. Een extra deken op het bed en dicht tegen elkaar aan liggen. Brrrr. Door het bamboe klinken veel geluiden. Wat zou er zitten? Toch slapen we snel in.